မြေခွေးလေးရဲ့ ချစ်ခြင်း ဒဏ္ဍာရီ

အခန်း ၁၆

Paid Groupအား ဖုန္းေဘျဖင့္လည္း ဝင္လို႔ရေနပါၿပီ။
Unicode
အခန်း (၁၆)
ဟုန်ရွယ်က သူမနှင့် အင်္ကျီအရောင်တူသော အဖွဲ့အတွင်းသို့ ပြေးလွှားသွားတော့.. ဟူအာလည်း အဖွဲ့တူညီသော သူတို့နောက်မှ ပြေးလိုက်လာရ၏။ တောင်ထိပ်တစ်ခုတွင် လူများနှင့် နတ်များ ရောထွေးကာ တစ်ခုခုကို စောင့်ဆိုင်းနေကြ၏။ ထိုစဉ် ထိုတောင်ထိပ် ပေါ်သို့ ချောမွေ့သော မျက်နှာပိုင်ရှင် နတ်မင်း တစ်ပါးက သားမွှေးယပ်တောင်တစ်ခုနှင့် စောင်းတစ်ခုကို ကိုင်ထားလျက် ပေါ်လာသည်။ ထိုနတ်မင်းက ပြုံးရွှင်သော မျက်နှာဖြင့်..
“ငါက အခုမှ ရောက်လာတာ.. ငါ့ကို ကြိုဆိုမယ့်သူတွေ ဒီလောက်များမှန်း မသိခဲ့ဘူး..”
“မင်းကို ဘယ်သူက ကြိုဆိုလို့လဲ!!..”
ဟူအာအနားမှ ရှောင်ညောင်က ပြောဆိုလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဟူအာ မျက်နှာကို ဘယ်နားမှာ ထားရမှန်းပင် မသိတော့ပေ။ ဒီကျောင်းမှာ.. ဒီငှက်နဲ့ ဘယ်လို နှစ်ပါးသွားရမလဲ ဆိုတာကို အကြီးအကျယ် တွေးမိနေစဉ် အနားသို့ ကျိုးလျန် နတ်မင်းက လျှောက်လမ်းလာပြီး..
“မင်းက ရှင်သန်သူ နတ်ပဲ ဘယ်လို ဖြစ်ပြီးတော့ ဒီဝတ်စုံ ဒီပုံစံ ဖြစ်နေရတာလဲ..”
ကျိုးလျန် နတ်မင်း ပြောနေတာကို ဟူအာ သေချာ နားမလည်သော်လည်း.. ရှောင်ညောင်က ခပ်တည်တည်နှင့် လက်ကို ခါးတွင် ထောက်လိုက်သေးလျက်..
“ငါက ဘာပုံစံ ဖြစ်ဖြစ် မလိုပါဘူး.. ငါပြောချင်တာက ငါ မင်းကို ကြိုဆိုဖို့ လာတာ မဟုတ်ပေမယ့်.. ငါ့သခင်က မင်းကို ကြိုဆိုတာ ဆိုတော့.. မင်းသူ့ကို အပြစ်မပေးပါနဲ့..”
နတ်မင်း တစ်ပါးကို နည်းနည်းမှပင် ရိုသေလေးစားမှု မရှိသော အသုံးအနှုန်းတို့ဖြင့်.. ပြောဆိုနေသော ရှောင်ညောင် ဘယ်က လာတာလဲ ဆိုတာကို ဟူအာ သိချင်လှသည်။ ကျိုးလျန် နတ်မင်းက.. သူမအား လက်ဖြင့် တစ်ချက် ဝှေ့ယမ်းလိုက်သည်။ အလင်းတန်းလေး တစ်ချက် ဝင့်ခနဲ တောက်ပသွားပြီး.. ကျိုးလျန် မျက်မှောင်ကုတ်သွားမိ၏။
“မင်းက မိစ္ဆာကနေ ကျင့်ကျံမှုကြောင့် နတ်ဖြစ်လာတဲ့သူပဲ.. ပြီးတော့.. စွမ်းအားကလည်း ကျောင်းတက်ရလောက်အောင် မနိမ့်ဘူး.. ပြောရရင် သာမန် မြေပြင်နတ် ထက်တော့ စွမ်းအားမြင့်တယ်.. မင်းရဲ့ပိုင်ရှင်က ဘယ်သူလဲ..”
