System created (Completed)

💜Part (100)💜

System created

                       💜100💜

        စုန်ဟုန်းဟိုင် ရေခဲပန်းကို ပင့်မြှောက်လိုက်သော် ရေခဲပန်းသည် ကုသစွမ်းအင်၏ စေခိုင်းမှုကို နာခံသော အစေခံလေးနှယ် ပိုင်ရှင်း၏ဦးခေါင်းပေါ်သို့ အလိုလို လွင့်မျောသွားလေသည်။ အအေးဓာတ်တွေကို ရေခဲပန်းမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း စတင်စုပ်ယူသည်။

       ပိုင်ရှင်းမှာ အအေးဓာတ်တွေကို စုပ်ယူခံနေရသည့်ကြား ပိုလို့တောင် အေးခဲလာသေးသည်။ တဆက်ဆက် တုန်ယင်လာကာ နှုတ်ခမ်းနဲ့ မျက်ခုံး ၊ မျက်တောင်များပေါ်တွင် ရေခဲမှုန်တွေ ဝဲသီလာ၏။

       သခင်ကြီး စိုးရိမ်သွားကာ ရှေ့တိုးမည်အပြင်။

"စိတ်ချပါ.... သူကုနိုင်တယ်"

       လဲ့ကျီ ဝင်ပြောတော့မှ သခင်ကြီးလည်း ငြိမ်သွား၏။ အဖြူရောင် အလင်းငွေ့များ ဖြည်းဖြည်းချင်း ရေခဲပန်းဆီ ဝင်ရောက်သွားရာ အအေးဓာတ်တွေ ဖယ်ရှားပြီးသည်နှင့် စုန်ဟုန်းဟိုင်သည် မီးတောက်ပန်းကိုသုံးကာ ပိုင်ရှင်း၏ အဆိပ်များကို ချေဖျက်ကုသပေးလိုက်တော့သည်။

["ဂုဏ်ယူပါတယ်.... ကုသမှု အောင်မြင်တဲ့အတွက် ပွိုင့်၅၀၀ ရရှိပါသည်.... လူကြီးမင်း၏စုစုပေါင်းပွိုင့် ၄၀၀၀"]

        စုန်ဟုန်းဟိုင် လက်ပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး ထမယ်ပြင်တော့ လဲ့ကျီက သူ့ကိုလာတွဲထူပေးသည်။

"ပင်ပန်းသွားပြီ"
"ဘယ်ကလာ.... မင်းကသာ ပင်ပန်းရမှာ "

        တစ်ဖက်မှာတော့ ပိုင်ရှင်းသည် သူမ၏သိဒ္ဓိစွမ်းအင်များကို သုံးကြည့်ပြီးနောက် အဆိပ်ပြေသွားပြီး နောက်ပိုင်း သူမစွမ်းအင်တွေ အားကောင်းလာတာကို ခံစားမိလေသည်။ သခင်ကြီးလည်း သမီးဖြစ်သူ အဆိပ်ပြေသွားတာကြောင့် အင်မတန် ဝမ်းသာပီတိဖျာနေ၏။

        စုန်ဟုန်းဟိုင်ကိုလည်း အကြိမ်ကြိမ် ကျေးဇူးတင်နေတော့သည်။

        သခင်ကြီးနဲ့ သူ့တပည့်တွေ သယ်လာတဲ့ အသားခြောက်နဲ့ ရေကိုသောက်ပြီး လိုဏ်ဂူထဲတွင် တစ်ညအိပ်လိုက်ကြသည်။

        နောက်တစ်နေ့ မနက်တွင်။

"လဲ့ကျီ...."
"ဟင်...."