"Pembe yakışmış. Geleli iki hafta bile olmadı sanki değil mi?" Yüzünde muzip bir sırıtış vardı. Yani dediğim şeyleri unutmuş olabilirim biraz ama kesin olmayız gibi büyük konuşmuşumdur. "Ben demiştim demeyi çok severim biliyor musun?"

Bu sefer benim yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. Aynı şeyi bende çok severdim. "Değil mi pembe çok yakışmış." Kafasını onaylayarak sallamıştı gülerken.

"Baya da yakışıyorsunuz. Maşallah maşallah. Bak enişte bu kızı üzersen karşında beni bulursun ona göre." Yüzümdeki tebessüm daha da genişlemişti. Emir'e baktığımda o da hafifçe tebessüm ediyordu.

"Bulmuşum hiç bırakır mıyım?" Dirseğimle karnına hafifçe vurmuştum. Bana garip şeyler oluyordu ciddi anlamda. Yanındayken hiç olmadığım kadar mutlu oluyordum. Yapmam dediğim şeyleri yapıyordum. Mesela birini tekrardan sevmek. Demek ki neymiş? Asla asla dememek lazımmış.

"Bırakma zaten. Arada uğrayın bak. Geceleri buradayım hafta sonu hariç." Kafamı onaylayarak sallamıştım. Tabi ki de gelecektim. İyi anlaşacak gibiydik. "Bunlar benden olsun hadi siz daha gidin. Müşteriler bekliyor." Arkamıza baktığımda birkaç kişi daha vardı.

"Ya olur mu hiç öyle şey? Almadan giderim bak." Kafasını ısrarla iki yana sallıyordu. Emir ile ikimiz de aynı anda ısrar etmiştik ama dinlemiyordu.

"Bir ara uğra borcunu öde o zaman. Ama bugün benden." Göz kırptığında istemeden de olsa kabul etmiştim.

"Bak borcum borç. Gelince seni çıkış saatinde kaçıracağım." Kafasını onaylayarak sallamıştı. Aldıklarımızı poşete koyduktan sonra çıkmıştık marketten. Kolumu Emir'in koluna doladım ve kafamı da omzuna yasladım. O da yanağını kafamın üstüne koymuştu.

Birkaç adım attıktan sonra durduğunda yüzüne bakıyordum. Yüzünde hafif bir tebessüm vardı konuşmadan önce. "Sırtıma alayım mı?" Benimde yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. İlk burada sırtına almıştı beni. Şerefsizim ağlamamak için zor tutuyordum kendimi.

"Götür beni buralardan yiğidim." Sırtını dönüp biraz eğilmişti. Sırtına çıktığımda sebepsizce kalbim bir kez daha hızını değiştirmişti. Birinin ona sakin kalması gerektiğini hatırlatması lazımdı ciddi anlamda.

Ellerini diz kapağımdan geçirmişti. Böylelikle rahatlıkla taşıyabiliyordu. Kollarımı gevşekçe önünde birleştirmiş kafamı yan çevirip yanağımı da omzuna dayamıştım. "Belin ağrımıyor değil mi?" Kafasını yan çevirip gözlerimin içine bakmıştı ve iki yana salladı kafasını. Ardından burnumu öptüğünde dudaklarım yukarı doğru kıvrılmıştı. Umarım onunla ayrılmadan kalabilirdik. Çünkü ayrılırsak toparlanmam çok zor olurdu.

"Güzelim emin ol bu sırt seni taşımaktan hiçbir zaman yorulmayacak."

Kalbim, sakin ol. Yalvarırım. Yerinden çıkacaksın diye korkmuyor da değilim hani.

Önüne dönüp yürümeye devam ettiğinde kafamı omzundan kaldırıp yanağından öptüm ve kollarımı boynuna doladıktan sonra kafamı boynuna gömdüm. Cidden soruyordum bir insanın kendi kokusu nasıl bu kadar güzel kokabilirdi ki?

"Hiç ayrılmayalım. Söz mü?"

"Söz. Hiç ayrılmayalım güzelim. Hep yanımda ol, hep yanında olayım ve en çok da hep mutlu olalım."

"Hep mutlu olalım." diye onun dediklerini tekrar ettim. Dudaklarımı boynuna bastırdım hafifçe. Öptükçe öpesimin gelmesi normal miydi?

Biraz daha yürüdükten sonra daha çocuğun belini kırmamak için inmiştim. Tabi ısrar etmişti ama şimdiden çok yüklenmemek lazımdı değil mi?

İlerlerken büyük bir adım atıp önünde durdum. Ellerimi belinin arkasında birleştirip gözlerimi gözlerine kenetledim. O da ellerimi yanaklarıma koymuş gözlerime bakıyordu. "Emir, seni çok seviyorum."

Bir süre öyle kalmıştı ve bu hâli gülmeme sebep olmuştu. Daha sonra beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Kafamı göğsüne yasladım ve gevşek olan kollarımı sıkıca doladım ona. "Ben de seni çok seviyorum güzelim. Hem de her şeyden çok."

Saçlarımın arasından öpüyordu ve bu yüzümdeki tebessümün daha da büyümesine neden oluyordu. O an kalbinin göğüs kafesinden çıkacakmış gibi atanın tek ben olmadığımı fark ettim. Bu ona bir kez daha aşık olmamı sağlamıştı. Ve her kalp atışında bir kez daha aşık oluyordum ona. Burada onun yanında sonsuza kadar yaşardım çünkü mutlu olduğum yeri bulmuştum.

...............................................

...Bölüm sonu...

Bölüm nasıldı?

Sizleri seviyorum. Kendinize iyi bakın ;)

ADİOS 💜

•Misafir Çocuğu• |¾TextingWhere stories live. Discover now