«បាទ»Jimin ឆ្លេីយទាំងសំឡេងចាប់ផ្ដេីមញ័រព្រោះតែសម្ដីរបស់រាងក្រាស់ មកដល់ក៏មកផ្ទះអញ្ចឹងឬ នេះមេីលមកគេល្ងង់ណាស់ហេីយមេីលទៅ បានជាមកនិយាយកុហុសគេស្រស់បែបនេះ រូបភាពដែលគេនឹងនាងបណ្ដេីរគ្នាលោតឡងពេញខួរក្បាលរបស់គេ ធ្វេីអោយរបួសដែលនៅឈឺនៅឡេីយនោះ ឈឺខ្លាំងលេីសមុនទៅទៀត។
«មែនហេីយ អង្គុយសិនទៅមោះ»Jungkook ញញឹមស្រស់កាន់ដៃរបស់រាងតូចនាំទៅអង្គុយក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ព្រោះថាគេមានរបស់អោយប្រពន្ធរបស់គេ។
«នេះបងអោយអូន»Jungkook ហុចដបទឹកអប់ដែលគេទិញពី new york អោយទៅរាងតូច គេចាំបានថាប្រពន្ធគេចូលចិត្តប្រេីក្លិនបែបនេះណាស់ ទេីបគេខំដំរងជួរទិញឡេីងពីថ្ងៃទម្រាំតែបាន។
«អរគុណ»Jimin ហូរទឹកភ្នែកដោយទប់មិនបាន ព្រោះតែគេគិតថាវាគ្រាន់តែជារបស់លួងចិត្តដែល Jungkook នាយអោយគេតាមការគោសមតែប៉ុណ្ណោះ ។
«ម៉េចក៏យំអញ្ចឹងហឺម»Jungkook លេីកដៃជូតទឹកភ្នែកចេញពីថ្ពាល់របស់រាងតូចចេញ នឹងសួរទាំងឆ្ងល់ តេីមិនចូលចិត្តឬមានបញ្ហាអីមែនទេបានជាគេយំបែបនេះ ។
«គ្រាន់តែរំភេីប (នឹងសរសេីរលោកពូកែសម្ដែងពេកហេីយ)»Jimin បញ្ចប់ឃ្លាចុងក្រោយក្នុងចិត្តទាំងញញឹមជូរចត់ ចំណែកទឹកភ្នែករឹតតែហូរមកមិនឈប់ នាយពូកែពេកហេីយពូកែខាងសម្ដែងខ្លាំងណាស់ នេះកន្លងមកគេល្ងង់ពិតមែនមេីលមិនដឹងទាល់តែសោះថានាយពូកែសម្ដែងដូចជាការពិតបែបនេះ គេខំសង្ឃឹមមករហូតគិតថានាយអោយឪកាសគេ តែចុងក្រោយវាគឺក្លែងក្លាយទាំងអស់។
«អីយ៉ាកុំយំអីក្មេងឆ្លាត»Jungkook ញញឹមនឹងទាញកាយតូចមកអោបក្នុងទ្រូងរបស់ខ្លួន នឹងរបស់ដែលគេអោយ បេីមានឪកាសទៅទៀត គេនឹងទិញរបស់ល្អៗអោយច្រេីនអោយរាងតូច។
«ហឺម»Jimin ងក់ក្បាលតិចៗតបនឹងរាងក្រាស់ គេសម្ងំអោយនាយអោបអស់ចិត្ត ព្រោះថាបន្តិចទៀតនាយប្រហែលជាលែងមានឪកាសបោកប្រាស់គេទៀតហេីយ ។
@Busan
Namjoon កំពុងតែសម្លឹងមេីលប្អូនស្រីជីដូនមួយរបស់ខ្លួនធ្វេីអ្វីក៏មិនដឹង ហាក់ដូចជាមមាញឹកខុសធម្មតា ព្រោះពីមុនមកនាងមិនមែនមនុស្សឧស្សាហ៍អីនោះទេ តែមកឃេីញនាយឈរបញ្ជាបុគ្គលិកបែបនេះ គេពិតជាអត់ឆ្ងល់មិនបានពិតមែន។
«ឯងកំពុងតែធ្វេីអី? »Namjoon សួរទៅប្អូនស្រីទាំងលេីកចិញ្ចេីម ព្រោះតែកំពុងឆ្ងល់។
«ខ្ញុំកំពុងរៀបចំកម្មពិធីមង្គលការអោយមិត្ត»Hwamin ងាកមកតបនឹងគេទាំងញញឹម តែបងប្រុសនាងមិនញញឹមដាក់នាងវិញសោះ ព្រោះតែគេកំពុងគិតថាមិត្តម្នាក់ណារបស់នាងទៅ មេីលទៅសំខាន់ណាស់ហេីយបានជានាងចេញមុខដោយខ្លួនឯងបែបនេះ។
«មិត្ត! មិត្តម្នាក់ណា? »Namjoon
«បងស្គាល់គេច្បាស់ណាស់ បងឯងចាំមេីលណា ពេលដែលដល់ថ្ងៃបងដឹងមិនខានទេ»Hwamin នាងងាកតបនឹង Namjoon ម្ដងទៀត មិនស្គាល់អញ្ចឹងឬ ទេីបតែរករឿងគេប៉ុន្មានខែនឹងសោះធ្វេីមិនស្គាល់អីណា ។
«អ្នកណាគេអញ្ចេះ»Namjoon ឈរគិតម្នាក់ឯង តេីមិត្តរបស់គេម្នាក់ណាទៅ ហេីយសំខាន់នាងនិយាយគេស្គាល់ច្បាស់ទៀត អញ្ចឹងបានន័យថាម្នាក់នឹងប្រាកដជាជិតស្និតនឹងគេហេីយមេីលទៅ តែម៉េចក៏គេនឹកមិនឃេីញសោះអញ្ចឹង។
«បងនៅឈរដល់ណា យប់ហេីយខ្ញុំឃ្លាន»Hwamin ស្រែកហៅនាយពេលដែលនាងដេីរទៅហេីយនៅមិនឃេីញនាងដេីរទៅតាមទៀត ប្រុងឈរដល់ព្រេកស្អែកឬយ៉ាងម៉េច។
«ទៅហេីយៗ»Namjoon រហ័យដេីរទៅតាមប្អូនស្រីយ៉ាងលឿន ហេីយក៏មិនបានគិតច្រេីនអ្វីទៀតដែល។
សុំទោសចំពោះកំហុសឆ្គងក្នុងភាគនេះ
សរសេរដោយ ហានណា
{ហេតុអីអូនយំ? }Part 41
Start from the beginning
