My, Juliette (A Taste Of Heaven)

Chapter 7

DDnovels
Chapter 7

Chivalry is not yet really dead. And i am a living proof. I didn't even imagine that i can be a gentleman or have proper etiquette and manner towards a girl, in a way that i can offer and volunteer myself to send her home and give her a ride. Never in my wildest dream i see myself taking care of someone or caring for someone. I'm a mean bastard just so you know. I don't care about anyone else's feelings aside from my parents.

But here i am. Opening the shotgun seats door for her, buckling her seatbelt and driving her home. Not minding her cruel treatment to me and just having my way to spend time with her, and, explain things that i know i shouldn't have. Why do i have to explain, anyway?

Fucking shit! I don't know what's happening to me anymore.

Matagal bago ko pinaandar ang sasakyan. Pinakikiramdaman ko ang mga kilos niya. Masyado kasi siyang seryoso at nakatuon lang ang tingin sa harapan. Kung tutuosin ay wala naman talaga akong dapat na ipaliwanag sakanya. Pero bakit parang may obligasyon ako sa nararamdaman niya ngayon? Bwiset na buhay to! Wala naman akong ginagawang masama tapos galit na siya niyan?

Pinaandar ko na ang sasakyan. My patience is not really that long. Ayoko ng binabalewala ako sa gayong hindi ko naman siya inaano. Dammit! Dapat na ba akong mag sorry? Pero saan?

Pasalamat nga siya at hinatid ko pa siya. Kung dadaanan ang burol kung saan ako laging pumupunta ay medyo may kalapitan lang ang mansyon nila, but if you went on the road sobrang layo ng sakanila. Kung maglalakad siya kahit gaano yan kalapit ay magiging malayo pa rin kasi nga ligawin siya. I mean hindi niya alam kung saan siya papunta.

Fuck! Bakit ba ang seryoso niya!? Di niya ba talaga ako kakausapin? Nakailang buntong hininga ako bago nag desisyon na kausapin siya.

" you know..." hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang itapat niya saakin ang kamay niya. Nangunot ang noo ko sa iniasta niya.

" talk to my hand!" aniya. Seryoso pa rin at deretso lang ang tingin sa harapan ng biglang kinuha ang cellphone niya sa bulsa ng pantalon at may kinalikot doon. " kung hindi mo kakausapin ang kamay ko ay tatawagan ko na lang ang lawyer namin. Siya na lang ang kausapin mo. " patuloy niya. Laglag ang panga ko sa sinabi niya at natawa ng malakas.

" you're so cute, you know that?" i told her. I don't know if she's really serious or what.

Her cheeks blushed. " alam ko yon. Matagal na! At wala kang paki kung cute ako. Magsama kayo ng babae mo! " sunod sunod na sabi niya na nakapag patawa ulit sakin.

Babae? Is it about Inez? So you are jealous, huh?

" ihahatid muna kita tapos ay babalikan ko kaagad si Inez." panunuya ko sakanya na nakapag pabaling ng atensyon niya sa akin. Now i know how to get your attention, hmm.

Nanlisik na naman ang mga mata niyang singkit. " bababa na lang ako! Maglalakad na lang ako pauwi! Gago! " alburoto niya.

" eii, eii. Don't swear! Saan mo natutunan yan ha?" saway ko sakanya. She's always calling me "gago" and that's a bit alarming. I know I'm gago but not to her.

" eh gago ka naman talaga!" sabi niya at bumaling sa bintana ng sasakyan ang tingin.

Itinigil ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Looking at her intently. " what is your problem, young lady? " i asked her. Puzzled of what's really on her mind. Kani-kanina ay selos lang siya. Tapos ngayon nagmumura na.

" wala." simangot niya, hindi pa rin makatingin sa akin.

Bumuntong hininga ako. " Inez is just a friend. "