<បា--Ji-min!!!>Yg ហាក់ភាំងនឹងមនុស្សម្នាក់ដែលកុំពុងឈរនៅចំពីមុន ពិតជា Jm ឬ?គេប្លែកណាស់ ប្លែកដល់ថ្នាក់គេមើលមិនចង់ស្គាល់ មិនថាការស្លៀកពាក់ រាងរូវខុសជាងពីមុន2ដង
<Yoongi!!>Jm ភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំងគេសឹងតែលោតទៅអោបនាយទៅហើយ ពេលដឹងថាមនុស្សនៅខាងមុខជា មនុស្សជាទីស្រលាញ់ ដែលនឹករាល់ថ្ងៃ ទីបំផុតគេបានត្រឡប់មកជួបវិញហើយ
<ពិតជាឯងមែនទេជីមីន?>Yg ដក់ទឹកថ្លាៗក្នុងរង្វង់ភ្នែក មុននឹងចាប់ក្រសោបដៃរាងតូច Jm ញញឹមបន្តិចមុននឹងតប
<គឺខ្ញុំ!>
<ប៉ាយ៉ុន!>ក្មេងតូចថេជុង ប៉ះដៃនាយតិចៗរួមជាមួយនឹងទឹកមុនឆ្ងល់ មើលទៅយ៉ុនគីធ្វើភ្នែកម៉ក់ៗ
<អរ!...កូនលោកមែនទេ?ហឺស!..cute កាត់ទៅរកលោកណាស់>Jm ប្រលេះដៃគេចេះមុននឹងលូកដៃទៅអង្អែលសក់ថេជុង
<គឺមិនមែន......>Yg រៀបនឹងបកស្រាយហើយ តែJm ក៏កាត់មុន
<លាហើយខ្ញុំរវល់!...>គេនិយាយដោយភ្ជាប់ជាមួយនឹងទឹកមុនស្មើរធេញ មុននឹងបោះជំហានចាកចេញទៅ រកតែ Yg និយាយមិនទាន់
<Jimin ឈប់សិន!..>នាយបម្រុងរត់ទៅតាមហើយតែថេជុងក៏ចាប់ទាញជាយអាវនាយជាប់ គេមើលមុខក្មេងបន្តិចមុននឹងបែរត្រឡប់មកវិញ មុននឹងបិទភ្នែកប្រឹងលេបទឹកភ្នែកនៃក្តីនឹករលឹកអំបាញ់មិញនេះវិញ
<ហឺ!..នេះទឹកដោះគោកូន!...ពួកយើងទៅទិញឡានទៅ>yg ដកដង្ហើមធំមួយវ៉ូ មុននឹងដឹកដៃគេដើរទិញបន្ត
<ប៉ាយ៉ុន!..លោកពូនោះជាអ្នកណា?>
<គឺអ្នកស្គាល់គ្នា!..>Yg និយាយតិចៗ ទាំងអារម្មណ៍មិនស្ងប់ គេពិតជានឹកជីមីនខ្លាំងណាស់ តែបានជួបហើយបែរជាមិនបាននិយាយគ្នាបានជាសាច់ការសោះ គេពិតជាពិបាកក្នុងទ្រូងខ្លាំងណាស់
<ហ៊ឺ!...Min Yoongi!....អាប្រុសកុហក>Jm ចេញមកដល់ខាងក្រៅ ក៏ទាត់ខ្យល់មួយជើង ទាំងក្តៅក្រហាយនឹងរាងក្រាស់ជាខ្លាំងគេសឹងតែស្រែកយំអោយបែបម៉ាតទេ
<ប៉ុន្មានឆ្នាំសោះហេតុអ្វីចាំមិនបាន?ឃ្លានចង់បានប្រពន្ធកូនណាស់ហេ៎!..ប្រាប់ថាស្រលាញ់ ថាចាំ!..តែឥលូវក៏ធ្វើចឹងឬ?ហឹស!!ដឹងចឹងយើងមិនមកទេ យើងយកប្តីនៅទីនោះហើយ!..>Jm រលីងរលោងងាកទៅសម្លក់ម៉ាត មុននឹងដើរចូលឡានបើកចេញទៅបាត់
