Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"BÖLÜM 4"
Sabaha karşı, atın toynakları medeniyet topraklarını dövüyordu. Yolları taşlarla döşeli şehrin sokağına girince nalların taşta bıraktığı tok sesler arabanın içine dolaştı. Sadece bu da değil. Sokaklar çocukların sesleri ile dolup taşmıştı.
Fırın,terzi, demirci ve sayamadığım daha bir çok dükkan sıra sıra sokak aralarında uzanıyordu. Önleri kalabalık insanlar kaynıyordu. Hepsi de pis ve paçavraya dönen giysiler içinde birbirleriyle samimiyet ve sevgi ile sohbet ediyordu. Bir ara gözüme sokak ortasında insanların resimleri çizen biri çarptı. Durup yanına girmeyi öyle çok istedim ki...araba hiç durmadan ilerleyip yanından geçince üzüntüye kapıldım ve artık dışarı bakmayı bıraktım.
Bir müddet daha gittikten sonra araba bir yerde durdu. Heyecan ile pencereden baktım. Büyük bir avluya sahip, önündeki bahçede sadece çam ağaçları dolu olan kocaman bir yapıt. Yabancı inip eve doğru baktı. Anthony kapıyı açıp dışarı çıktı. "Siz burada bekleyin."dedi, yüzlerimize bakıp kapıyı kapattı.
Yabancının yanına gitmişti. Bir süre konuştular. Ne konuştuklarını duyamıyordum. Hem uzak,hem de sessizce konuşuyorlardı. Yabancı aniden omzunun üstünden geriye doğru,bana bakınca gözlerimi kaçırıp başımı içeri soktum.
Sonra Anthony gelip kapıyı açtı ve beni kucağında dışarı çıkardı. Kürkünün yakasından tutup nefes almaya çalıştım. Yabancının üstümdeki bakışlarını hissedebiliyordum.
Evin ön kapısı açıldı, kısa boylu bir çocuk avluya fırladı. Yabancıya bakıp öfkeyle kaşlarını çattı. "Senin aşağllık pislik! Buraya hangi yüzle gelirsin. Bu kez kafanı kendi ellerimle keseceğim." Öne atıldı. Arkadan gelen iri yarı,uzun sakallı bir adam elini omzuna koydu ve onu durdurdu.
"Eğer kafasını kesme onuruna sahip biri varsa o ben olmalıyım."dedi arkada ki adam. Omzunda tuttuğu çocuğu yana doğru savurdu. Dengesine kaybeden çocuk,fıçıların arasına doğru yuvarlandı ve başını fıçının kenarına vurup bayıldığında şaşırdım. Bu kadar çelimsiz haliyle yabancıya meydan okuması takdir edilesi ama aptalca ve aynı zamanda düşüncesizce bir hareketi.
