"Uhmm.. Ally, bakit?" He gave me his I'm-confuse look. Alam kong nagtataka siya sa kinikilos ko.
"Huh?" I tried to look like I don't know what he's talking about.
"Why you let me hold your hand?" He sighed. "And why you're holding my hand, too?" He's looking at me, again. Now, he's not taking his eyes off me.
I don't know. I really don't know. "Ah, hindi ko alam..." All I know is, "..siguro kasi 'tong kamay na hinahawakan ko ngayon. Yung taong may ari ng kamay na 'to. Yung taong hinayaan ko na hawakan ang kamay ko, siya yung lalaking alam kong aalagaan ako, pro-protektahan ako. Ikaw, oo, IKAW ang unang lalaking nagparamdam sakin na mahalaga ako..." He holds my hand tighter. And now, he's holding my other hand. ".. ikaw ang unang lalaking nagparamdam sakin ng pakiramdam na ako lang ang nagbibigay sa iba noon..." He's now crying, and I know, I feel it. I'm crying too. "...ikaw ang unang lalaking nagparamdam sakin kung paano mahalin. Ikaw ang unang lalaking nagmahal sakin." He pulls me towards him and hug me. That hug. That hug full of love. I don't want to take his arms off me.
"I love you, Ally! I really do." He said while still hugging me. I know, I know you really do.
Now, I know that...
THIS IS MY TURN.
--------
AN:
Hi guys! This is Mystei. Sana suportahan nyo ko at ang una kong work. Which is eto. Sana maraming makarelate dito. Salamat. :)
YOU ARE READING
When will it be my turn?
Teen FictionAlam mo yung feeling na halos lahat ng naka-paligid sayo, may minamahal at may nagmamahal din sa kanila. Yung tipong mapapaisip ka kung kailan.. Kailan darating yung araw na masasabi mong "This is my turn, to love and finally, to be loved." Ito'y i...
