🍁Daffodils အပိုင္း(၄၀)နယ္ရုပ္ေလာက္ေတာင္သူကအဆင့္မရိွဘူး• • •

Beginne am Anfang
                                    

"မိုးပင္လယ္...မင္း ေနြၪီးဧရာနဲ႔ဆက္တြဲလို႔မရဘူး"

သူ႔အေဒၚ ေဒၚျမရတနာရဲ့ အသံက တစ္အိမ္လံုးကိုဟိန္းထြက္လာတယ္။သူ႔အစ္ကို ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ေၾကာက္တာလဲမေျပာနဲ႔ သူေတာင္မဆီမဆိုင္ၾကက္သီးထသြားတယ္။

သူ႔အစ္ကိုကေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ ထိုင္ေနၿပီး အေမျဖစ္သူကို နားမလည္ႏိုင္သလိုၾကည့္ၿပီး အသံတိုးတိုးနဲ႔..

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ေမေမပဲခြင့္ျပဳေပးခဲ့တာမလား"

"ဟုတ္တယ္...ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တယ္...အဲ့တုန္းကမင္းကိုအေပ်ာ္သေဘာခဏတြဲပါေစဆိုၿပီးခြင့္ျပဳေပးခဲ့တာ"

"ကြၽန္ေတာ္ ေနြၪီးကိုအေပ်ာ္သေဘာတြဲတာမဟုတ္ဘူးေမေမ ...ကြၽန္ေတာ္ ဆရာဝန္ဆက္မလုပ္ရလဲျဖစ္တယ္..ေနြၪီးနဲ႔ေတာ့မျပတ္ဘူး"

"ျပတ္ရမယ္ ငါ့မွာမင္းတစ္ေယာက္ပဲေမြးထားတာ မိုးပင္လယ္ျပာ...ငါ့လုပ္ငန္းေတြကို အေမြဆက္ခံဖို႔ ကေလးေမြးရမယ္...ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္း ဘယ္ကေနဘယ္လိုကေလးထြက္လာမွာလဲ"

"ကေလးရဖို႔ဆိုတာက မိန္းမယူမျွဖစ္တာမ်ိဳးမွမဟုတ္တာေမေမ...ေဆးပညာတိုးတက္ေနတဲ့ေခတ္မွာ ေမေမလိုခ်င္တဲ့ကေလး တစ္ေယာက္မက ရတယ္"

"ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့ဒီ့ေနြၪီးဧရာနဲ႔ဆိုမျဖစ္ဘူး...မင္းရဲ့လိင္စိတ္တိမ္းၫြတ္မႈကို ငါဘာမွမေဝဖန္ခ်င္ဘူး...ခုေခတ္မွာ ပိုက္ဆံရိွရင္ ကေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ဘယ္လိုေနေနရမွန္းလဲငါသိတယ္။အဲ့ဒီ့ေတာ့ မင္း မိန္းကေလးေတြကိုဘယ္လိုမွႀကိဳက္မရဘူးဆိုလဲ အျခားေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကိုေျပာင္းႀကိဳက္"

"ေမေမ အဲ့လိုမွမဟုတ္တာ..ဒီတစ္ေယာက္ကအဆင္မေျပလို႔ အျခားတစ္ေယာက္ေျပာင္းတာမ်ိဳးက အခ်စ္မွမဟုတ္တာ...ကြၽန္ေတာ္က ေနြၪီးကိုခ်စ္တာေမေမ ႀကိဳက္ရံုတင္မဟုတ္ဘူး...ကြၽန္ေတာ္ ေနြၪီးမွမဟုတ္ရင္မျဖစ္ဘူး"

"သားရယ္...မိုးပင္လယ္..အခ်စ္ဆိုတာမ်ိဳးက အခ်ိန္ၾကာလာရင္ ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး..ေမေမနဲ႔ မင္းအေဖကိုပဲၾကည့္"

"ေမေမတို႔က အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ကိုမခ်စ္ခဲ့ၾကတာမဟုတ္ဘူးလား"

?Daffodils[Complete]Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt