"បងប្រុសថារកការងារថ្មីនោះយ៉ាងម៉េចហើយ?" Jimin ធ្វើជារកប្រធានបទដើម្បីចាប់ផ្តើមនិយាយ
"បងនៅរកមិនទាន់បានទេ!" Jin ងាកមកមើលប្អូនគេហើយក៏តបទៅវិញ ដោយស្រងោកស្រងាត់
"អឹម!" Jimin បន្លឺសម្លេងបន្តិចហើយក៏ដើរទៅអង្គុយលើ
កៅអីក្បែរបង្អួចជិតបងប្រុសរបស់គេ
"បងមិនទាន់ប្រាប់ខ្ញុំទេថាបងកើតអីមួយរយៈនេះ"
"...." Jin ក៏ស្ងាត់មាត់ហើយសម្លឹងមើលមុខរបស់ Jimin ហើយក្នុងចិត្តក៏គិតទៅដល់អ្វីដែល Eunsang បានសរសេរក្នុងក្រដាសថ្ងៃមុននោះ
((((កុំគិតថាចង់រត់គេចពីយើងទៀតអោយសោះ! ឬមួយក៏ឯងចង់អោយប្អូនប្រុសឯងដូចជាឯងម្នាក់ទៀត? យើងធ្វើបែប នេះគឺចាត់ ទុកថាមានធ៌មមេត្តាចំពោះឯងពេកទៅហើយ យើងគ្រាន់តែចង់ផ្តាំថា កុំព្យាយាមរត់គេចអោយសោះ ព្រោះបើឯងហ៊ានរត់គេចម្ដងទៀត យើងនឹងចាប់ប្អូនឯងអោយទៅអាពួកដែលធ្លាប់ដេកជាមួយឯង អោយប្អូនឯងវាបានស្គាល់
រសជាតិដូចជាឯងអញ្ចឹង))))
នៅពេលដែលនឹកឃើញដល់ពាក្យរបស់ Eunsang នៅក្នុងសំបុត្រនោះគេក៏បានតាំងចិត្តថាលើកនេះនឹងរត់ទៅអោយឆ្ងាយ គេមិនអាចអោយប្អូនគេស្គាល់ការឈឺចាប់ដូចជាគេ នោះទេ អ្វីដែលគេធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការពីមុនមិនអាចអោយប្អូនគេជួបនោះទេ
"បងប្រាប់ខ្ញុំបានទេថាបងកើតអី?"
"ចាំដល់ពេលបងនឹងប្រាប់ឯងណា Jimin" Jin តបដោយអង្អែលក្បាលប្អូនប្រុសរបស់គេដោយក្តីស្រឡាញ់ ព្រមទាំងបារម្ភ
តុក! តុក!!
សម្លេងគោះទ្វារក៏បានកាត់ចង្វាក់បងប្អូនគេទាំងពីរអោយឈប់គិត រឿងដែរនិយាយមុននេះ ហើយបែរមកចាប់អារម្មណ៍អ្នក ដែរមករក ពួកគេវិញ
"ចាំបន្តិច!" Jin តបហើយក៏ដើរទៅមើល បន្ទាប់ពីដឹងថាជាអ្នកណាហើយគេក៏បើកអោយគេចូលមក
"សួស្តីបង Jin"
"ថ្ងៃនេះឯងមិនរវល់ថតទេហី Soohun?" Jin តបទៅវិញ
មុននឹងបិទទ្វារវិញ ហើយ Soohun ក៏ដើរចូលទៅអង្គុយនៅតុបាយ ព្រោះផ្ទះរបស់ Jin គ្មានបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវអ្វីនោះទេ
🔮 សំបុត្រពី Eunsang 🔮
Start from the beginning
