Onder het masker (voltooid ✔️)

✴️10✴️

Een 2 uur later zat ik weer naast Bernard in zijn auto. Deze keer gelukkig zonder boeien aan mijn polsen. Hij reed eerst langs de wijk waar mijn ouders woonde:"ik ga evrn met je ouders praten liam, ik wil dat jij in de auto blijft.", Bernard reed de oprit voor ons huis op en stapte uit.

20 minuten lang stond hij met mijn ouders te praten die af en toe een blik naar me wierpen vanuit de deuropening. Ik negeerde ze compleet en liet de radio in de auto zappen tussen verschillende zenders totdat ik de zender vond die ik zocht. Ik draaide het volume op maximaal vermogen om me nog minder van de buitenwereld aan te trekken.

Uiteindelijk kwam Bernard met een grote plastic zak terug naar de auto lopen en gooide deze in de kofferruimte. Meteen toen hij instapte draaide hij het radio volume weer naar een normaal vermogen, zuchte even en reed naar zijn houten chalet zonder verder een woord te zeggen.

Daar aangekomen zette hij de motor stil en stapte uit:"pak even die zak uit de koffer als je wilt." ik liep naar de achterkant van de auto terwijl Bernard de voordeur van slot draaide.
Ik zag dat er een groot deel van mijn spullen in de zak zaten. Ik nam hem mee naar binnen. "leg die zak maar op je kamer", Bernard gooide zijn sleutels op het kastje in de hal terwijl ik de zak de trap op zeulde. Daar bumpte ik hem op mijn bed en liep weer de trap af naar de keuken waar ik Bernard hoorde rommelen in de kastjes. Ik bleef in de deuropening staan hem gaande slagen.

"het spijt me jongen, maar je ouders hebben je afgewezen nadat ik ze vertelde wat er van je is geworden. ze wisten dat ik je deze injectie zou geven, maar niet wat er zou kunnen gebeuren.", hij zweeg even. "ze noemde je een moster. Een monster dat ze niet in huis willen hebben." hij zette een bord met stukjes gerookt vlees op tafel neer.

"kom , eet."ik ging aan de tafel zitten terwijl hij tegenover me ging zitten. Ik begin te eten terwijl hij verder sprak:" je moeder heeft een deel van je kleren in een zak gepropt en aan me mee gegeven. Morgen ga ik de rest van je spullen halen die ze nog bij elkaar ging zoeken. Komende maandag zul je gewoon terug naar school moeten gaan."

Ik keek hem aan zonder iets te zeggen. Hij sprak verder:" en ik zal geen oppas meer regelen als je me belooft je in te houden en kalm te zijn." ik knikte." als je wil kan ik er misschien wel voor zorgen dat je het beter krijgt op school. "hij keek me glunderende aan." wil je dat? ", nogmaals knikte ik zonder wat te zeggen.

Ik stond op en liep met mijn lege bord naar de gootsteen waar ik het bij de vaat legde." ik ga mijn spullen uitpakken. "ik sjokte de trap weer oo en begon de kleren uit de zak op stapels in de kleerkast te leggen. Ik hoorde Bernard over de overloop lopen en mijn kamer binnenkomen :" dit zijn nog wat spullen die ik voor je heb gekocht. "hij legde een kleine zak met 2 broeken en trui en een 2 shirts op bed. Ik glimlachte naar hem." als je klaar bent wil je dan even naar het labo komen?"ik knikte.

Toen ik klaar was ging ik zoals Bernard vroeg naar het labo in de kelder. Hij was aan de lange tafel met een aantal flesjes kleurstof en wat vloeistoffen bezig toen ik binnen kwam. Hij liet het liggen zodra hij mij opmerkte:"A Liam, goed dat je er bent." hij stond op en liep naar de voorraad kast waar hij onderandere de pop in bewaard die ik als een soort training van hem heb aangevallen. Daar haalde hij een ijzer voorwerp uit en liep er mee naar mij toe.

"wil je deze even passen?", Bernard legde een soort  lederen band in mijn handen. Ik bestudeerde het even en wist het met Bernard's hulp als een strake halsketting om mijn nek te klikken. De band paste perfect. "geweldig, ik ga er nog een aantal aanpassingen aan doen.", hij legde het neer op tafel en haalde een potje met gipspoeder uit de kast. "ga even zitten.",hij wees naar de stoel waar hij daarnet op zat. Ik ging zitten terwijl hij de gips gereed maakte. "oké, ik wil een masker voor je maken. Eentje met lichtjes en een coole look." hij begon de gips op mijn gezicht uit te smeren terwijl hij breed glimlachte.

Terwijl de gips harde ging hij met de halsband in de weer. Ik zag dat hij er een klein toestelletje zan bevestigde ,na er een tijdje aan gesleuteld te hebben, dat leek op een slotje.

Zodra de gips hard was maakte Bernard het los van mijn gezicht en begon deze op te pimpen. Hij liet me regelmatig tussen materialen kiezen waardoor ik er mijn eigen ding van heb kunnen maken. Uiteindelijk moest het masker de rest van de avond, nacht en komende dag drogen.

Ik zag op de grote staande klok die tegenover de kelderdeur onder de trap stond dat het al na 11 uur savonds was. "allé, nu je bed in.", Bernard kwam achter me de trap op lopen en lootste me met een hand op mijn schouder mee naar de bovenverdieping. Ik zei hem goedenacht en verdween mijn kamer in waar ik mijn broek, trui en shirt uittrok en op bed in slaap viel.