83

12.6K 1.1K 146
                                    

Sabahtan akşama hemen sınırın geçildiği zar zor bölüm yetiştirdiğim günleri özlemişim. Birazcık duygusalım❤

Medya:Araf

Sare Demirdağ

Kaybetmek veya kazanmak.

Belki de pes etmek hiç savaşmamak  her neyse.

Ben anladım ki sonunda ne olursa olsun savaşacağım , bu yolda kimin yanımda kimin karşımda olacağını asla umursamayacağım tek şey ailem.

Biz dört kişilik kocaman bir aileydik.

Ben abime sadece abi diyemezdim. Bazen bir baba bazen en yakın dost. Araf ve Doruk abim de öyleydi.

Hep sanki arkadaşım , bunca yıllık sırdaşım gibilerdi. Ve ben ailem için her şeyi yaparım bunu daha yeni anladım.

Yıllar önce eğer Baran abimin yerinde olsaydım bende aynılarını yapardım. Bu yüzden onu asla sorgulamadım.

Şimdi karşımda bana gururla bakıyordu.

Ayaklarımdaki topukluları umursamadan , biraz önceki gibi kimse yüzümde tek bir mimik dahi anlamasın diye değil de sadece ona odaklanarak koştum.

Koştum ve sımsıkı sarıldım.

Zaten hazır bekleyen kolları belimi sarmış bende her zamanki gibi göğsünde yerimi almıştım.

"Abi"

"Güzelim. Geldim bebeğim"

Ayrılmadan sımsıkı sarıldım. Günlerdir yapmak istediğim gibi ; beraber uyumadığımız geceler , onu işe uğurlamadığım günler için.

"Aferin benim kızıma"

Biraz önce aşağı da olanlar için dediğini biliyordum. Utanıp daha çok göğsüne sindim.

Sol köşede dikilen Barın'a minnetle gülümsedim. Baran abim çoktan fark etmiş eliyle yüzümü kapatmıştı.

"Abi ya"

Gülerek kurduğum cümleyle ellerini çekmeden yüzümü okşadı.

"Neyse lider benden bu kadar gideyim artık"

Barın'ın kurduğu cümleyle abimden kollarımı çektim.

"Nereye?"

Barın sanırım böyle davranmamı beklemiyordu. Yüzünden önce kısa bir şaşkınlık geçti daha sonra her zamanki muzip haliyle bakıyordu.

"Şirkete"

"Ha"

'Ha' ne Sare. Yine kendini rezil etmekten başka bur şey yapmıyorsun.

Barın'ın arkasından kısacık baktım.

"Hayırdır"

Abim sanırım ondan ayrılmama birazcık  bozulmuştu.

"Şey hani bana çok yardım etti ya"

Sol eliyle beni kendine çekmiş sağ eliyle de burnumu sıkıyordu.

"Başka bir ihtimal yok zaten"

"Değil mi Sare?"

Belirli bir süre durmuş sonra teyit etmemi istiyordu.

"Tabiki abicim"

Kollarımı boynuna doladım. Bana ne artık birazcık şımarmak hakkımdı.

SARE (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin