DÜŞLER AĞIDI

☾ BÖLÜM 85 ☽

85. BÖLÜM
❝TOPLANTI❞

"Kristopher!" dedim, şaşkınlıkla. Yutkunduğumda hafifçe dudaklarımı dişledim. "O Kris sen miydin? Benimde aklımda ne işkenceler geçmişti halbuki..."

"Demek eski sevgilim asistanım olacak." dedi Kris, rahat bir tavırla bakışları Karan ve benim aramda gidip gelirken Karan'ın sertçe soluyan nefesi tenimi yakacak kadar yakınımdaydı.

"Ne?" dedi Karan, afallamış halde. Çok geçmeden buradan çıkıp cenazeye katılacağımız aşikarken, içten içe Kristopher'e baş sağlığında bulundum. Çünkü Karan hiçbir şekilde eski sevgilimin bu şirkette olmasını istemeyecekti. Birazdan olacakları hayal bile edemiyordum.

Saniyeler dakikaları kovalarken Karan neye uğradığını şaşırmış gibiydi. Sertçe yutkunduğunda adem elması hareket ederken gözlerinin bembeyazlığı kor almaya başlamış kızıllaşmıştı. Açık olan dudaklarını kapattığında bakışları eski erkek arkadaşımla benim aramda gidip gelmişti. Şaşkındı. Dakikalar sonra soğuk bir rüzgar üçümüz arasında gezip dururken Karan sıyrıldığı şaşkınlığının arasında, "Siz tanışıyor musunuz?" diye sordu.

"Evet," dedi Kris, benim yerime konuşurken bakışları benim üzerimde oyalanıyordu. Benden aldığı koyu bakışlarını kocama çevirirken konuşmasına devam etti. "Marin benim üniversiteden arkadaşımdı. Aynı sınıftaydık."

Benim sessizliğim alaşağı olmak üzereyken Karan tamamen bana doğru döndü. "Marin?" dedi soğuk bir tavırla. "Sanırım sadece arkadaşın değildi?"

Derin bir nefes alıp verdiğimde, "Değildi." dedim kısık bir mırıldanmayla. "Eski erkek arkadaşım." dedim, Kris çoktan söylediği için ona söylememem için hiçbir nedenim yoktu. "Hayatımın bir döneminde vardı, artık yok. Uzun bir zamandır da yok."

Kris gülümsediğinde, yüzünde samimi bir gülümseme belirdi. Ona o kadar garip bir ifadeyle bakıyordum ki, aradaki oluşmaya başlayan soğukluğu bertaraf etmek istiyor gibiydi. "Asistanım sen olacaksın demek ki." dedi Kris, sıcak bir tavırla.

Karan beni çevik bir hareketle kollarının arasında aldığında iri elleri hızlıca bedenimi sarmıştı. "Asistanın falan değil!" dedi hiddetle. Sesindeki kıskançlık barizdi. "Kendisi karım olur, Kris." dedi kelimelerinin ağırlığında bastıra bastıra konuştu. "Marin, benim karım." Bedenimi saran elleri beni ısıtmak istiyor gibiydi çünkü aniden buz kesmiştim. Hiç bulunmak istemediğim bir ortamdı. "Bahsetmiştim sana da."

Karan'ın elaya vurgun gözleri Kris'e öldürücü bakışlar atarken parmakları elime dolandı. Ellerimizi birbirine kenetlediğinde tehditkarvari bakışları bir an olsun hız kesmedi. "Senin de patronun oluyor." dediğinde sesinde gurur vardı.

"Ne?" dedi Kris, şaşkınlıkla. Dudakları yuvarlak şeklini alırken sanırım beni burada görmesinden çok evlendiğim onu bozguna uğratmıştı. "Evlendin mi?"

Bakışları elimdeki yüzüğe sonra aydınlanma yaşamış gibi karnımda duran ellerimden göbeğimi buldu. "Sence Kristopher?" dedim sorar gibi.

Havaya tırmanan kaşları normal haline döndüğünde, "Görmeyeli kilo aldın sanmıştım." dedi Kris. "İnanasım gelmiyor! Hadi canım!"

"Başlatma canına!" diye gürledi Karan. İçinden aniden aslan çıksa çok az şaşırırdım. Altında gerçekten bir aslan yatıyordu.

Karan'ın tavrından korkan Kris bir adım geriledi. "Yani şaşırdım sadece." dedi Kris, ılımlı bir sesle. Onunla geçirdiğim süre boyunca her zaman nazik bir insan olmuştu. Hiç kimseye bağırdığını çağırdığını duymamıştım. Naif bir adamdı. Kolay kolay sinirlenmezdi. "Kendisi evliliğe pek sıcak bakmıyordu."