ဝေကျွမ်းရွှယ်ကျား (ဘာသာပြန်)

အခန်း(၅၃)

伪装学渣
Wei Zhuang Xue Zha

ZAWGYI

ဘာကိုစာျပန္ေႏႊးမွာလဲ ၊ အေမႊးတိုင္ထြန္း ဘုရားရွိခိုးတာကမွဟုတ္ဦးမယ္

ရွဲ႕ယြီမွာ ေနလာခဲ့တာဒီေလာက္ႏွစ္ေတြၾကာလာသည့္ထဲ ဘယ္တုန္းကမွဒီလိုအျပစ္ကင္းငယ္ရြယ္ျဖဴစင္လွျခင္းတို႔ မိမိ၌ရွိေနေသးေၾကာင္းမသိရွိခဲ့ပါ ၊ အရင္ကဆို သာ့ေလတို႔တစ္ေတြမွာ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္ အျပာေခြေတြငွားလာဖူးသည္ ၊ မဒမ္ကုႏွင့္သာ့ေလအေဖအေမတို႔ကြယ္ရာ၌ တိတ္တိတ္ကေလးတံခါးကိုေလာ့ခ်ကာ အသက္ဝဝပင္မရွဴရဲခဲ့ၾက။

မသိနားမလည္းတတ္ေသးသည့္အရြယ္ကေလးေတြျဖစ္ရာ သာ့ေလမွာၾကည့္ရင္းမ်က္ႏွာေတြရဲႏွလံုးေတြခုန္ျဖင့္ အၾကည့္ကေတာ့မလႊဲ ၊ ရွဲ႕ယြီကေတာ့ျဖင့္ ႏွစ္ခါေလာက္သာလွမ္းလို႔ျကည့္ၿပီး ထို႔ေနာက္ေဘးရွိတီဗြီအေဟာင္းႏွင့္ ဗီဒီယိုဂိမ္းသာေဆာ့ေနလိုက္ပါသည္။

ထိုအခ်ိန္တုန္းက သာ့ေလကဘာဆိုလားပဲေျပာသည္ ၊ သူေျပာသည္မွာ -

"ရွဲ႕Boss. . . . . . မင္းကလိင္မႈကင္းတဲ့သူေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။"

"ဘာမ်ားထူးေနတာရွိလို႔လဲ. ."

ရွဲ႕ယြီကေတာ့ မတုန္မလႈပ္ပင္။

"လိင္ဆက္ဆံတာပဲမဟုတ္ဘူးလား။"

က်ိဳးသာ့ေလ : ". . . . . ."

သာ့ေမ : ". . . . . ."

အခုလည္းပဲ. . . . . . ရည္စားထားတာေလးပဲမဟုတ္ဘူးလား။

ေရတစ္ဘူးတည္းကို ေသာက္လိုက္တာေလးပဲေလ။

ဒါကိုဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ရင္ေတြကခုန္ေနရတာလဲ။

စူးရွလွသည့္ဝီစီမႈတ္သံႏွင့္အတူ ကာယအခ်ိန္ကၿပီးေတာ့ေပမည္။

ကာယဆရာမွာ အားကစားရံုတြင္းမွထြက္လို႔လာၿပီး ေလာ္ဝိန္ခ်န္ထံလက္လွမ္းျပလာ၏ ၊ လွ်ိဳခၽြိင္ေဟာက္သည္ ေဘာလံုးကိုကိုင္ထားၿပီး ေနာက္ဆံုးက်န္သည့္စကၠန္႔အနည္းငယ္ျဖင့္ အခ်ိန္ကိုအရယူကာ ခုန္၍ဘတ္စကက္ေဘာကိုလွမ္းသြင္းလိုက္ေလရာ ကြက္တိပင္ဝင္ေရာက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။