❝Sen bana sadece ihanet etmedin, sen aldattın da aynı zamanda. Katlettin duygularımı, kirlettin yaşanmışlıkları. Çizmişsin sen benim üzerimi; Ben ise herkesin üstünü, bir tek senin altını çizmiştim oysa ki...❞
#gençkurgu
...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Kaçtığını sanırsın ve kendine çarparsın..
(Ulysses) J.Joyce
🥀
Olay Gecesine Dönüş
19 Kasım, 00.12 | İstanbul
Gecenin bir yarısı, İstanbul mecrasında inin cinin top oynadığı bir yerde atıyorduk adımlarımızı. Karanlıktı, gece ilk kez ölüm kokuyordu. Ayaklarımızın altı çamura batıyordu. Çünkü yağmur yağıyor, toprak ıslanıyordu. Ölüme uzanan yollarda ağır ağır yürürken Alparslan hemen arkamdaydı. Sessizdi, ancak sessizliği korkusunu gizlemeye yetmiyordu.
Söylesene, İstanbul. Bu çaresiz misafirlerine bu gece ölümle mi kucak açacaksın?
'Baba, bir gün bizde gider miyiz İstanbul'a?' dediğim günü unutmam. Televizyon programlarında gördüğüm ihtişamlı şehir, bir zamanlar hayallerimi süsleyen şehirlerin arasındaydı. Daha altılı yaşlarımda sorduğum soruya babamın dizlerine başımı yasladığım sırada sormuştum. Ağzımda lolipopum, gözlerimde televizyondan yansıyan İstanbul manzarası vardı.
'Gideriz, tabi kızım. Hem sahile de gideriz birlikte. Denizi izleriz. Dondurma yeriz. Martılara simit atarız.' demişti babam. Merak saldığım bu şehirle olan bağım, İstanbul'a olan hevesim bu şekilde mi kırılacaktı?
'Güzel midir oralar?' Diye sorduğumda gülümsemişti. 'Güzel olmaz mı? Çok güzeldir. Bir gün bizde İstanbul'a misafir oluruz, denizine gireriz.'
'İyi bakar mı bize? Misafirlere iyi bakılır diyorsunuz ya, İstanbul'da iyi bakar mı bize?' sorum o gün annemi de güldürmüştü.
'Bakar.' demişti babam. 'İstanbul çocukları çok severmiş. En çokta sana güzel bakar.'
'O zaman bizde gidelim, İstanbul'a!' sesim çocukluğumun verdiği heyecanla yüksek çıkmıştı.
'Gideriz tabi, denizine de gideriz.' Demişti, onsuz bu şehire gelmek zorunda kalacağımı bilemeden.
Oysa yüzme bilmezdim ben.
Oysa her şeyin sözde kalacağını tahmin etmezdim ben.
Oysa misafirlerine iyi bakacağı öğretilen bu şehrin topraklarında mahvolacağımızı bilememiştim ben.
Şimdi o küçük kız, İstanbul'daydı. Ancak küçük kız tek başınaydı. Bir gün babasıyla gezmek için geleceği şehire, mecburiyetlerden onsuz gelmişti.
