EVİM

38

Yazar anlatımıyla(Murat'ın gelip düğünün ertelendiğini söylediği gün)

Arslan salondan çıkan Mira'nın arkasından bakıyordu. Kalbi ve aklı birbirine savaş açmış durumdaydı. Ne yapacağını bilmiyordu.

Kendini saatler süren bir beyin ameliyatında gibi hissediyordu. Gerçi bu durumu ona tercih ederdi ama elinden bir şey gelmiyordu. Eli kolu bağlanmıştı.

"Abi!"

Boran biraz sıkıntı biraz da çaresizce abisine seslendi. Göz göre göre Mira'nın evlenmesine izin mi vereceklerdi.

"ABİ!"

Boran'ın bağırması ile kendine gelen Arslan kendisini izleyem üçlüye baktı. Annesigil çoktan odadan çıkmışlardı. Farkında bile değildi.

"Abi bir şey yapmayacak mıyız?"

Arslan sakince kardeşlerine baktı.

"Yapacak bir şey yok. Hiç bir şey yapamayız."
Baran abisinin dedikleriyle şoka girmişti. Sinirlerine hâkim olamayıp abisine çıkıştı.

"Ne demek bir şey yapamayız! Ne dediğinin farkında mısın abi sen."

Arslan sinirle kardeşine baktı. Ne yapmasını bekliyordu. O da çaresizdi. Eli kolu bağlanmıştı.

"Ne yapayım Baran ha sen söyle. Burda elim kolum bağlı oturuyorum. Benim hoşuma mı gidiyor sanki kardeşimin o şerefsizle evlenmesi."

Aydın sırıtarak kavga eden ikiliye baktı. Onlar kavga ettikçe içinin yağları eriyordu.

"Yiyin birbirinizi amk"

Aklından geçenler ile iyice sırıttı. Şuanda ondan keyiflisi yoktu. Düğünün ertelenmesi ile rahatlamıştı. Şimdi ise Demirci kardeşlerinin kavgası yemek sonrası tatlı gibi geliyordu. Ondan keyiflisi yoktu.

"Abi Mira daha 18 yaşında."

Boran ağlamaklı sesi ile konuştuğunda bütün gözler ona dönmüştü. Ağlamak istemiyordu ama başarabildiği pek söylenemezdi.

"Boran kes ağlamayı!"

Baran sinirle ikizinin üstüne giderken Boran kendini daha fazla tutamadı.

"Ne oldu Baran bey ne bu düşünceli abi tavırları. Sizin yüzünüzden Mira o adamla evlenecek. Sizin inadınıza. Onu evden kovmasaydınız bütün bunlar olmayacaktı. Hepsi sizin suçunuz."

Baran sinirle Bora'nın yakalarını tuttu.

"Sen sütten çıkmış ak kaşık mısın amına koyayım. Madem biz onları söyledik ağzını açıp da karşı çıksaydın o zaman. Bu kız benim kardeşim diyip yanında olsaydın."

Boran sinirle ikizine bakarken hayatında belkide asla yapmam diyeceği bir şey yaptı. Sağ yanağına sağlam bir yumruk attı.

Aydın şokla ikizlere bakarken ağzı açık kalmıştı.

"Oha!"

Arslan ikizleri ayırmak için hamle yapsa da kendini durdurdu.

Baran kanayan dudağını tutarken şok olmuş bir şekilde Boran'a baktı. Boran ise hâlâ sinirini atamamıştı.

"Sizle bir miyim lan ben. Siz Mira'yı hiç düşünmeden sokağa attığınızda ben gittim peşinden. Yıllarca gördüğüm vakalardan biri de kız kardeşim olmasın diye korka korka Allah'a yalvara yalvara ben takip ettim onu. Haa niye tepki vermediğime gelirsek şoktaydım tamam mı şokta. Sizin gibi bağırıp çağırıp hem Mira'yı hem Çınar'ı hiçe saymadım."