Görüşlerinizi ve vereceğiniz voteleri merakla bekliyorum. Yeni bölümlerle ilgili kesitlerden ve başka bilgilerden haberdar olmak için;
İnstagram: _mavinintonuu7
Ve
Twitter: mavinintonuu7
Hesaplarımı takip edebilirsiniz.
🕊
Bölüm şarkısı; Emrah Demiralp - Böyle sevince
🎶
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕊
Gece'nin başını nazik bir şekilde okşadıkça, Gece daha çok ona yaklaşıp oynamak istiyordu. Yağız, Gece'nin bu isteğini görmezden gelip elini çekti. Üzerindeki kapüşonun ceplerine sıkıştırıp boş boş karşısına baktı. Oturduğu bankta sokak lambası aydınlatıyordu bulunduğu yeri. Karanlık kadar karanlıktı içi. Biraz nefes almaya ihtiyacı vardı; fakat dışarı çıktığında daha da zor gelmişti sanki ona bu. Gözünün önünde tekrarlayan sahneyi nefes vererek silmeye çalıştı. Ne yazık ki bu pek mümkün değildi. Meva, Yağız'ın aklına değil, kalbine işlenmişti.
"Havalar soğumaya başladı he!" Ertuğ, Yağız'ın oturduğu banka yaklaşırken ellerini ısıtmak için birbirine sürttü. Yağız'ın yanına oturmadan önce Gece'nin kafasını tatlı bir şekilde okşadı. "Oh! Güzel oğlum!" Gece, Yağız'dan görmediği ilgiyi Ertuğ'dan gördüğünde ona yaklaştı. Ertuğ, biraz daha onu severken Yağız'a baktı göz ucuyla. Onun durgunluğuyla merakı daha çok kabardı. Yağız'ı arayıp telefonla konuştuğunda da sesi kötü gelmişti. Ertuğ, çömeldiği yerden kalkmadan önce son kez Gece'nin kafasını okşayıp, "Hadi oğlum." dedi. "Sen uzan, biz biraz konuşalım." Gece, onu anlamıştı. Dediği gibi uzandığında Ertuğ ayağa kalkıp Yağız'ın boş bıraktığı tarafa kendini bıraktı.
"Karadeniz'de gemilerin mi battı diyeceğim ama anca Tofaş'ın batar." dedi alayla. Yağız'ın buna karşı yüzünde hiçbir mimik oynamadı. "Lan oğlum, bu surat ne? Bari kısa üç beş kelime et." dedi Ertuğ sabırsızca. Neler olduğunu merak ediyordu. O konuşmadıkça merakı büyüyordu. Dirseğiyle Yağız'ı yandan dürttü. "Kime diyorum ben?"
Yağız, nefes vermek için dudaklarını kıpırdattıktan sonra, "Bir hata yaptım." dedi. Ertuğ'un kaşları Yağız'dan duyduğu cümleyle çatıldı.
