KALP TUTSAĞI +18

2. BÖLÜM "KÖMÜRLÜK"

Medya: Esila Durukan

Keyifli okumalar diliyorum...

_____

Yavuz beni bu odaya kapatalı beş dakika falan olmuştu ve ben hâlâ sinirle duvarın dibinde oturuyordum. Abim en önemlisi ailem bana bunu nasıl yapmıştı? Tamam beni sevmediklerini, bana değer vermediklerini biliyordum. Ama bu kadar ileri gideceklerini hiç tahmin etmemiştim. Benim bu adamdan kurtulmam lazımdı! Bir anda aklıma gelenle hızla elimi arka cebime attım ve telefonumu çıkarttım. Tabii ya! Ben bunu nasıl unutmuştum.

Kazağım kalçamı kapattığı için Yavuz arka cebimdeki telefonumu görmemişti. Hemen Elif'i aradım.

"Efendim Esila?"

"Elif! Bana hemen yardım etmen gerekiyor!"

"Ne oldu? Sen iyi misin?" diye sordu endişeyle. "Sesin kötü geliyor."

Aceleyle konuşmaya devam ettim. "Abim beni bir adama satmış. Şuan onun evindeyim ve adam beni bir odaya kapattı. Lütfen beni buradan kurtar!"

"Esila sen ne dediğini farkında mısın? Ne demek abim beni sattı!"

Sıkıntıyla ellerimi saçlarımdan geçirdim. İnsanların duyunca şok geçirdiği ve inanmadığı şeyleri ben resmen yaşıyordum!

"Duydun işte. Bak neredeyim tam bilmiyorum. Ama beni getirdiği siyah ağırlıklı bir villa. Evimizden 2 saat uzakta bir yer. Etrafı korumalarla çevrili. Lütfen polise haber ver!"

"T-tamam. Sen merak etme. Sakın korkma da. Seni bulacağız."

Telefonu kapatıp yatağa doğru ilerledim ve yastığın altına koydum. Üstümde durmaması daha iyiydi. Oda da volta atarak beklemeye başladım. Umarım çok sürmeden gelirlerdi. Odanın köşesindeki aynaya doğru ilerleyip kendime baktım. Saçım dağılmış, gözlerim kızarmıştı.

Bugüne kadar hem babamın hem de abimin sinirine çok kez şahit olmuştum. Şiddetle büyüyen bir kızdım ama Yavuz çok farklıydı. O öfkelendiğinde gözlerinden sanki ateş çıkıyordu. Yavuz'dan korkmamak elde değildi ama aileme para verdi, beni satın aldı diye bu evde kalacak da değildim. Mutlaka bir yolunu bulacak ve ondan kurtulacaktım.

🌙

3 saat sonra

Duyduğum siren sesleriyle hızla oturduğum yerden kalktım ve pencereye doğru ilerdim. Bahçeye 2 tane polis arabası gelmişti. Birinden Elif'in çıkmasıyla rahatlayarak derin bir nefes aldım. Sonunda gelmişlerdi. Bu adamdan kurtuluyordum!

Odamın kapısı gürültüyle açılınca bakışlarımı oraya çevirdim. Yavuz'u görmemle bir kaç adım geriledim. Şuan fazla sinirliydi ve neredeyse ateş saçan gözleriyle beni öldürebilirdi. Hızla yanıma geldi. Kolumdan sıkıca tutarak beni kendine çekince sertçe bedenine çarptım. Fazla yakındık ve nefes alışverişleri yüzüme çarpıyordu.