“သူ..”
သူမက ဟူအာကို လက်ညိုးဖြင့် ထိုးလိုက်တော့ ကျိုးလျန် နတ်မင်း၏ အကြည့်တို့က ဟူအာထံ ရောက်လာသည်။ အငယ်ကစပြီး မမိတ်ဆက်လို့ မရတော့သည့် အခြေအနေမို့ ဟူအာ လက်နှစ်ဖက်ကို သေချာ ဆုပ်လိုက်ပြီး ဦးညွှတ်လိုက်ကာ..
“ပိုင်ဒေသ ဒုတိယ ဆက်ခံသူ.. ပိုင်ဟုန်ဟူ..”
ကျိုးလျန် နတ်မင်း၏ မျက်နှာပေါ်ဝယ် မယုံနိုင်သော အငွေ့အသက်တွေ ယှက်သိုင်းသွားပြီး ဟူအာအား ယပ်တောင်ဖြင့် ခတ်ရင်း..
“ပိုင်ဟုန်ဟူ.. ဆိုတာ မင်းလား.. ငါ့ညီမရဲ့ သေရည်အိုးတွေကို ခွဲပစ်လိုက်တယ် ဆိုတာ မင်းလား..”
အဲ့ဒီကံဆိုးခြင်းက မပြီးတော့ဘူးလား..၊ မပတ်သတ်ချင်တော့တာကို အခုထိ မပြီးတာ့တာလား..၊ သို့သော် ကျိုးလျန် နတ်မင်းက.. ပြုံးရွှင်စွာ ရယ်မောလိုက်ပြီးမှ.. လက်ကာပြရင်း..
“ကိုယ့်ခန်းမနဲ့ကိုယ် ပြန်သွားလို့ ရပါပြီ.. မနက်ဖြန် သင်တန်းအတွက်.. ကြိုပြီး ပြင်ဆင်ကြတာပေါ့..”
ကျိုးလျန် နတ်မင်းက ဟူအာအနားတွင် ဖြတ်သွားရင်းဖြင့်.. ရယ်ချင်နေသော မျက်နှာထားကို ပြုလျက်.. ယပ်တောင်ဖြင့် ကာရင်း..
“မင်းကို ငါ အရမ်း သဘောကျသွားပြီး.. မင်းက တကယ်ပဲ တစ်လောကလုံးမှာ နှစ်ယောက်မရှိနိုင်တဲ့ ကျိုးရင်းရဲ့ သေရည်အိုးတွေကို ခွဲပစ်ရဲတဲ့ ပထမဆုံးနတ်ပဲ..”
အဲ့ဒီအတွက် အကျိုးဆက်ကို တွေးမိတိုင်း အန်ချင်သလို ပျို့လာတာမို့.. ဟူအာ အနီးဆုံး ရေမြောင်းအတွင်းသို့ ထိုးအန်လိုက်မိတော့၏။
@@@@@@@@@@
ပထမဆုံး စာသင်ချိန်..၊
လူသားတွေနှင့် ရောလျက် သင်ကြားရတာမို့.. လူသားတို့၏ စိတ်စွမ်းအားကို အဓိကထားလျက်.. သင်ကြားရသည်။ ဒီနေ့တွင် စိတ်စွမ်းအားမှ မီးတောက်ဆိုသည့် ပညာကို သင်ကြားရာ ဟူအာအတွက် လွယ်လွန်းနေသည်။ လူသားတချို့က စုဝေးလျက်.. မီးတောက်ရအောင် မန္တာန်များ ရွတ်ဆိုနေကြရာ.. မီးက မတောက်လာပေ။ ထို့အတွက် သူတို့က ကြိုးစားပမ်းစား အဖွဲ့များ ထပ်ခွဲလျက် လေ့ကျင့်ကြ၏။
လူသားတွေ ရွတ်ဆိုသော မန္တာန်က နတ်မင်းများ ရွတ်လျှင် သာမာန် ထွက်ပေါ်လာရမည့် စွမ်းအားထက် အဆပေါင်းများစွာ ထွက်ပေါ်လာနိုင်သဖြင့် လူသားတို့၏ မန္တာန်ကို နတ်တွေက ဘယ်တော့မှ မရွတ်ဆိုကြပေ။ သို့သော် ဟူအာက ထိုသို့ မန္တာန်မပြောနှင့် မျိုးနွယ်အလို မြေးခွေးမန္တာန်များပင် အသံမဝင်တာမို့ ပါးစပ်မှ လိုက်ပြီး ရွတ်ဆိုမိသည်။
