EVİM

14

Ölüyorum anlasanağağağa. Gözümün önünde birbirleriyle oyun oynuyorlar.Ben işkence çekerken onlar pes atıyolar.

Sorma ne haldeyim dırırım

Ya ben hayatımda abilerim kadar öküz bir insan görmedim. Hepsi de yontulmamış odun.Çınar'ı istiyorum diye ağlayacağım şimdi.

Aslında Boran abi ile Baran abi gelene kadar iyi vakit geçirmiştim. Ama onlar gelince Arslan abi beni satmıştı. Sabahtan beri pes oynuyorlardı. Ve ben sıkıntıdan ölmek üzereyim.

"Ben senin gibi oyuncunun..."

Ve yine Boran abinin küfürleri. Kendisi de en az benim kadar kötü oynuyordu. Ben en azından bir gol atmıştım. Hiç de bile o golü ben attım.

"Baran abi sıkıldım ben."

" Hı hı..."

"Boran abi acıktım ben."

"Tamam yeriz şimdi."

"Arslan abi saat nerdeyse gece yarısı oldu. Uyuyalım artık."

"Tamam uyu sen."

"Arslan abi, Çınar daha gelmedi."

"Gelir şimdi ya merak etme."

"Boran abi doğuruyorum."

"Tamam şimdi sakin ol. Derin derin nefes al."

Mesleki defarmasyon bu olsa gerek. Doğuruyorum diyorum derin derin nefes al diyor. Çıldıracağım.

Nerde kaldı lan bu Çınar. Saat on bir oldu. Gelsin kafasını kıracağım onun.

Meğer bunları durduran Nuray teyzeymiş. Kadın gitti efendilik bitti. İçlerindeki öküzler ortaya çıktı.

"Sünnet olacağım ben!!!"

"Tamam"

"Hallederiz hafta sonu."

"Hayırlı olsun."

Şimdi çığlık atacağım. İyice sinirim bozuldu.

Zilin sesini duyunca heyecanla ellerimi çarptım. Kimse beni umursamamıştı. YİNE!!!

Yanımda duran yastığı alıp Boran abinin kafasına fırlattım. Hetşat...

Affedersiniz ama diğerlerine atmaya götüm yemiyordu.

"Lan!!!"

"Kapı çalıyor kapı. Ağaç oldu kapıdaki kimse."

Boran abi elindeki oyun kolunu hırsla Baran abiye atıp ayağa kalktı. Bunlar hep kaybetmekten.

"Selamün aleyküm gençlik."

Çınar'ın sesini duyunca az kalsın ağlayacaktım. Aylardır oğlunu görmeyen asker anası gibi hissediyorum kendimi.

Gözümdeki olmayan yaşları elimle silip Çınar'a gel gel yaptım. Çınar yanıma oturunca sımsıkı sarıldım.

"Oy ablası kurban. Allah'ım şu boya posa bak. Nasıl da yakışıklı nasıl da güzel."

Hem sağa sola sallanıyor hem de sıkıca sarılıyordum.

"Sağol abla da. Eğer biraz daha sıkarsan öleceğim."

Kollarımı biraz daha sıkıp kulağına tısladım. Evet tısladım. İcabında yılan da oluruz abisi.

Yılan ol bakim abi- Neyse konu dağılmasın.

"Eğer bir daha beni bu üçlüyle yalnız bırakırsan seni bitiririm çocuk. Görüp görebileceğin son kişi ben olurum anladın mı?"

Kollarımı çözüp sırıtarak sırtına vurdum.