Fast Break

ANO KA NGA BA SA PUSO KO?

Masama ang tingin ni Jerome sa kausap. Malayo ang tinatakbo ng kanyang utak mula sa pinag-uusapang paksa. Hindi nakikinig sa mga paliwanag ni Mr. Tan tungkol sa plano ng mga gusali ng itatayong foundation. Nakatitig lamang siya kay Clark habang ang huli naman ay seryosong nakikinig sa paliwanag ng agent.

"Matanong ko lang Mr. Montecastro. Bakit gusto nyong maging sponsor ng foundation ko?"

Sabay na napalingon sa basktebolista ang seryosong nag-uusap na sina Clark at Mr. Tan sa biglaan nitong pagtatanong.

Nagdalawang-isip muna si Clark kung sasagutin niya ang wala sa paksang tanong ni Jerome. "Dahil gusto ko ring makatulong sa mga batang nangangailangan ng tulong."

Bagama't wala na siyang rason para manatiling maging sponsor ng foundation dahil wala na ang atensyon nya kay Jessica ngunit nagdesisyon pa rin syang ituloy ito. Para sa kanya, maganda ang mga plano ni Jerome kaya hindi masamang suportahan ito.

"Ano pa, Mr. Montecastro?"

Napaisip ulit si Clark. "Ahh.. dahil maganda ang mga plano at layunin mo para sa foundation."

"Yun lang ba, Mr. Montecastro? Wala na bang iba?" walang tigil na pagtatanong ni Jerome na noon ay unti-unti nang nagiging sarkastiko ang tono.

"Bakit meron pa bang maaring ibang dahilan sa sponsorship ng Bluestar, Mr. Hernandez?"

"Halimbawa hindi ba dahil sa isang tao?"

Napaisip ulit si Clark hanggang sa unti-unti niyang mapagtanto kung sino ang tinutukoy ng basketbolista. Marahil ay nabanggit dito ni Jessica ang naging usapan nila tungkol kay Sandra. "Walang dahilan para gawin ko syang rason dito Mr. Hernandez. Unang-una ay wala ka namang malapit na kaugnayan sa kanya."

Napangisi si Jerome. "Ahhh kaya pala kay Jessica ka lumapit. Bakit Mr. Montecastro wala ka bang tiwala sa sarili mong kakayahan?"

"Meron...pero mas gusto ko lang makasigurado. Ganito ako kapag may isang bagay na pinakamimithi. Nakahanda akong gawin ang lahat para lamang makuha ito."

"Hindi ba pambabastos sa pagkatao ni Sandra yang ginagawa mo?"

Binigyan ni Clark ng matapang na tingin si Jerome. Unti-unti na siyang nagtataka sa linya ng pagtatanong at tono ng pananalita ng basketbolista.

"Wala akong makitang mali sa ginagawa ko. Pambabastos ba ang bigyan ng importansya ang mga taong malalapit sa babaeng gusto ko."

"Binibigyan mo ng importansya pero may kapalit! Hindi isang paninda si Sandra para gawin mong kondisyon kay Jessica! Pag nalaman ito ni Sandra sa tingin mo ba hindi sya masasaktan o maiinsulto man lang?!" mataas na tonong wika ni Jerome.

"Sandali lang Mr. Hernandez...." natatawang wika ni Clark. "Pakilinaw mo nga sa akin kung para saan yang ikinakabahala mo. Dahil ba ito sa girlfriend mo na binigyan ko ng ganitong kondisyon upang tulungan ako sa kaibigan nya o dahil ito sa kaibigan ng girlfriend mo na syang kondisyon ko? Alin sa dalawa Mr. Hernandez?"

Biglang natigilan si Jerome sa tanong ng nakangising kausap.

"Naiintindihan ko kung dahil ito sa girlfriend mo... Pero kung nagkakaganito ka dahil kay Sandra, hindi ba parang may mali Mr. Hernandez? Hindi ba mukhang sobra-sobra naman yata ang pag-aalala mo sa kaibigan ng girlfriend mo? Ayokong isipin, Mr. Hernandez, na may dapat akong ikabahala sayo."

Tumayo si Clark at inayos ang neck tie. "Now if you'll excuse me, Mr. Tan next time na lang ulit tayo mag-meeting at mukhang magulo ang isip ng alaga mo ngayon."

Nakanganga at walang naisagot si Mr. Tan. Nakatulalang tiningnan na lamang niya ang papalabas sa pintong presidente ng Bluestar. Kanina pa sya nagtataka kung ano ang mainit na pinag-uusapan ng dalawang lalaki kaharap.