သို့သော်.. လူသားတို့၏ မန္တာန်များက သူ့အတွက် မြေခွေးမန္တာန်များလိုပင် အသုံးမဝင်ပေ။ သူ အကြိမ်ရေ အများကြီး ရွတ်ဆိုသော်လည်း သူ့နှုတ်ဖျားမှ မန္တာန်က အသက်မဝင်လာပေ။ ရှောင်ညောင်ကတော့.. သူ့အနားမှ လူစုစုရှိရာသို့ ခုန်သွားသည်။ နောက်တော့ တစ်ခုခု လုပ်နေကြတာကို လာပြောပြသည်။ နောက်တော့ နောက်ထပ် တစ်နေရာသို့ သွားပြီး ထိုနေရာမှ အကြောင်းကို လာပြောပြပြန်သည်။
“ရှောင်ညောင်.. ငြိမ်ငြိမ်နေ..”
ငြိမ်ငြိမ်နေ ဆိုတော့.. သူမက တိတ်ဆိတ်စွာ သူ့ရှေ့တွင် လာထိုင်နေသည်။ သူ ရွတ်နေတာကို ကြားတော့ သူမ ခေါင်းလေး ထောင်လာပြီး..
“သခင်.. အဲဒါက လူသားတွေရဲ့ မန္တာန် မင်း မရွတ်သင့်ဘူး.. မဟုတ်လား..”
မျက်နှာသေလေးနှင့် မေးလာသည်။ ဟူအာ ဘာမှမပြောချင်သဖြင့် တိတ်ဆိတ်စွာ နေလိုက်သည်။ သူမက သူ့အား ထပ်မံ၍ သတိပေးလာသည်။
“သခင်.. အဲဒါကို မရွတ်သင့်ဘူး.. မိုးကြိုးဖြူပစ်ခံရမှာ..”
ထိုပြစ်ဒဏ် ဆိုတာအထိတော့ ဟူအာ နားမလည်သဖြင့် ရှောင်ညောင်အား မေးလိုက်ရသည်။
“မိုးကြိုးဖြူ ပစ်ခံရမှာ မဟုတ်လား..”
“ဟုတ်တယ်လေ.. နတ်စည်းမျဉ်းမှာ မလုပ်ရလို့ တားမြစ်ထားလို့ ပြုလုပ်ရင် မိုးကြိုးဖြူ ပစ်ခံရတယ်.. အချက်ရေပဲ ကွာတာ.. သခင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပက်ကြားအက်တဲ့ လယ်ကွက်လို ဖြစ်သွားနိုင်တာ..”
“မင်းက အပြစ်ခံဖူးလို့လား..”
မေးလိုက်တော့ သူမက ခေတ္တတိတ်ဆိတ်သွားပြီး ခေါင်းယမ်းသည်။
“ငါ ဘယ်လို သိနေတာလဲတောင် ငါမသိဘူး..”
ဟုတ်သားပဲ..၊ သူမကမှ စိတ်မနှံ့တာ..၊ ငါဘာလို့များ သူ့စကားကို ယုံနေမိတာလဲ မသိဘူး..၊ ဟူအာ.. ထိုလူသားမန္တာန်ကို ဆက်၍ ရေရွတ်နေမိသည်။ သူမက ထိုင်နေရာမှ ထရပ်လိုက်ပြီး..
“ငါ စမ်းကြည့်မယ်.. ငါက.. နတ်လို့ သူတို့တွေ ပြောတယ်.. ပြီးတော့ ငါ့မှာလည်း စွမ်းအားတွေ ရှိတယ် ဆိုတော့.. ငါစမ်းကြည့်မယ်..”
