Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Saçım nasıl?"
Evin yaklaşık yirmi beş dakikadır üstünü başını düzelterek kendine soru soran heyecanlı Feza'yı izlerken pipetinden bir yudum alarak kafasını olumla salladı.
"Yeni tıraş oldum he, cillop gibiyim."
Feza sabahın erken saatlerinde uyanmış boş gününü Özüm hanıma ve biricik Evin'ine ayırmıştı. Duşa girmiş, sanki karşı taraftan sürdüğü kokular duyulacakmış gibi özenle hazırlanmış ve tıraş olmuştu. Köşedeki aynadan bir kez daha kendini düzeltip onu hayranlıkla izleyen kıza döndü.
"Küpemi çıkartayım mı?"
Feza'nın sorduğu soruyla beraber Evin elinde olmadan kahkaha attığında karşısındaki çocuk dudak büktü.
"Ne gülüyorsun kızım, sabahtan beri serseri gözükmemek için elimden geleni yapıyorum."
"Farkındayım Feza ama merak etme. Ayrıca lütfen şu gömleğinin düğmelerini aç, nefessizlikten öleceksin."
Evin büyük bir keyifle konuştuğunda Feza homurdanarak kulağındaki küpeyi çıkardı. Bu kulaklar neler duymuştu anasını satayım. Lise sonda deldirdiği kulağı yüzünden bela müdürü arkasından ona az küpeli pezevenk diye çağırmamıştı.
"Ne gerek vardı böyle bir şeye, hala anlamış değilim."
Feza gergince homurdandığında Evin sertçe karşısındaki çocuğa baktı. Keyfinden istememişti o da sonuçta. Kocaman ayıyı romantiklik kasayım diye göndermese bunlar başına gelmeyecekti. Üstelik Evin, annesine zaten Feza'dan bahsetmek istememişti hiç.
"İyi Feza, git konuşmayalım."
Feza anında küsüp giden Evin'e gülerek baktığında bu Evin'i daha çok sinirlendirmekten ötesine geçirmedi.
