"ကိုယ္ကေတာ့ေမြးေန့ကိုမုန္းတာ."
ေနြၪီးတိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ဆက္ေျပာမယ့္စကားေတြကိုနားစြင့္ေနလိုက္တယ္။မိုးပင္လယ္ရဲ့အသံက အေတာ္အတန္တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညမွာတိုးၫွင္း အက္ရွၿပီးထြက္လာတယ္။နီးကပ္ေနတဲ့အေနအထားကတစ္ေယာက္ရဲ့အသက္ရႈသံကိုေတာင္တစ္ေယာက္က ၾကားေနရတယ္။
"အစကေတာ့ မမုန္းပါဘူး..ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကိုယ့္ကိုအခ်စ္ဆံုးလို႔ထင္တဲ့သူက ကို္ယ့္ေမြးေန့မွာ အျခားလူဆီထြက္သြားတယ္...မင္းသိလား..အရမ္းနာက်င္ရတာပဲ..အဲ့ေန့ထဲကကိုယ္ေမြးေန့ဆို လံုးဝေမ့ထားလိုက္ေတာ့တာပဲ"
"ဘယ္သူလဲ..."
မိုးပင္လယ္ကအသက္ကိုဝေအာင္ရႈလိုက္ကာအံႀကိတ္ၿပီးတိုးတိုးေလးေျပာတယ္။တိုးေပမဲ့လဲအသံကေတာ့မဆိုစေလာက္တင္းမာေနတယ္။
"ေဖေဖ..ကို္ယ့္ေဖေဖ...ကိုယ္နဲ႔ ေမေမ့ကိုထားခဲ့ၿပီး အျခားမိန္းမတစ္ေယာက္ဆီကိုထြက္သြားတယ္"
"ကြၽန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး..."
"ထားလိုက္ပါႏွစ္ေတြလဲၾကာၿပီပဲ...ခုဆို ကိုယ္တို႔သားအမိလဲကိုယ့္ဟာကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ေနၿပီ...ဒါေပမဲ့ ကိုယ္သိခ်င္တာတစ္ခုတည္းပဲ...ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီး ေမေမနဲ႔လက္တြဲလာခဲ့ၿပီး အစထဲကမခ်စ္ခဲ့လို႔လား...မခ်စ္ေတာ့လို႔လား...မခ်စ္ရင္အစထဲကဘာလို႔ယူခဲ့ၾကေသးလဲ"
"သူ႔မွာလဲ သူ႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔သူရိွမွာေပါ့...လူတိုင္းမွာအေၾကာင္းျပခ်က္ေတြရိွၾကတာပဲ...ခင္ဗ်ားေမးၾကည့္ဖူးလား"
"ဟင့္အင္း...မ်က္ႏွာခ်င္းကိုမဆိုင္ခ်င္လို႔..မေတြ့ျဖစ္တာ အိမ္ကစထြက္သြားထဲကပဲ"
"အင္း..."
"ဒါေပမဲ့ သူတီးခဲ့တဲ့တေယာကိုျမင္တိုင္း..ကိုယ္သတိရတယ္...ေမေမဆိုပိုဆိုးမွာ"
"အင္း...ခ်စ္ေနတဲ့သူေလ ေျပာရတာစိတ္ကူးယဥ္ဆန္တယ္ဆိုေပမဲ့ ပိုခ်စ္တဲ့သူကပိုခံစားရတာပဲ"
ႏွစ္ေယာက္လံုးသက္ျပင္းၿပိဳင္တူခ်မိတယ္။မိုးပင္လယ္က ပက္လက္ျပန္လွဲလိုက္ၿပီး ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္ေနတယ္။ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲအလင္းတန္းေလးတစ္ခု ေႂကြဆင္းသြားေတာ့...
ВЫ ЧИТАЕТЕ
?Daffodils[Complete]
Любовные романыတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...
🍁Daffodils အပိုင္း(၁၀)သစ္ကိုင္းက်ိဳးဖန္တဲ့ ဖူးစာ
Начните с самого начала
![?Daffodils[Complete]](https://img.wattpad.com/cover/266924640-64-k177497.jpg)