SFB//Gece 'Vazgeçebilirdim buraya bakmasa bana doğru birkaç adım atmasa
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bittim!"
Feza elindeki okeyi sertçe masaya bırakırken Yusuf bey oturduğu yerde homurdanmakla meşguldu. Pek çetin ceviz çıkmıştı Feza denilen çocuk. Takdir etmişti doğrusu.
Oturdukları çay bahçesinde buluştuklarından beri yapmadığı şey kalmamıştı Feza'ya. Bardaklarca çay taşıtmış sınırlarını biraz zorlamıştı ama unuttuğu bir şey vardı ki karşısında gururla çayını yudumlayan çocuk Evin'i çok seviyordu, bu yüzden Yusuf beyin tahminlerini haksız çıkarmış paşa paşa her dediğini yapıp oturmuştu.
"Ulan ne yapıyorsun amına koyayım, bırak adam bitirsin."
Batu arkadaşınla korkuyla fısıldadığında Feza omuz silkti. Karşısında ona bakan maviler yumuşadığından beri rahattı artık.
"O iş bende."
"Ee anlat bakalım Feza bey ailen ne iş yapıyor?"
Yusuf bey taşları teker teker toplarken Hakan hemen elindeki taşları almış toplamaya kaldığı yerden devam etmişti.
Çocukların hepsi deli gibi korkuyordu bu adamdan.
"Annem hastanede çalışıyor, yemekhanede. Ben de kafede part time çalışıyorum ama bırakacağım birkaç güne."
Yusuf bey elbette ki babasına bir şey olduğunu fark etti ve bu yüzden sormadı. Eğer Feza anlatmak istese kapıları her zaman açıktı. Sırf merakını bastırmak için karşısındaki çocuğu zorlamayacaktı.
"Baban diye sormayacak mısın Yusuf abi?"
Feza şaşkınlıkla karşısındaki mavi gözlü adama baktığında Yusuf bey anlayışla gülümseyip masadan sigarasını aldı ve yaktı. Uzattığı çocuklar bir bir onu geri çevirirken bu sefer sinirlenip zorla ellerine tutuşturmuşlardı.
