Waar Pan Mang Stroomt

15: Aardbeientaart

Jae Hee geloofde niet wat ze hoorde. Ze had al eerder roddels opgevangen dat hij een 'bad boy' zou zijn, maar door de ernstige toon en gelaatsuitdrukking van Ilhoon maakte ze zich zorgen.

"Ik zweer het. Blijf van hem weg. Hij is erger dan je je kan voorstellen en ik wil niet dat je in de problemen komt door of voor hem."

Jae Hee was sprakeloos geworden. Ze wist niet wat ze moest geloven; de speelse jongen die zich constant zorgen maakte om Taekyung, of zijn reputatie die al haar vrienden voor waar hielden. Ilhoon zuchtte: "Sorry, ik wilde het niet zo zeggen, maar..." Hij had niets meer toe te voegen. "Ik zal weggaan... Veel succes met Gyong. Ik wens je alle moed toe." Hij toonde Jae Hee een glimlach waar ze meer medelijden in zag dan iets anders en liet haar alleen met haar gedachten.

Compleet vergeten over waarom ze in de eerste plaats haar huis had verlaten, keerde ze moedeloos terug naar haar bed. Do Hwan had iemand tot zelfmoord gedreven? De Do Hwan die zij kende zou geen ziel kwaad doen, hij leek haar meer een slachtoffer te zijn. Een pion op een bord dat gebruikt werd door een ware slechte ziel of een pop waar mee gespeeld was en weggegooid. Die woorden zou Jae Hee eerder geloven.

"Haechan?" riep ze door het huis. Haechan stampte verbaasd haar kamer binnen, "Was je niet naar Do Hwan gegaan?"

Jae Hee schudde haar hoofd, "Ben van gedachten veranderd. Kun je mij iets vertellen?"

"Wat?"

"Welk beeld heb jij over Do Hwan? Jij kent hem nu ook een beetje..."

"Waarom?"

"Ik heb je mening nodig."

Haechan merkte dat zijn zus er halfslachtig uitzag en besloot haar zonder vragen te beantwoorden: "Do Hoon heeft veel over hem verteld. Hij is volgens hem de liefste oudere broer die je je kan voorstellen, ook al kan hij soms irritant zijn. Do Hoon heeft ook gezegd dat zijn broer hem vaak heeft beschermd, maar van wat weet ik niet. Oh, en hij is de reden dat Do Hoon een gelukkig leven leidt... Maar waarom weet ik ook niet. Soms zegt Do Hoon kort iets over hoe dankbaar hij is voor zijn broer... Maar toen ik hem zelf had ontmoet, was hij niet echt speciaal. Hij was wel heel lief tegen mij, ik kan mij voorstellen dat niet alle oudere broers zo zijn. Mijn oudere zus is zeker niet zo."

"Ben je mij aan het beledigen?" vroeg Jae Hee. Haechan lachte: "Jij vroeg mijn mening over Do Hwan."

"Bedankt." Jae Hee was door zijn woorden gerustgesteld. Hoewel ze van een paar elementen die Haechan haar vertelde haar vraagtekens had, leek hij een geweldige persoon. Vanwaar kwamen dan al die geruchten? Ze herinnerde zich zijn illegale uitstapjes naar de bar en zijn opbiechting over alle schulden die hij moest terugbetalen door zijn vader. Jae Hee wilde meer weten, maar ze wilde Ilhoon en Gyong ook niet teleurstellen. Ze besloot vandaag goed uit te slapen en de volgende dag bij Gyong langs te gaan met een cake. Ze zou van alles dat ze opgelost moest krijgen, beginnen bij haar beste vriendin. Ze wilde haar gedachten volledig legen, maar haar vragen en zorgen vonden geen einde. Met een vol hoofd forceerde ze haarzelf tot slaap.

***

Haar hoofd bonkte in de ochtend. Ze keek naar de datum: zondag 24 november. Ze walgde bij het idee dat haar examens bijna begonnen, terwijl ze andere dingen aan haar hoofd had. Het was al 10u tegen dat ze eindelijk was opgestaan en omgekleed, ze poetste met afgezakte ogen haar tanden voor haar spiegelbeeld en voor een eerste keer in een lange tijd vond ze wat ze zag niet leuk. Zij besefte dat ze gelogen had tegen haar vrienden, vooral omdat ze zo nieuwsgierig was naar Do Hwans verhaal dat hij haar toch in één draad verteld heeft. "Ik heb iets slechts gedaan en ik kan mijn fout niet herstellen", weerklonken zijn woorden in haar hoofd. Was dit wat hij bedoelde, dat hij iemand tot zelfmoord had gedreven? Ze legde haar tandenborstel neer en besloot uit de buurt te blijven van spiegels, ze hoefde haar wallen onder de ogen en haar afgezakt gezicht niet meer te zien. Ze maakte zich klaar om te vertrekken naar Gyong en ging de deur uit. Onderweg kocht ze een aardbeientaart -Gyongs lievelings- en ze schreef een klein briefje, omdat het haar romantisch leek. 'Sorry. Ik ben een slechte vriendin geweest :(' schreef ze amateuristisch. Ze had nog veel te leren van romantiek.