ဘုန်းပြည့်ချမ်းဟန် (Complete)

Part-45(U+Z)

ကိုကိုနဲ့နေပြီးတိုင်းနုံးခွေချိနဲ့သွားသူက ကျွန်တော်ပင်။ မမောနိုင်မပန်းနိုင်လှုပ်ရှားခဲ့သူက ယခုထိလည်းသွက်လက်နေဆဲ။ တကယ်ပါဘဲဘာတွေစားလို့အားကမကုန်တာလဲမသိဘူး။ အခုလည်းမလှုပ်နိုင်တော့တဲ့ကျွန်တော့်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီးဝရန်တာခန်းလေးဆီပြန်ခေါ်လာပေးနေတယ်လေ။

ဘုန်းဟန် ချမ်း,ကိုမွေ့ရာပေါ်အသာချပေးလိုက်ပြီးနောက် စောင်ကိုဖြန့်လိုက်ကာနှစ်ယောက်လုံအောင်ခြုံလိုက်ပြီး သူပါချမ်း,ဘေးသို့ဝင်လှဲလေ၏။ သူဝင်လှဲလှဲချင်း သူလုပ်သမျှလိုက်ကြည့်နေသောကောင်လေးက ခေါင်းလေးအသာကြွပေးလာတာကြောင့် သူကအလိုက်သင့်ပင် ထိုခေါင်းလေးအောက်သို့လက်လျှိုသွင်းကာလက်မောင်းခေါင်းအုံးစေပါ၏။ နှစ်ယောက်လုံးပက်လက်အနေအထားတွင်စောင်အောက်မှ ချမ်း,ခြေထောက်တစ်ဖက်သည် သူ့ခြေထောက်များပေါ်သို့အလုံးစုံပစ်တင်လာလေသည်။

ထို့နောက် အပေါ်မှန်သားမျက်နှာကျက်မှတစ်ဆင့်မြင်နေရသည့်ညကောင်းကင်ပြင်ကြီးအားကြည့်နေမိကြရင်း နှစ်ယောက်သားတိတ်ဆိတ်နေကြပြန်သည်။ ထိုစဥ် ချမ်း,လက်တစ်ဖက်ကလက်ပြန်ပုံစံအနေအထားဖြင့် ကျွန်တော့်မေးစေ့ရှတတကိုပွတ်သပ်လာပြီးနောက်...

"ကိုကို...ဟိုမှာကြည့်"

ချမ်း,လက်ညှိုးညွှန်ရာအတိုင်းကြည့်လိုက်တော့ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင်လင်းလက်နေသောကြယ်လေးနှစ်လုံးကြား တစ်တန်းတည်းရှိနေသောကြယ်သုံးလုံးကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

"အင်းး ဘာဖြစ်လို့လဲ ချမ်း"

"အဲ့ဒါဘာကြယ်လဲသိလား"

"အင်း..သိတယ်လေ မောင်ရင်ဆိုင်းထမ်းကြယ်လေ.. အိုရီယွန်လို့လည်းခေါ်တယ်"

"အဲ့ကြယ်ရဲ့ပုံပြင်လေးကိုရောသိလား"

"အင်း သိတယ်"

ထိုအခါ ချမ်း,ကကျွန်တော့်ရင်ဘက်ကိုနောက်ပြန်တစ်ချက်ရိုက်ကာ မျက်စောင်းထိုးပြီးတစ်ဖက်လှည့်သွားလေ၏။

"သိနေလိုက် အဲ့မှာ...အကုန်သာသိနေလိုက်"

ထိုအခါ ဘုန်းဟန်သည်သူဘာများမှားသွားပါလိမ့်ဆိုတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ချမ်း,အားသူ့ဘက်ပြန်ဆွဲလှည့်တော့ ‌အတင်းပြန်ရုန်းနေတာကြောင့်...