EVİM

33

ÖHÖM ÖHÖM UYARIMIZI YAPALIM!!!

BU BÖLÜM ŞİDDET KORKU KÜFÜR MACERA HER HALTI İÇERMEKTEDİR!!! RAHATSIZ OLACAKLAR ATLAYABİLİR!!!! 

TAVSİYEM GEÇMEYİN DHFBKDFGBK BEN GÜLEREK YAZDIM YAZARKEN İÇİMİN YAĞLARI ERİDİ BÖYLE RAHATLADIM BİR DFGBLFGBBGG

Serdar Ortaç haberinden sonra morelim bozulmuştu ama ben size kıyamayıp yine de bölümü bitirdim. Ama hala içim kan ağlıyor.  Ağlayarak yazıyorum bu satırları psikolojim hiç iyi değil sdkjbxldfjgb

Mira Demirci'den:

Elimdeki hoparlörü son ses açıp şarkıyı başlattım. Bunu aldığım için çok mutluyum. Bim'deki o manyak indirim kovalayıcısı adamla az kalsın birbirimize giriyorduk bu hoparlör için. Küçük bir şeydi ama iyi sesi vardı.

''GELİN OLMUŞ LAN DÜĞÜNÜ DE BU GECE!!''

Bağırarak şarkıya eşlik ediyordum. Artık uyanmaları lazımdı gelin oluyorum kız ben.

Dün annem nasıl olduğunu anlamasa da herkesi ikna etmiş bütün hepsi burada kalmıştı. Babam gelince de adamı kovmuş bu ev zaten benim hakkımdı diyerek gecenin bir yarısı kapıyı yüzüne kapatmıştı. Babamın şaşkın ifadesini görmeyi çok isterdim ama maalesef görememiştim. Dün olanları konuştuktan sonra yeni uyanmama rağmen geri uyumuştum. Bu yüzden de sabahın beşinde daha horozlar sesini bulamadan ayağa kalkmıştım. Nerdeyse on sekiz saattir uyuduğum için çok enerjiktim.

Salonda kumandayı elime almış bir yandan bağırarak şarkı söylerken bir yandan kanepede zıplıyordum. Taraktan daha iyi mikrofon oluyordu ama napalım bununla idare edeceğiz artık.

''Sen sevmeyi babadan öğrenirken biz sevmeyi ve sevilmeyi anamızdan öğrendik. Her ne kadar hayatın anlamını bilmesen de lanet olan aşkı yani sevmeyi öğrendik. DJ MİRA 2021 ARBESK REP... ''

Sonunu değiştirerek söylediklerimden sonra odayı alkış sesleri doldurmuştu. Bütün ev ahalisi durmuş bana bakarken Boran abi ve ikiz canlar tezahürat yaparak beni alkışlıyordu. Elimi kalbimin üstüne koyup hafif eğildim.

''Sağ olun sağ olun canlarım benim. Eywallah ciğerim. Sağ ol gülüm o senin tatlılığın.''

İyice kıroluğa bağlamıştım. Kendimi kanepeye atıp bana bakanlara döndüm. Mecliste değilim ama bakanım çok. Lan! Kabul çok iğrençti. Mira yapma lan bir daha böyle şeyler! Kendine gel kızım sen Mira Demircisin!

''Kahvaltı hazır ey ahali. Haydin yapak daha alışverişe çıkacağız.''

''Ha sen ciddisin!''

Arslan abinin dedikleri ile kafamı salladım.

''Ne sandın oğlum bizde laf ağızdan bir kere çıkar. Ankara bebesiyiz biz bizde yamuk olmaz kırılırız yine de yamuk yapmayız.''

Fark ettiniz mi bugün espri yeteneğimde bir kötülük var. Aman ALLAHIM! Espritüel kişiliğimi kaybettim. Ölüyor muyum doktor bey. Ba...bakın doğruyu söyleyin. Kaldırabilirim bunu. Bir dakika Nayır nolamaaaaaz...

''Mira!''

Annem bana seslenince içimdeki Yeşilçam oyuncusunu derinliklerine gönderip sırıtarak karşımdakilere baktım. Bunlar niye hala ayakta dikiliyor. Direk... Tamam bir daha espiri yapmayacağım. Kestim sakin.

''Anneciğim haydin kahvaltıya. Hayde gidelum, hayde hayde gidelum hayde. Sofraya masaya oturalım hayde gidelum hayde.''

Bugün bir değişik enerjiliydim he. Keyfim yerimdeydi. Şarkı söyleyerek daha doğrusu şarkıyı bize göre uydurarak bahçeye çıktım. Açık hava, kahvaltı, güneş iyi gelirdi. Beyne oksijen giderdi.