Dedin ki;
Işıkları kapa.
Kim olduğunu bilmeyeyim.
Ben siyah saçlarının arasında esen o hafif meltemim.
*
Aşkın geceye bulansın,
Yalnızca bu seferlik,
Matmazel Noir,
Saçlarını sal parmaklarımın uçlarına.
Rüzgar onu ilk gördüğünde ne olduğunu anlamad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Todrick Hall- Dysfunctional
B: Matmazel Noir,
B: Sesini duymayı özledim.
N: :)
N: Nasılsın?
B: Seni özlüyorum.
N: :)
N: Ben de kendimi özlüyorum.
B: Neden?
N: Boğuluyor gibiyim.
Ben iyi yüzme bilirim Nehir. Tabii ki böyle yazamadım.
"Lan salak beni yakıyorsun gerzek!" Efe ayağa fırlayıp beresini düzeltti. Koyu kumral saçları beresinin önünden çıkmış büyük bir özenle yukarı doğru şekillendirilmişti.
Orkun otuz iki diş gülünce iki gün önce yaptırdığı smiley piercing ortaya çıktı. Dudağı bu yüzden hafif şişti. Bir de gözü. Amcasından dayak yediğini söylemişti. Amcası dar kafalı bir adamdı, Orkun'dan da hiç hoşlanmazdı. Babası da amcasının etkisi altında kalıp Orkun'n kıvırcık bonusa dönen kafasını kazıtmıştı. Ya Orkun saçlarını kazayacaktı ya da doğum günü partisi yoktu. Orkun partinin olmama ihtimalini karşısında kellesini dahi vurdurabilirdi. O derece bir manyaktı.
"Çekil oğlum sen de o zaman. Bu mangal yakmanın piri benim." Kapalı bir cumartesi, Uğurların geniş terasında mangal yapıyorduk.
"Kıçımın piri olabilir misin soruyorum sadece?" dedi Efe siyah montunun üzerine gelen külleri silkeleyerek. Orkun ateşi harlamak için sürekli yelliyordu.
"Yav he." dedi Orkun orta parmağını Efe'ye kaldırarak. Uğur sallanan koltuğa oturmuş telefona bakıyordu. Normalde Efe ile Orkun atışmasını katılırdı.
"Hala geçen seneki kızı mı düşünüyorsun yoksa?" dedim Uğur'a bakarak. Uğur devasa elini beresinin üzerine koyup mavi gözlerini yüzüme dikti.
"Ne alakası var?" dedi adeta hırlayarak. Sesi yüksek çıkınca kaşlarımı çattım. Köşedeki koltukta kitap okuyan Sezgin kafasını kaldırıp Uğur' a baktı. Uğur geçen sene internetten bir kızla konuşuyordu. Bize kız hakkında hiçbir bilgi vermemişti. Sadece onu telefona bakıp gülümserken yakalıyorduk. Birkaç kere sormayı denesek de bizi terslemişti. En azından Orkun ve Efe'yi. Baş başa kalsak Uğur'un açılacağını düşünüyordum. Ancak bize fırsat doğana kadar kızla konuşmayı kesmişti.
"Hiç. Öylesine." diye mırıldandım. Şu an üzerine gitmek istemiyordum. Çömelip ellerimi ateşe uzattım. Terasın kıyısına gidip Nehir'in olduğu binayı gizlice gözetlemek istiyordum. Bu salak alışkanlık huy olmuştu bende. O gün babasının Nehir'e davranış biçimini gördüğümde, ertesi gün de binanın önüne gitmek istemiş kendimi zor durdurmuştum.
