wild hearts and loves | taekook

15 - mühür

Sınava girenler var mıydı aranızda? Eğer varsa sınavdan sonra sürpriz olsun bu bölüm size 🥺🧡 umarım istediğiniz sonuçları elde edersiniz edemezseniz de boşveriiin ben okuyorum da noluyor ldlflslfslfldlf (şaka boşvermeyin, çalışın fighting!!!)

bundan üç sene önce ayt sınavına giderken otobüs beni ve arkadaşımı almamıştı cok korkmuştum yetişemicem diye birde ben yolda bile eser yazar çalışıyordum ldldsldlslds başka otobüsle gitmeye karar verdik sonra ve indiğimiz yerde yakın arkadaşımı gördüm kırmızı ışıkta duruyordu arabaları  bana el salladı ve ben şöyle bir soru sordum ona "nereye????" aramızda garip bir bakışma gecti ikimizde duraksadık ve sonra "sınava???" dedi ben mal gibi kaldım tabi çok aşırı saçma bir andı kdfpslflsflsşfşs

sizinde varsa böyle bir anınız buyrun yorumlara eueheuehe

veeee bölüüme geçelimmMmm

-

TAEHYUNG

Oturduğumuz dikdörtgen masada dikkatimi asla ortamda dönen konuya veremiyordum. Aklım sürekli Jeongguk'a kayıyor ve söylediği son cümle beynimin duvarlarında yankılanıyordu.

Neden önceden yaptığın gibi gitmiyorsun ki?

Bu kadar çok mu kırılmıştı ki bu konuyu hala atlatamamıştı? İsteyerek asla onu bırakıp gidemezdim ama zorundaydım işte. O zaman sadece yirmi yaşında bir alfaydım, doğru düzgün kararlar veremiyordum ve ailem gitmekten bahsettiğinde ne kadar karşı çıksam da kendimi ertesi gün başka bir kasabada bulmuştum.

Eğer önceki gün ona olan aşkımı itiraf etmeseydim bu durumu atlatması belki de bu kadar zor olmayacaktı. Ama aklımı karıştıran başka bir mevzu daha vardı.

Dohwan ona ne söylemişti de bu kadar korkmuş ve aynı zamanda delirmişti?

O alfayı en başından beri sevmiyordum. Buradan gittiğim zamanlarda Namjoon ile mektuplaşırdık hep, bana Jeongguk'un ne durumda olduğundan bahsederdi fakat bu çocuktan hiç bahsetmemişti.

Aslında oldukça kırgındım omegaya karşı ama kıyamıyordum da işte. Yanımda küçük kalmasını, tavşan dişlerini göstererek gülmesini ya da ne olursa olsun sergilediği o hırçın tavırlarını seviyordum. Karşılık vermek adı altında onunla yakınlaşmayı da seviyordum.

Ama şu anda kurdum öyle büyük bir acı içindeydi ki bunu dışarıya yansıtmadan durmaya çalışmak oldukça zordu. Omegayı sanki içimde hissediyordum ve onun da acı çektiğini biliyordum. Bu ise beni daha da kötü yapıyordu. Bunun nedenini ise dün gece alfam bana açıklamış ve beni şok içinde bırakmıştı.

Kasabaya döndüğüm ilk günden beri Jeongguk bana bu kadar tavırlıyken omegasının neden hiçbir şey olmamış gibi alfamla iletişim kurduğunu şimdilerde daha iyi anlıyordum. Alfa seneler önce biz buradan gitmeden omegaya her şeyi anlatmış ve bunu da bizden gizlemişlerdi. Jeongguk hiçbir şey bilmediği için kırgın ve kızgın olsa da omegası alfaya hak vermiş ve ona hiçbir zaman kızmamıştı.

Şimdi ise mühürlenmişlerdi. Evet, kurtlarımız bizden habersiz mühürlenmiş ve bunu bize söyleme gereği bile duymamışlardı. Böyle şeylerin nadirde olsa olabileceğini biliyordum fakat bizzat deneyimlemek garipti. Omegamın ne tepki vereceğini kestiremediğim içinde biraz tedirgindim açıkçası. Jeongguk'un sağı solu belli olmuyordu.

"Sen ne diyorsun Taehyung?"

"Hı?" Masanın başında oturmuş ciddiyetle yüzüme bakan Hoseok derin bir nefesi içine çekerken elinde tuttuğu kağıdı bırakarak bana dönmüştü.