KOD ADI: SİMURG

61.Bölüm

Şu konuya acilen açıklık getireyim. Bir önceki bölümde nerede ise herkes Azat'a ihanet ettiğini söylemiş... Arkadaşlar konunun Azat ile ilgisi yok... Bu kız asker biraz da o yönden baksanız mesela...

Neyse...

İyi okumalar...

♣️

Yazar'dan.

Üstündeki üniformaları ile sıraya dizilmiş bir şekilde onu bekleyen tim'e doğru ilerliyordu.

Aralarında iki metrelik mesafe ile durdu ve tek tek hepsine bir göz attı. İki hafta yokluğunda iki kez göreve gitmişlerdi ve ikisinde de bir askerine bir şey olmuştu. Bunun siniri ile askerlerine bakıyordu.

Sesini sakin tutarak, "Günaydın." dedi. Anlamıştı askerler. Bu kadar sakin olmasının bir nedeni vardı ve bu neden artık ne ise çok pahalıya patlayacaktı.

"Sağ ol." sesleri olması gerekenden az çıkınca genç kadın sinirlenmiş ve oldukları yerden albay'ın odasına kadar gidebilecek bir ses ile bağırmıştı.

"Günaydın!"

"Sağ ol!"

Her birine baktıkça içindeki sinir ateşi daha da harlanıyordu. Kafasını sakin kalmak ister gibi eğdi ve derin nefes aldı...

"Hasan!" genç adam işitiği ismi ile yutkundu ve bir adım öne çıktı, "Emredin komutanım." kadın'ın ateş saçan gözleri ile karşılaştığında tekrar önüne dönmüştü.

Geliyordu gelmekte olan.

"Gittiğiniz iki görevde, kime ne oldu Üsteğmen?" gözlerini tim'den ayırmadan sorduğu soru ile hepsi
yutkunmuştu.

"Komutanım..."

"Ne komutanım oğlum? Kime ne oldu? Nasıl oldu? Söyleyin yoksa ebenizi ters düz ederek öğreneceğim!" kadın'ın sesi ile hepsini bir titreme tutmuştu.

"Komutanım, Ceyhun Abi, Kürşat'ı korumak isterken, kurşun kolunu sıyırdı." karşısında dik bir şekilde duran adamı baştan aşağı süzdü ve yanında ki Kürşat'a kısa bir bakış atarak tekrar Hasan'a döndü.

"Diğeri kim?"

"Gökhan... Tam yanımıza düşen bombayı onlara geri hediye ettiğinde omuzundan yaralandı." gözlerini kapatırken eş zamanlı dişlerinide kırmak istercesine sıkıyordu.

Sakince gözlerini araladı ve Hasan'a baktı, "Şuan masıl durumu?" kendisine yöneltilen soru ile kafasını komutanına çevirdi asker, "Biraz daha iyi, evinde istirahat ediyor." yavaşça kafasını salladı.

Yavaş adımlar ile sağ başa geçti ve kafasını kaldırdı, "Ben burdan gitmeden önce size ne dedim çömez?" hiç birine bakmadan konuşan kadın ile asker bir adım öne çıktı, " 'Birinize bir şey olursa, yaşatmam!' dediniz komutanım."

Kafasını ağırca salladı ve askerlerin tam önünde yavaşça bir adım attı, "Peki siz bu emre uydunuz mu?"

Sorduğu soru karşısında hiç birinden ses çıkmamıştı. Kadın olduğu yerde durdu, "Uydunuz mu? Dedim lan!"

"Hayır komutanım!" sesleri bütün tugayı inletirken, askerler cama çıkmış onlara bakıyorlardı.

Kadın tekrar adımladı ve Ceyhun'un önüne geldi. Ayağını adamın, ayağının üstüne koyarak bütün yükünü verdi.

"Ağrın var mı asker?" duygusuz bir ses ile sorduğu soruya asker'den de aynı ses tonu ile karşılık aldı, "Hayır komutanım."

"Güzel." diyerek ayağını çekmeden çevirdi ve arkasını dönerek uzaklaştı.