កម្មស្នេហ៍

យើងគួរតែលក់ឯងអោយគេល្អទេ?

<បងស្រលាញ់អូនណាស់ កុំទៅចោលបងអី!!>សម្លេងស្រាលៗបន្លឺឡើងក្បែរត្រជៀករាងតូច ដឹងដល់ចំហាយស្រារភាយចូលច្រមុះគេពេញ ម្រាមដៃវែងស្រលូនក៏ព្យាយាមលើករុញនាយចេញ តែមាឌគេធំដល់ថ្នាក់កម្រើបន្តិចក៏អត់ផង

<លោក!!ខ្ញុំពិបាកដកដង្ហើមណាស់ ងើបចេញពីខ្ញុំទៅ!...>ជីន ចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍មិនស្រួលព្យាយាមប្រមូលកម្លាំងទាំងប៉ុន្មានរុញនាយចេញម្តងទៀតកាលបើផ្ទៃមុនសង្ហារអោនអំបោសអង្អែលឡើងទ្រូងគេ

<ខ្លិនខ្លួនឯងក្រអូបណាស់ យើងចូលចិត្ត!..>បបូរមាត់ក្រាស់ញោចស្នាមញញឹមបន្តិច ស្របពេលគេទម្លាក់បបូរមាត់ប្រថាប់លើបបូរមាត់តូចថើបបឺតជញ្ជក់ថ្នមៗ គេទទួលស្គាល់មិនថាខ្លិនខ្លួនរាងកាយក្មេងម្នាក់នេះពង្វក់គេស្ទើរតែឆ្កួតទៅហើយ វៃមឹកនៅមិនស្ងៀមក៏ស៊កចូលក្នុងភួយស្ទៀបអង្អែលរាងកាយដែលមានតែអាវសឺមីគ្របពីលើមួយចុះឡើងៗ ចំណែកឯអ្នកខាងក្រោមបិទភ្នែកខ្ជឹបមាត់ជិត មិនអោយនាយចូលប្រលែងលេងបានទាល់តែសោះព្រោះតែខ្លិនស្រារក្នុងមាត់នាយ

<អឹ!...ងើបចេញពីខ្ញុំទៅខ្ញុំគ្មានកម្លាំងទ្រខ្លួនលោកទេ ងើបទៅធ្ងន់ខ្លាំងណាស់>ជីន ងាកមុនចេញពីការថើបរបស់នាយរុញគេចេញ2-3ដងតាមអ្វីដែលអាចធ្វើបាន មាឌធំអោយដូចដំរីមកទ្រោបពីលើគេមានដូចឈើចាក់ធ្មេញ មិនបាក់ឆ្អឹងសំណាងហើយ

<ខ្ពើមរអើមយើងមែនទេ?ហឹម មនុស្សថោកទាបដូចឯងវាគ្មានតម្លៃនោះទេ ធ្វើតាមតម្លៃរបស់ឯងទៅ!!ហឹស!>

<លោកទេដែលថោកទាបនោះ!កុំប៉ះខ្លួនខ្ញុំតម្លៃលោកវាថោកទាបជាខ្ញុំឆ្ងាយណាស់ ណាមជុន ស្ទេនឌី!!>កែវភ្នែកខ្មៅនិលក៏ប្រែជាប្រហមឡើងសរសៃររវាមព្យាយាមតសម្តីជាមួយរាងក្រាស់ម៉ាត់ៗ អ្នកណាជាដើមហេតុធ្វើអោយគេប្រែជាថោកទាបបែបនេះ?សម្តីគ្រប់ម៉ាត់ចេញពីមាត់គេ ម៉ាក់ងាយគេគ្រប់ឃ្លា

<ឯងកុំសម្តីខ្លាំងជាមួយយើងអោយសោះ ជីន មេឌឺ!..ជីវីតឯងយើងជាអ្នកកំណត់យើងចង់សម្លាប់ឯងចោលពេលណាក៏បានដែរអោយតែយើងចង់!!កុំស្មានតែយើងមិនហ៊ានអោយសោះ>ណាមជុន ខាំធ្មេញនិយាយដោយភាពខឹងសម្បា ស៊កដៃសង្កត់ដៃទាំងគូរជាប់សឹងតែលិចចូលក្នុងពូក ដៃម្ចាងទៀតក៏ស៊កទៀតច្របាច់មាត់គេខ្លាំងៗឡើងសាច់សរម៉ត់ប្រែជាក្រហមជាំ