Forced Marriage to a Billionaire's Daughter

SPECIAL CHAPTER

Humahakay pa si Ellaine nang lumabas sa kuwarto, wala na si Tristan sa tabi niya nang magising kaya dumeretso siya sa kuwarto ng anak nilang si Axel na himbing pang natutulog.

Magulo ang kuwarto nito dahil nakakalat pa ang mga laruan sa sahig. Sinara niya ulit ang pinto at naglakad pababa sa hagdan. Nasalubong niya naman si Ellish at agad itong naglambing sa paa niya kaya binuhat niya ang alagang pusa ni Tristan.

Bumaba sila at nagtungo sa kitchen, naabutan nila si Tristan na busy sa pagluluto kaya inilapag niya ang pusa sa sahig at agad na nilapitan ang asawa habang nakatalikod.

“Good morning,” bati niya sabay yakap sa likuran nito, agad naman itong napalingon at hinarap siya.

“Ba't ang aga mo? Gusto mo ba ng kape?” tanong ni Tristan.

“Yes please, nagising kasi ako wala ka na sa tabi ko.”

“Maupo ka na, magtitimpla na ako ng kape mo.” Naghilamos muna si Ellaine bago naupo.

“Sorry nga pala kung hindi kita matulongan sa gawaing bahay, ang dami ko kasing ginagawa sa company. Hindi ko tuloy kayo maasikaso ni Axel.” Nalulungkot niyang sabi, sa totoo lang dapat naman talaga ay siya ang nag-aasikaso sa mag-ama niya pero mas gusto ni Tristan na ito ang mag-asikaso sa kanila.

Naging hands on ito kay Axel at sa gawaing bahay simula noong baby pa ang anak nila hanggang ngayon.

Inilapag ni Tristan ang kape sa mesa bago pinisil ang pisngi niya.

“'Di ba sabi ko naman sa iyo, okay lang sa akin at masaya ako sa ginagawa ko. Saka hindi mo na rin naman kailangan magtrabaho, pinahihirapan mo lang sarili mo d’yan sa kompanya niyo.” Paliwanag nito, at tama si Tristan dahil malaki ang savings nito at may mga negosyo na ring naipatayo.

“Wala nang aasahan si Dad kung ‘di ako at si ate na lang, saka para rin naman sa inyo ni Axel itong ginagawa ko.” Sagot niya at nahihiyang nag-iwas nang tingin kay Tristan.

“Alam ko naman iyon, naiintindihan kita. Kaya nga mas pinili kong pagsilbihan kayo ni Axel, at hindi ako magsasawang alagaan kayo, okay?”
nag-angat ulit siya nang tingin at pinagmasdan ang asawa niya sabay ngiti. Ngayon niya lang napansin na nakasuot ito ng apron kaya nadagdagan ang paghanga niya rito.

“Iniisip ko lang kasi na baka nahihirapan ka na, lalo pa at ayaw mo nang may kasamang maid dito sa bahay. Baka napapagod ka na, hindi mo lang sa akin sinasabi.”

“Hindi ako napapagod. I enjoy being a handsome full time husband.” Pagpapapogi nito kaya hindi na naalis ang ngiti niya sa labi.

“Mukha naman talagang masaya ka d'yan, sige i-push mo 'yan.” Biro niya, tumalikod na ito at inasikaso ulit ang niluluto.

“Siya nga pala, kumusta si Axel sa school?” tanong niya habang nakatalikod si Tristan at panay ang halo sa niluluto, tinakpan muna iyon bago humarap ulit sa kanya.

“He's good at academics and activities, marami na rin siyang friends at maraming may crush sa anak mo. Kanino ba magmamana? Siyempre sa akin,” pagyayabang ni Tristan kaya napaismid siya. Inubos niya lang ang kape at tumayo na.

“Saan ka pupunta? Maghahanda na ako ng breakfast, malapit na 'to.” Tanong ni Tristan.

“Maliligo na muna ako, baka ma-late ako e, don't worry, dito ako mag-aalmusal.”

“Okay bilisan mo, gigisingin ko na rin si Axel pagkatapos ko rito.” Pahabol ni Tristan, pagdating sa kuwarto ay hinanda niya sa kama ang isusuot at pagkatapos ay dumeretso na sa banyo para maligo.

Matapos magbihis at ayusin ang sarili ay lumabas na siya sa kuwarto at pinuntahan ang anak nila. Naabutan niya roon si Tristan na ginigising na si Axel pagkatapos ay pinulot ang mga laruang nagkalat sa sahig. Nang bumangon ang anak nila sa kama ay agad niya itong nilapitan at kinarga kahit na sobrang bigat nito. Malaki at malusog na bata kasi si Axel.