ပြောပြီးသည်နှင့် သူမက လူသားတွေ လုပ်သလို လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ကို ထောင်လိုက်ကာ.. တောင်အား လက်ညိုးထိုးလိုက်ပြီးမှ.. လူသားတို့၏ မန္တာန်ကို ကျယ်လောင်စွာ ရွတ်ဆိုလိုက်၏။ သူမလက်ညိုးထိုးထားသော တောင်တစ်ပိုင်းလုံးသည် ဟုန်းခနဲ မီးထစွဲလေတော့သည်။
ဟူအာအပါအဝင် အားလုံးသော စာသင်သားများ သူမအား အလန့်တကြားကြည့်လိုက်စဉ်.. သူမကတော့ မျက်တောင်ကို ပုတ်ခတ်ရင်း စဉ်းစားနေသည်။ သို့သော် သိပ်မကြာခင်မှာပဲ.. မိုးက သည်းထန်စွာ ရွာသွန်းလာပြီး.. ကွပ်လပ်တွင် ရပ်နေသော သူမထံသို့ ပြင်းထန်သော မိုးကြိုးသွားက ကျဆင်းလာ၏။
“ဂျိန်း!!..”
ပထမ တစ်ချက်တွင် ရှောင်ညောင်တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။
“ဂျိန်း!!..”
ဒုတိယ တစ်ချက်တွင် သူမက ဒူးထောက်ကျသွား၏။
“ဂျိန်း!!..”
တတိယတစ်ချက်တွင်တော့ သူမ၏ ပါးစပ်မှ သွေးများ အန်ကျလာသည်။ ဟူအာ မနေနိုင်တော့ပဲ အပေါ်ဝတ်ကို ချွတ်ကာ မိုးရေတွေ စိုရွဲနေသော သူမထံသို့ ပြေးလာမိသည်။ သို့သော်.. စတုတ္ထတစ်ချက်ကလည်း သူမပေါ်သို့.. ဂျိန်းခနဲ ကျသွားကာ.. သူမကိုယ်လေး လဲပြိုကျသွားတော့၏။
ဟူအာ သူမအား ပွေ့ယူလိုက်တော့.. သူမက သွေးတွေ ကျနေသော နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့် သူ့အား ပြုံးပြလာသည်။ သို့သော် မိုးခြိမ်းသံက ကျယ်လောင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး.. သူမ၏ ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ နောက်ထပ် တစ်ကြိမ် မိုးကြိုးပစ်ခွင်းသွား၏။
“ဂျိန်း!!..”
သူမ နှုတ်ခမ်းမှ ထွေးထုတ်လိုက်သော သွေးများက သူ့မျက်နှာကို စင်ထွက်လာသည်။ သို့သော် မိုးတိမ်တွေက ကင်းစင်သွားကာ.. ကောင်းကင်က ချက်ချင်းပင် လင်းခြင်းသွားတော့၏။ သူမက သွေးပေနေသော သွားတို့ဖြင့် တစ်ချက် ရယ်သေးလျက်..
“သခင်.. လူသားတွေရဲ့ မန္တာန်ကို ရွတ်ရင်.. မိုးကြိုးဖြူဒဏ် ငါးချက် ခံရမှာပါ.. သခင် မရွတ်နဲ့တော့နော်..”
