Nagtubig ang mata ko at bumigat ang mga paghinga ko.

Napabitaw ako sa kamay ni Brent.

Bigla ay para kong naramdaman na may nakahawak sa buhok ko.

Parang may nakahawak sa hita ko.

Parang may nakahawak sa dibdib ko.

"Vienne... Vienne..." I heard how he slightly panicked.

"I-I wanna g-go home." I cried.

--

Brent and Dana took me home. Brent wanted me to go in my parent's house but I insisted to just stay in my unit.

Dana went inside the building with me.

She was just quiet.

She was just walking beside me.

When we were already in front of my door, she spoke.

"I'm sorry..." Her fists were closed. She was mad.

Alam kong gusto niya rin na manatili na lang ako sa hospital dahil iyon ang mas makakabuti sa akin. Pero hindi ko sila kayang pakinggan ngayon. Hindi ko sila kayang intindihin ngayon.

I'm hurting...

All over.

Every part of me was hurting... so badly.

"Ingat kayo, Dana." I said. "Thank you..."

I almost cried when I said thank you.

Because what if they weren't there?

What if Matty woke up and found me there?

Dana smiled at me before leaving.

No'ng makapasok ako sa unit ay agad akong binawian ng lakas. I fell on the floor.

I clutched my chest— trying to stop the pain.

I started hitting my head— trying to forget Matty's face.

I cried and cried until I heard my phone ringing. I reached for it and found that my little sister was calling.

I tightly closed my eyes. I held my breath for a few seconds to calm myself.

After a while, I answered her call. I can't dodge her call because she'd know something is up. I never dodge my sister's calls.

My heart hurt even more when I heard her crying.

"A-Ate V-Vienne ko!" She cried.

I bit my lips. Tears are rolling down my cheeks. I was still on the floor.

"Yes, baby? Why are you crying?"

"I-I saw you in m-my dreams po. Y-You w-were screaming and c-crying." She was sobbing so much.

I covered my mouth to stop myself from making noise that will worry my little sister even more.

"T-That's just y-your dream, Tory..." I told her.

I wish it was just a dream.

I wish this was just a nightmare.

"I-Im just studying here. A-Ate's fine..."

"Ate Vienne, please go home." She cried.

I can taste the blood on my lips. I was clutching my chest because it hurts so much.

"I-I'll be home soon, Tory. F-For now, A-Ate has to s-study..." I tried my best to sound okay but I knew I was failing.

"Ate Vienne, did I make you cry? I'm sorry po." She cried.

P.R.NWhere stories live. Discover now