Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Mavi!"
"Mavi."
İki genç birbirlerine bir kez gülerek tepelerindeki bulutları izlemeye devam etti.
Belki dünyanın en saçma oyunuydu ama aşırı zevk alıyorlardı bundan.
Karınları doymuş kendilerini balkondaki pufların üzerine atmışlardı. Evin'in kafasını Feza'nın aynı kendi gibi hızlı atan kalbinin üzerindeydi.
"Sıra sende."
Feza keyifle göğüsünün üzerindeki saçlarla oynarken Evin düşünür gibi mırıldandı.
"En sevdiğim yemek?"
Evet, en çok kim kimi tanıyor adı altında girdikleri bir iddiaydı. Kazanacak olan Feza'ydı nihayetinde ama Evin asla pes etmiyordu.
"Mantı."
"Mantı!"
Evin tutan cevabıyla beraber doğrulup Feza'ya baktı.
"Bildim işte bak!"
Feza gülerek yukarıdan ona bakan güzel kıza kitlendi. Oynadıkları oyun umurunda bile değildi. Batan güneşin kızıllığı Evin'in sapsarı saçlarına vururken, eli Feza'nın göğsündeyken ve ona bu kadar tatlı bakarken varsın Evin kazansındı.
"Bildin."
Feza elini Evin'in saçlarına daldırıp kulağının arkasına sıkıştırırken Evin kıkırdayarak Feza'ya baktı. Ne kadar güzeldi bu çocuk!
Ağırlığını Feza'ya verdiğini fark ettiğinde elini çekti göğüsünden. Feza kaşlarını çatarak doğrulduğunda Evin de onunla beraber doğruldu.
"Hiç kızmıyorsun da az öteye çekil diye."
Feza küçük bir kahkaha ile yakasını düzelten kıza baktı. Yarım saattir dipdibeydiler. Yeni mi gelmişti aklına?
