Forced Marriage to a Billionaire's Daughter

C H A P T E R 22

“Bitiwan mo ako!” singga sa akin ni Ellaine kaya wala akong nagawa kung ‘di bumitaw sa kanya, agad siyang inalalayan ni Jihun at ng kaibigan kong makaakyat sa pool.

“Ellaine, okay ka lang ba? Gosh, nagulat ako.” nag-aalalang sabi ni Louie kaya umahon na rin ako.

“Are you okay?” sabay pang tanong ni Jihun at ni Kai. Lumapit naman ang isang staff sa private resort at inabot ang bath robe kay Ellaine.

“I’m okay, thanks.” ngumiti ito sa kaibigan ko bago isinuot ang robe.

“Paano ‘yan, basang-basa ka?” nag-aalala rin tanong ni Jihun.

“May mga extra akong damit, let’s go sasamahan kita sa kwarto.” yaya ni Louie pero umiling si Ellaine.

“I’m okay, saka isa pa nakakahiya. This is your wedding, uuwi na rin kami ni Jihun,” tanggi nito.

“Hindi ka pwedeng umuwi ng ganyan, ako na lang ang sasama sa ‘yo sa room ni Louie,” presinta ni Jihun kaya nagpanic ako.

“No, ako na. I’m her husband at ako dapat ang mag-asikaso sa kanya.” napatingin naman silang lahat sa akin, lalo na si Kai na nakakunot-noo pa.

“Excuse me, ex-husband. Saka h’wag ka na mag-abala pa Tristan. Kaya ko na ang sarili ko,” sabat ni Ellaine sabay ismid sa akin kaya inis ko siyang nilapitan.

“What’s wrong with you? Ba’t ba ang taray mo?” hindi ko na napigilan ang sariling patulan siya kahit pa kaharap sina Louie.

“Dahil ayaw mong pirmahan ang divorce paper, that's it! Mahirap bang gawin 'yon?!” sumbat nito kaya pumagitna na sa amin si Jihun.

“Let’s stop this, kasal ngayon ni Louie. H’wag ninyong sirain, h’wag na kayong mag-away dito.” hindi ko pinansin si Jihun at lumapit ulit kay Ellaine kahit pinipigilan ako ng kaibigan nito.

“Do you want to know why I don’t sign that fucking divorce paper? Because you’re so obvious! Atat na atat ka para malaya ka nang gawin ang lahat ng gusto mo!” sumbat ko at wala na akong pakealam sa mga tao sa paligid namin.

“Sino bang may ayaw kumawala sa babaerong kagaya mo?!” ganti ni Ellaine na lalong ikinainis ko.

“Babaero? Ako?!”

“Oo, alangan naman si Jihun e ikaw ang may mga kausap na babae kanina! Kitang-kita na!” parang batang sagot ni Ellaine, kita ko ang palihim na pagtawa ni Kai.

“Why? Are you jealous?”

“No?! Wala akong dapat ika-selos!”

“Iyon naman pala Ms.Go, can we talk now in private?” tanong ko, deretsa siyang tumingin sa akin at tumaas ang isang kilay.

“Fine! I hope this is the last time na magkaka-encounter tayo,” seryoso nitong sabi kaya tumango ako, nagpaalam kami kina Louie at pumasok sa up and down rest house.

Parehas kaming tahimik ni Ellaine nang pumasok sa isang bakanteng kwarto, nilingon ko siya kaya nagkatinginan kaming dalawa.

“I’m sorry,” sambit ko.

“For what?”

“For what I did, It’s all my fault kaya galit na galit ka sa akin. Nawala ang baby natin dahil sa akin at marami pa akong pagkakamaling nagawa sa buhay mo. I’m really sorry Ellaine. Alam kong hindi mo na rin ako bibigyan pa ng chance,” iniwas ko ang tingin sa kanya at napayuko para itago ang nangingilid na luha.

“Everytime I see you nawawala ang lungkot at pangungulila ko sa inyo ng anak natin. Kahit pa sinusuka mo na at pinagtatabuyan wala akong magawa Ellaine, kasi ikaw na lang ang lakas ko. Thank you for giving me a chance to talk to you like this, don’t worry this is the last. This time, totoong pipirmahan ko na ang divorce paper para sa ikatatahimik mo,” tuloyan nang kumawala ang luha sa mata ko, ewan ko ba pero kahit lalaki ako ay sobra akong nasasaktan sa mga lumalabas sa bibig ko.