Rules and Rhythm (Cordova Empire Series 2)

CHAPTER 16

Chapter Sixteen

Dreams And Goals

"Sorry..." aniya nang hindi ko mahagilap ang dila ko para sagutin siya.

"N-No... Okay lang... Magiging totoong asawa mo naman talaga ako..." I manage to answer kahit pa parang nabubulol pa rin ako sa kaba.

Muling umarko ang labi niya habang ang mga mata ay mas pumupungay pa. "Anong gusto mo?"

Everyone was busy. Hindi nila napapansin ang mga kamay naming magkahawak bukod kay Riggwell na mapupunit na yata ang labi dahil siya lang ng nakakakita sa amin. Gayunpaman, hindi niya ako binitiwan.

Napabalik ang titig ko kay Archi nang marahan niyang pisilin ang aking kamay.

"B-Beer?" I stuttered again.

"Kumain ka na ba?"

"H-Hindi pa pero okay lang ako sa beer–"

Hindi ko naituloy ang sasabihin nang gumalaw siya. Nalaglag ang panga ko sa napagtanto.

Gamit ang isang libreng kamay ay kumuha siya ng plato at nilagyan iyon ng mga pagkain. Hindi na ako nakatanggi nang ilapag niya iyon sa aking harapan.

"Kumain ka muna."

"A-Achilles—"

"Gusto mong subuan kita?"

Mabilis kong inalis ang kamay niya sa pagkakahawak sa akin para agad kunin ang kutsara at tinidor. Wala sa loob akong kumain. Kahit na parang hinahalukay ang mga lamang loob ko lalo pa't alam kong pinapanuod niya ako ay nagpatuloy ako!

Putang ina, nasa langit na nga ang ambisyosa't marupokpok na Belcalis! Hallelujah!

"I'll get you beer later." aniya habang kumakain na ako.

"T-Thank you." kinalma ko ang aking sarili pero sa unang pagkakataon ay natameme ako ulit at walang masabi.

Kung siguro hindi niya ginawa iyong kanina ay baka siya ang namumula ngayon dahil sa kilig at hindi ako!

What the hell is wrong with me?! Bakit ngayong siya ang bumabanat ay nababaliw ako? Hindi pwede! Oh God, hindi pwede!

Ilang minuto kong hinayaang kumain ang sarili hanggang sa makaya ko na ulit siyang harapin.

"Ikaw ang nagluto nito?"

He nodded. Ibinaba niya ang alak at mas inayos ang pihit ng upo paharap sa akin. Muli akong napabaling sa aking plato.

"They all helped me. Hindi ba masarap?"

"Masarap! Sobrang sarap! The best!"

He chuckled. Parang nilagnat na ako sa paghagikhik niya. God damn it!

"Ikaw? Kumain ka na ba?"

"Yeah. Kanina pa. May gusto ka pa ba? How about dessert?"

"Sige. Huwag lang cookies or muffin."

Bahagyang nagdikit ang kanyang mga kilay.

"Dahil gusto ni Eve?"

"Oo," wala nang pagsisinungaling kong pag-amin.

"What's your favorite then?"

Marahas kong nilunok ang mga pasta na hindi pa masyadong nangunguya. Yep, tingin ko ay nasa langit na ngang talaga ako.

"Bukod sa 'yo, marami pa."

Nagsilabasan ang mga dimples niya sa muling pagngiti. Ginantihan ko iyon.