Forced Marriage to a Billionaire's Daughter

C H A P T E R 4

Napakaagrisibo ng mga halik at haplos sa akin ni Tristan, halos malunod na ako at hindi makahinga kaya itinulak ko siya.

“What's wrong? May problema ba?” nagtataka niyang tanong kaya inayos ko ang sarili ko.

“Ihatid mo na ako, gusto ko nang magpahinga,” iritado kong sagot, gusto kong magwala dahil alam kong sa mga oras na 'to ay may nakakaalam na naman na magkasama kami, pakiramdam ko hindi ako makahinga ng maayos.

“May problema ka ba? Kanina pa kita napapansin Louie, are you hiding something from me?”

“W-wala, pabayaan mo na muna ako at magfocus ka na lang muna sa trabaho mo. Pagod lang ako Tristan,” malungkot kong sabi at nag-iwas na sa kanya ng tingin. Narinig ko naman ang pagbuntong hininga nito bago paandarin muli ang sasakyan.

Wala kaming imikan hanggang sa itigil niya ang sasakyan sa tapat ng apartment na tinutuloyan ko, kaya nilingon ko si Tristan.

“Goodnight, magpahinga ka na rin.” Sambit ko pero hindi niya man lang ako tiningnan at nang makababa ako ay agad nitong pinaandar ang sasakyan palayo. Papasok na ako sa gate nang tumunog ang phone ko, bigla na naman akong kinabahan nang rumehistro sa screen ang unknown number na nanggugulo sa akin.

“‘Yan, ganyan nga Louie. Iwasan mo na si Tristan, haha. Goodnight Louie, behave dahil nandito lang ako sa paligid habang nagmamasid sa mga kilos mo,” nanginig na naman sa takot ang buong katawan ko kaya agad kong isinara ang gate at kinuha ang susi sa bag para buksan ang pinto ng apartment. Nang makapasok ako ay di-nouble locked ko ang pinto at nanghihinang umupo sa sofa habang masama ang loob. Bumalong na rin ang luha sa mga mata ko dahil sa halo-halong emosyon.

ELLAINE

Nilamon na nang liwanag ang buong kwarto nang imulat ko ang mga mata, napakatahimik at huni lang ng mga ibon sa labas ang naririnig ko. Bumangon ako at agad na lumabas ng kwarto, humakbang ako sa tapat ng nakasaradong pinto sa tabi ng kwarto ko at pinihit ang door knob. Marahan akong sumilip sa kwarto ni Tristan, ni anino nito ay wala sa kwarto, tatlong araw na pero hindi pa rin siya bumabalik. Tuloyan akong pumasok sa kwarto at iginala ang tingin sa loob.

Napakaliwalas ng kwarto ni Tristan, magkahalong white at black ang mga gamit, sa tapat ng headboard ng kama niya sa itaas ay ang malaki niyang picture. Mayroong halaman sa gilid ng sliding door papunta sa terrace, naupo ako sa malambot na kama at humiga habang nakatingin sa kisame at iniisip ang gwapong mukha ni Tristan.

Hinila ko ang malambot na unan, inimagine kong si Tristan 'yon dahil naiwan roon ang amoy ng asawa ko. I hugged the pillow and closed my eyes habang pilit na ini-imagine ang mukha Tristan. Ibinaba raw nito ang mukha at hinalikan ako kaya mariin akong napayakap sa kanya sa imahinasyon. Masarap daw ang mga halik sa akin ni Tristan at ang maiinit niyang palad na humahaplos sa katawan ko ay lalong nagpapainit sa nararamdaman ko.

“Tristan,” usal ko habang parang hibang na nangangarap pero napamulat ako nang sunod-sunod na busina ng sasakyan ang bumulabog sa akin. Agad akong napabalikwas ng bangon at inayos ang kama nito pagkatapos ay inayos ang sarili bago lumabas ng kwarto.

Agad kong pinagbukas ng gate si Tristan, kaya ipinasok na nito ang sasakyan.

“Wala kang rehearsal ngayon? Namiss kita, kumain ka na ba?” masaya kong tanong sa kanya nang makababa ito ng sasakyan pero hinagis niya lang sa akin ang jacket at naglakad na papasok sa loob ng bahay kaya sumunod ako.

“Gusto mo bang ipaghanda kita ng breakfast? Napagod ka ba sa bya-”

“Umuwi rito dahil gusto ko ng tahimik na lugar, gusto kong magpahinga kaya itikom mo 'yang bibig mo,” iritado niyang saway nang humarap sa akin kaya natameme ako. “Pagod na ako sa trabaho tapos ganito pa isasalubong mo sa akin?” Napasulyap ako sa center table dahil nakalimutan ko ang mga pinagkainan ko roon kagabi habang nanunuod ng tv.