လက်ကလေး ငါးချောင်းကို ထောင်ပြရင်း.. သူမက သူ့ရင်ခွင်အတွင်းသို့ မှီကျလာလေတော့၏။ အရူးမလေး..၊ ဒါကို သက်သေပြဖို့ အတွက်နဲ့များ..၊
@@@@@@@@@
ရှောင်ညောင်က ဘယ်လို နတ်မျိုးမှန်း မသိတော်လည်း မိုးကြိုးဖြူဒဏ် ငါးချက်ကို သုံးရက်အတွင်း ထူထူထောင်ထောင် ဖြစ်လာသည်။ သို့သော် သူမက မိုးကြိုးဖြူဒဏ်ခံထားရတာကို နည်းနည်းမှ မမှတ်သော နတ်တစ်ပါးသာ ဖြစ်လေသည်။
သူလည်း နောက်ဆုံးတော့ လူသားမန္တာန်တွေကို မရွတ်ဆိုရန်သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရသည်။ ဒီအရူးမလေးက ပြောလို့ ရတာ မဟုတ်ဘူး.. နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် မိုးကြိုးဖြူဒဏ်ကို ခံဖို့ လုပ်ရင် လုပ်နေအုံးမှာ..၊
တိုက်ခိုက်ရေးနှင့် စာပေသင်ကြားခြင်းမှာ.. မြေပြင်မှလမ်းကလေး စာသင်ဆောင်က မနိမ့်ကျသော်လည်း.. နတ်စွမ်းအင် တတ်မြောက်မှုတွင်တော့ များစွာ နိမ့်ကျလေသည်။ နှစ်တစ်နှစ်၏ အဆုံးသတ်တိုင်းတွင် ကျောင်းသားများကို စမ်းသပ်သော ပြိုင်ပွဲကို ကျင်းပပေးသည်။ ထို ပြိုင်ပွဲတွင် ဘာသာရပ်လေးခုကို ယှဉ်ပြိုင်ရ၏။ အကယ်၍ ထိုဘာသာရပ်လေးခုတွင်.. အောင်မြင်ပြီး အထက်တန်းကျသော အမှတ်ကို ရရှိပါက ထိုကျောင်းသားကို စာသင်ဆောင်ပြောင်းပေးသည်။
နတ်သမိုင်း..၊ စွမ်းအားမဲ့ တိုက်ခိုက်ရေး..၊ ဖန်ဆင်းခြင်းအနုပညာ..၊ နောက်ဆုံးတစ်ခုကတော့.. နတ်စွမ်းအား အသုံးပြုခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒီတစ်လပြီးသည်နှင့် အစ်မတော်နှင့် အတူတူ လမင်း၏ကြယ်စင် ခန်းမဆောင်သို့ ပြောင်းနိုင်ရန် သူ ကြိုးစားရမည်ဟု တွေးထားသည်။
လက်အတွင်းဝယ် ကိုင်ဆောင်ထားသော လွန်ခဲ့သော နှစ်တစ်သိန်းက မွေးဖွားခဲ့သည့် နတ်များသမိုင်းတွင် အဖေပါဝင်နေတာကို တွေ့ရသည်။ စာကြည့်ဆောင်ကနေ သွားငှားထားသော လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်သိန်းက နတ်များ သမိုင်းတွင်တော့.. ရှေ့ဆုံးစာမျက်နှာတွင်.. စိမ့်စမ်းပြာကျွန်းပိုင်ရှင် သူမ၏ မျက်နှာကို ဦးစွာ တွေ့ရသည်။ နတ်လောက၏ အသက်ဓာတ်ကို ထိန်းနိုင်သည့် တစ်ပါးတည်းသော နတ်ဘုရားမ..၊ နတ်တို့၏ စည်းမျဉ်းကို မျက်နှာလွဲခွင့် ရှိသည့် တစ်ပါးတည်းသော နတ်..၊ ကောင်းကင်မင်းကြီး တလီချင်းယွင်၏ ဇနီး ကောင်းကင်မိဖုရားကြီး၏ မွေးစားမိခင်..၊ ကျိုးမျိုးနွယ်နတ်တို့၏ နောက်ဆုံးမျိုးဆက် သုံးပါးတွင် အငယ်ဆုံးနတ်ဘုရားမ..၊ နောင်တစ်ချိန် ဖြစ်လာမည့် ကောင်းကင်မင်းကြီး အလောင်းလျာ.. ကောင်းကင်အိမ်ရှေ့စံ တလီယီမင်၏ ချစ်လှစွာသော တစ်ဦးတည်းသော နတ်မိဖုရား..၊
ထိုအထိ ဖတ်ပြီးတော့ ဟူအာ.. သူတို့ လင်မယား၏ ပုံရိပ်တွေကို ပြေးမြင်မိသည်။ ဒီလောက် ဂုဏ်ပုဒ်တွေများနေတာ.. စာမျက်နှာတွေ အလကားကုန်တာပဲဟုပင် တွေးလိုက်မိသေးသည်။ ဆက်ဖတ်ဖို့ ပြင်လိုက်စဉ်မှာပဲ သူ့လက်အတွင်းမှ စာအုပ်ကို အနီရောင် အရိပ်တစ်ခုက ဆွဲယူသွား၏။ အရင်ရက်တုန်းကမှ စာသင်ဆောင်မှ အစ်ကိုကြီး တစ်ဦးက စာသင်သား မဟုတ်လျှင် စာသင်သားဝတ်စုံကို ပေးဝတ်လို့ မရဘူးဟု ဆိုသဖြင့်.. အဝတ်ချုပ်ပေးသော ဌာနတွင် ရှောင်ညောင်အတွက် ဝတ်စုံနီ သုံးစုံကို သွားပြီး ဝယ်ယူခဲ့ရသည်။ ယခုတော့ သူမက အနီရောင်ဝတ်စုံ တစ်လွှားလွှားဖြင့် သူ့ထံမှ ဆွဲယူသွားသော စာအုပ်အား.. အသံ ကျယ်ကျယ်ဖြင့်..
“ကျိုးရင်း နတ်ဘုရားမ.. ဘာတဲ့.. တလီယီမင်၏ ချစ်လှစွာသော တစ်ဦးတည်းသော နတ်မိဖုရား..၊ အဟား.. ဟား.. ဟား.. ပြီးတော့.. ပြီးတော့.. နတ်စွမ်းအားအသုံးပြုခွင့်ကို ပိတ်ပင်နိုင်သည့် တစ်ပါးတည်းသော နတ်..၊ ငါမယုံဘူး..”
ဟူအာ လက်အတွင်းမှ စာအုပ်ကို မြောက်ပြီး ဖတ်ကာ.. ရယ်မောရင်း သူမစိတ်တိုင်းကျ.. ပြောဆိုနေသည့် ရှောင်ညောင်ကို ဟူအာ လိုက်ဖမ်းတော့ သူမက ပျံတက်ကာ ပြေးသွား၏။ သို့သော် အနောက်မှ လာနေသော အပြုံးမျက်နှာပိုင်ရှင် နတ်မင်း ကျိုးလျန်နှင့် တိုက်မိတော့ သူမလက်အတွင်းမှ စာအုပ်က လွင့်စင်သွား၏။ သူမက ကျိုးလျန် နတ်မင်းအား မတောင်းပန်သည့်အပြင် စာအုပ်ကို ပြူးပြဲ လိုက်ရှာပြီး.. တွေ့မှ ကုန်းရုန်း ထလာပြီး.. ဟူအာထံသို့ ဝမ်းသာအားရဖြင့်..
“သခင်.. စာအုပ်မပျောက်ဘူး.. စာအုပ်..”
ကျိုးလျန် နတ်မင်းက ရှောင်ညောင်ကို ကျော်လွန်ပြီး သူ့အနားသို့ ရောက်လာပြီးမှ လက်အတွင်းမှ သားမွှေး ယပ်တောင်ဖြင့် ခပ်လိုက်သေးကာ..
“ကောင်လေး.. မင်းရဲ့ ငှက်ကလေးက နေသိပ်မကောင်းဘူး ထင်တယ်..”
ကျောင်းအုပ်ကြီး ပြောလိုက်တာကို ဟူအာ နားမလည်ပါ။ သို့သော်..
“ဟူအာ.. ရှောင်ညောင်ရဲ့ ရိုင်းပြတဲ့ အပြုအမူအတွက် တောင်းပန်ပါတယ်..”
“မင်းရဲ့ ငှက်ကလေးက နတ်သူငယ် မဟုတ်ဘူး.. ထာဝရနတ်ပဲ.. သူ့ရဲ့ စွမ်းအားကလည်း ပြင်းထန်တယ်.. ဒါပေမယ့် သူက ဘာလို့ အခုလို.. ဖြစ်နေရတာလဲ..”
××××××××××

Paid Groupအား ဖုန်းဘေဖြင့်လည်း ဝင်လို့ရနေပါပြီ။