"ရွင္တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ပါ့မလား ကိုမင္းေမာင္.."
"ျဖစ္ပါတယ္ သြားရမဲ့ကိစၥက မသြားလို႔မွ မရဘဲ.."
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ေျပာေတာ့ ေဒၚခ်ိဳမာဇင္က အလိုမက်စြာ မ်က္ခံုးတို႔ တြန္႔ကုပ္သြားၿပီးေတာ့မွ...
"ရွင့္ကိုယ္ရွင္ အရင္လို ၁၆နွစ္ထင္မေနနဲ႔ အခုမွ ေနေကာင္းခါစကို.."
ဦးမင္းေမာင္က စိတ္က ေဆာင္ေနလို႔သာ ဟိုအရင္တုန္းကလို ၿဖိဳးကနဲ ဖ်တ္ကနဲ ေမွာ္ထဲဆင္းဖို႔ဆိုတာ ၃ေခါက္ႀကံမွ ၁ေခါက္ေလာက္သြားျဖစ္တာမ်ိဳး။ေ႐ႊတြင္းဆိုတာကလည္း က္ုိယ္တိုင္ကိုယ္က် ဆင္းမွ လိုက္မွ အဆင္ေျပတာမ်ိဳး ဆိုေတာ့လည္း မသြားလို႔ကမျဖစ္။
အခုလည္း ေ႐ႊတြင္းထိဆင္းကာ ေ႐ႊလိုက္ဖို႔ကိစၥျဖင့္ ခရီးထြက္ရမွာကို ေဒၚခ်ိဳမာဇင္ စိတ္မခ်နိုင္ ျဖစ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ မင္းက ပူတက္ရန္ေကာ..."
ဦးမင္းေမာင္၏ စကားေၾကာင့္ ေဒၚခ်ိဳမာဇင္ သက္ျပင္းရိႈက္ၿပီးေတာ့မွ ညစာကို တို႔တို႔တိတိျဖင့္ စိတ္မပါလက္မပါ တာဝန္ဝတၱရားအရ စားေသာက္ေနေသာ သားေတာ္ေမာင္ ေဒါနအား ေဝ့ၾကည့္ၿပီးမွ...
"ေဒါနကို ေခၚရင္ ေခၚသြားပါလား အခုတြဲလိုက္ၿပီး သင္စရာရွိတာ သင္ထားေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ ေနာက္လည္း သူတို႔ပဲ လုပ္ရမဲ့အလုပ္ေတြပဲ"
ေဒၚခ်ိဳမာဇင္၏ စကားေၾကာင့္ ဦးမင္းေမာင္၏ မ်က္ဝန္းမ်ားက ေဒါနဆီသို႔ ေဝ့တက္လာေပမဲ့ ေဒါနကေတာ့ မ်က္လႊာေတာင္ ပင့္တက္မလာပဲ ဖန္ခြက္ထဲမွ ေရကိုေမာ့ခ်ၿပီးေတာ့မွ....
"ကြၽန္ေတာ္ မအားဘူး.."
ေဒါနဆီမွ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ထြက္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေဒၚခ်ိဳမာဇင္ မ်က္ေမွာင္တို႔ တြန္႔ခ်ိဳးသြားရၿပီးမွ သက္ျပင္းကို အသာအယာခ်ကာ..
"ဒါဆိုလည္း မင္းအန္ကယ္မရွိတုန္း အလုပ္ေတြထဲ ဝင္ကူဦး.."
မိခင္ျဖစ္သူ၏ စကားေၾကာင့္ ေဒါန မ်က္ခံုးတို႔ တြန္႔ကုပ္သြားကာ က်စ္ကနဲ မဲ့ၿပီးေတာ့မွ လက္ထဲမွ ဇြန္းကိုခ်ကာ
"က်စ္! ကြၽန္ေတာ္ မအားပါဘူးဆို အေမရာ"
ေျပာၿပီးမွ ေနရာမွ ထရပ္ၿပီး....
YOU ARE READING
Green Eye(complete)
General Fiction!အမွန္ေတာ့ မင္းက က္ုိယ္အၿမဲတမ္း အမွတ္တရ သိမ္းထားခ်င္မိတဲ့ အစိမ္းေရာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းေလးပါ... Oct9.2021 !အမှန်တော့ မင်းက က်ိုယ်အမြဲတမ်း အမှတ်တရ သိမ်းထားချင်မိတဲ့ အစိမ်းရောင် ပျော်ရွှင်ခြင်းလေးပါ...! ...
