Sen ve Ben

Benim Değil Mi?

Selam. Sıklıkla bölüm atamıyorum. Kusura bakmayın.

İyi okumalar... <3

∞Meriç'ten∞
 
Neye uğradığımı şaşırmıştım. Ne yani katil Ömür mü?

Bir garip hissediyordum. Sanki bu işin sonu Ömür çıkınca canımız çok yakacak gibiydi.

Arabanın durmasıyla kendime geldim. Kerem akrabadan inip bizim kapımızı açtı. Ömür'ü kucağıma alıp kapının önüne geldik.

"Batu anahtar cebimde al." dedim. Batu cebimden anahtarları alıp kapıyı açtı. İçeri direk girip yukarı odaya çıkardım. Yatağa yatırdım. Çok yorulmuştu. Üstüne pikeyi örtüp aşağı indim.

Salondaydı bizimkiler. İçeri girip ikili koltuğa oturdum. Kafamı geriye yasladım.

"Size bir şey demek gerek. Ege gelsin." Ses çıkarmadılar. Göz ucuyla baktım.

Batu şömineyi yakmaya kalktı. İstifimi bozmadan gözlerimi kapattım.

O mesaj neydi öyle? Ömür yapmış olabilir miydi? Hayır, hayır. Olamaz.
Ama nereden biliyor böyle bir şeyi? Belki de gerçek değil. Evet, evet. Uydurmadan ibaret. Ya gerçekse.

Neden inanmak istemiyorum? Neden? Ömür kim ki ona bunu yakıştıramıyorum. Kafmada deli sorular.

Ben bunları düşünürken kapı sesi geldi. Gözlerimi açıp koltukata doğruldum. Kapıdan Ege içeri geldi. O da tekli koltuğa oturunca konuşmaya başladı.

"Abi görüntüyü belleğe atıp sildim." başımla onayladım. "Ömür nasıl?" diye sordu.

"Uyuyor yukarıda."

"Sence o mu abi?" diye sordu Kerem.

"Bilmiyorum Kerem, bilmiyorum."

"Ne söyleyecektin?" dedi Batu. Derin bir nefes aldım. Dirseklerimi dizine yaslayıp kafamı aşağı eğdim.

"Akrabadayken bana bir mesaj geldi..." nefes aldım. Kafam çok karışık. "Ömür ile ilgili bir şeyler yazıyordu." Batu lafa atladı.

"Gizli numaradan mı abi?" Başımla onayladım.

"Gizli numaradan..." gözlerimi sıkı sıkı kapattım. "Siktiğimin gizli numarasından!" Ege ayağı kalktı.

"Abi sakin ol. Ne yazıyordu." Cebimden telefonunu çıkarıp uzattım. Ellerim saçlarıma gitti.

Ege okumaya başladı.

Belki çoklu kişilik bozukluğu vardır. Ha? Ne dersin? 

Nefes aldı ve anlamayan ses tonuyla okumaya devam etti.

Belki diğer kimliği bir katil?

Bir süre sessizlik hakim oldu. En sonunda Kerem konuştu.

"Yani Ömür mü?" Kimse cevabını bilmiyordu. Sessizlik sanki kulakları sağır edecek kadar sessizdi. En sonunda konuştum.

"Bilmiyoruz ama bunu Ömür'e kimse söylemiyecek." Batu dudaklarını araladı.

"Ama ab-"

"Söylenmiyecek dedim Batu!" başını eğdi.

"Tamam." dedi. Kimseden ses çıkmıyordu. En sonunda Ege konuştu.

"Abi bunu nereden bilebilir? Yani belki uyduruyordur..." derin bir nefes aldı. Bir şey söylemek istiyordu ama söyleyemiyor gibiydi sesi. " Öyleyse de bunu bilen çok uzaktan birisi olmamalı. " dedi en sonunda.