#ថ្ងៃ
Taehyung ទទួលទន្ទឹមចាំរាងក្រាស់នៅក្នុង Office តាំងពីព្រឹករហូតដល់ថ្ងៃត្រង់បាយមិន ទាន់បានចូលពោះមួយគ្រាប់តែគេក៏មិនចុះ ចាញ់។
«ពេលណាទើបបងមកវិញ?» Taehyung សម្លឹងមើលទៅមាត់ទ្វាជារឿយៗបងកំពុងតែមានសេចក្តីជាមួយនាងមែនទេ? គួរឲ្យច្រណែននាងដល់ហើយនាងទទួលបានសេចក្តីស្រទ្បាញ់ពីបង ការថ្នាក់ថ្នម និងទទួលបានភាពកក់ក្តៅពីបងហេតុអ្វីក៏មិនមែនជាខ្ញុំទៅ?
ក្រាក...
Jungkook បើកទ្វាមកគ្រាន់តែឃើញមុខរបស់មាឌតូចនាយក៏ដឹងបាត់ទៅហើយទើបទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយជិត។
«ឯងមានការអី?» Jungkook
«ទាល់តែមានការមែនទេទើបសួរបងមានខ្ញុំជាអនាគតប្រពន្ធបងចង់មកមើលមុខអនាគតប្តីខុសឬ?» Taehyung និយាយបែបឌឺដងមិនយូរនាយនិងចេញចម្លើយមកខ្លួនឯងហើយ។
«កុំនិយាយបែបនេះឲ្យយើងឮយើងមិនចូលចិត្តនោះទេ» Jungkook
«ហេតុអ្វី? ខ្លាចផ្ទាត់ហើយស្រីបងក៏ឮមែនទេ?» ក៏ព្រោះតែការច្រណែនឈ្នានីសទើបធ្វើឲ្យគេហ៊ាននិយាយពាក្យឌឺដងបែបនេះទៅកាន់នាយ។
«មែនហើយ» Jungkook
«នាងជាអ្នកណា? ឆ្លើយនិងខ្ញុំមកខ្ញុំចង់បានចម្លើយពិតមិនមែនការកុហក» Taehyung
«បើស្តាប់ឯងនិងមិនរៀបការជាមួយយើងមែនទេ?» Jungkook
«មែនព្រោះខ្ញុំមិនចង់ជាប់ឈ្មោះជាអ្នកដើរបំបែកស្នេហាគេ» Taehyung
«យើងមានកូនជាមួយនាង» បេះដូងធ្លាក់មកដល់កែងជើងនាយមានកូនជាស្រីផ្សេងស្របពេលដែលពិធីមង្គលការជិតនឹងចាប់ផ្តើម?
«បងត្រូវតែទទួលត្រូវកុំធ្វើជាមនុស្សថោករឿងរៀបការទុកឲ្យខ្ញុំជាអ្នកចាត់ការមិនបាច់ភ័យថាខ្ញុំនិយាយហើយលើកសម្តី» និយាយដើមអួលដើមកដឹងទេថាវាពិបាកប៉ុណ្ណា? គ្មានអ្នកណាយល់អារម្មណ៍នេះទេ។
ព្រូស...រៀបនឹងដើរចេញតែជង្គង់ក៏ទន់ដួលទៅលើសាទ្បុង Taehyung ខ្ទប់មុខយំយកតែម្តងគេចង់តែឆ្កួតឲ្យបាត់ស្នេហាដែលគេមានឲ្យទៅ Jungkook រយៈពេល 10 ឆ្នាំនេះវាគ្មានតម្លៃសោះមែនទេ?
