Taehyung uykusundan uyanır uyanmaz büyük yatağından kendini tepinerek atmış, annesinin odasına doğru koşmuştu. Bugün Jeongguk'un evine gitmek istiyordu. Onu en son iki gün önce görmüştü. Annesine gitmek istediğini bir önceki gün söylese de annesi, Jeongguk'un hasta olduğunu söylemişti. Dün tüm gün hastanede kalmışlardı ve Taehyung küçük arkadaşı için çok endişelenmişti.
"Anne!"
Annesinin yatağına birden bağırarak zıpladığında genç kadın alışkın olduğu bu durum karşısında güçlükle gözlerini aralamıştı. Eşinin şanslı olduğunu düşünüyordu genç kadın. İşe erken vakitte gittiğinden oğlunun bu hallerini görmüyordu. Taehyung bazen gürültücü bir çocuk olabiliyordu.
"Jeongguk'a gidelim! Eve gelmişlerdir. Hadi anne kalk lütfen"
Taehyung, annesini sarsmak için yatakta dizleri üzerinde zıplamıştı. Annesi bu gürültüye daha fazla katlanamayıp uyuşukça yataktan kalkmıştı. Taehyung zaferle ellerini çırpmış, annesinin arkasından zıplayarak banyoya ilerlemişti.
"Yüzünü yıkadın mı Taehyung?"
"Yıkamadım. Bence gerek yok" diyerek omuz silkmişti esmer oğlan. Annesi onu duymamış gibi davranıp kendi yüzünü yıkadıktan sonra masumca kendisini izleyen küçük oğlunu yakalamış, bir eliyle oğlunu tutarken diğer eliyle çığlıklar atan oğlunun minik yüzünü yıkamıştı.
"Oldu işte. Kurula yüzünü bebeğim"
Bayan Kim, oğlunu yere indirdikten sonra kendi cilt bakımına devam etmişti. Taehyung da annesinin bu yaptığına sinirlendiğinden yüzünü annesinin yatağına sürterek kurulamış, odadan hızlı adımlarla çıkmıştı.
Önce en sevdiği örümcek adamlı pijamalarından kurtulmalıydı. Jeongguk onu böyle görmemeliydi çünkü Taehyung büyümüştü. Kendi odasına girip hızlıca üzerindekileri değiştirmiş, kendi banyosuna girip dişlerini fırçalamış, son olarak da saçlarını taramıştı.
Evden çıkmadan önce annesiyle ufak bir kahvaltı yapmışlardı. Annesi, Jeongguk için tavuk çorbası ve afiyetle yiyebilmesi için sağlıklı atıştırmalıklar hazırlamıştı. Hepsini Taehyung'un beslenme kaplarına koymuşlardı.
Şimdi ise Jeongguk'un evinin önündelerdi. Annesi zile bastığında Taehyung daha da heyecanlanmıştı. Jeongguk'un iyi olmasını istiyordu. Kendisi hasta olmayı hiç sevmiyordu ve hasta olunca çok kötü hissediyordu. Jeongguk daha minikti. Küçük arkadaşı daha kötü hastalanmış olabilirdi.
İki ayağının üzerinde sabırsızca inip kalkmıştı Taehyung. Saniyeler sonra kapı açılmıştı. Taehyung kapıyı Bayan Jeon'un açacağını sanmıştı fakat kapıyı başka birisi açmıştı. Esmer, uzun boylu bir oğlan açmıştı kapıyı. Bu çocuk Jeongguk'un ağabeyi olmalıydı.
"Hoşgeldiniz" demişti esmer oğlan. Güzelce gülümsemiş, gamzelerini göstermişti karşısındaki ikiliye. "Buyrun içeri girin" Büyük çocuk kapının önünden çekilip diğerlerinin geçmesi için beklemişti.
Taehyung annesinin elini tutarak içeri girmişti. Girerken de esmer çocuğa bir kez daha bakmıştı. Gerçekten büyük bir ağabeydi. Çok uzundu boyu.
Namjoon, kendinden yaşça küçük olan çocuğa samimi bir gülümseme sunmuştu. Jeongguk, Taehyung'u ona anlatmıştı. Kardeşine böyle iyi davranan bu sevimli çocuğu minik kardeşi sayesinde görmeden sevmişti. Taehyung da bu güzel gülümsemeye karşılık vermişti.
"Annem, Jeongguk'un yanında. Biraz önce uyuyordu ama ağlayarak uyandı. Siz lütfen oturun. Annemi çağırıp geleceğim"
Bayan Kim başıyla onaylayıp oğluyla birlikte salona girmişti. Taehyung hemen küçük arkadaşını görmek istiyordu. Hatta onu kendi elleriyle besleyecekti. Annesi ona iyileşmenin en iyi yolunun, sağlıklı ve besleyici şeyler yemek olduğunu söylemişti.
