Η θεωρία του μπαλκονιού

Κεφάλαιο 27

5 Μαΐου 2022

Τίποτα δεν είναι πραγματικά σταθερό, η Μηλινόη το γνώριζε αυτό. Ακόμα και η Γη κάποια στιγμή θα σταματούσε να υπάρχει. Σύμφωνα με τα βιβλία της, σε τρία δισεκατομμύρια χρόνια ο Ήλιος θα επεκτεινόταν τόσο πολύ που θα κατέστρεφε τους πλανήτες που του κρατούσαν συντροφιά σε αυτή την πραγματικότητα. Μέσα στις απώλειες θα ήταν και το σπίτι της, η Ήλιος θα την κατάπινε και το ρολόι του σύμπαντος θα άρχιζε να μετράει από την αρχή. Ώσπου να γεννηθεί καινούρια ζωή και ίσως σε αυτήν οι άνθρωποι να αγαπάνε ο ένας τον άλλον περισσότερο.

Όλα τα παραπάνω ήταν γεγονός - παρ' όλα αυτά οι άνθρωποι συνέχιζαν την ζωή τους λες και η θέση τους ήταν εξασφαλισμένη, λες και ήταν τόσο σημαντικοί στο σύμπαν που δεν θα τολμούσε κανένα αστέρι να τους εκτελέσει. Έβγαιναν για ποτό το βράδυ, μαζεύονταν τις Κυριακές για να φάνε όλοι μαζί, ξυπνούσαν ξημερώματα να προλάβουν την βάρδια τους, σκαρφάλωναν στις ταράτσες των πολυκατοικιών τους για να δουν τα φώτα της πόλης. Λες και δεν θα έσβηναν κάποια στιγμή, λες και οι φιλοσοφίες τους και η εξυπνάδα τους θα τους γλίτωναν με κάποιο τρόπο. 

''Τι σκέφτεσαι με τόση συγκέντρωση;'' ακούστηκε μία φωνή η οποία την έβγαλε από τις σκέψεις της. Η Μηλινόη σήκωσε το κεφάλι της και συνάντησε τα καστανά μάτια της Έσμε τα οποία ήταν γεμάτα περιέργεια. 

''Ξέρεις ότι κάποια στιγμή η Γη θα καταστραφεί;'' την ρώτησε και η Έσμε γέλασε γυρνώντας το κεφάλι της προς την πλευρά της πόλης. 

''Είναι αυτό καινούρια τακτική για να αποφύγεις τα ραντεβού μας;''. 

''Τι περιμένεις να σκέφτομαι;'' την ρώτησε ενοχλημένη Μήλι ''Πολλά ρομαντικά βιβλία διαβάζεις, Έσμε''. 

''Θες να μου πεις ότι αυτό δεν ήταν καλή ιδέα;'' της αποκρίθηκε η Έσμε. Η Μηλινόη κοίταξε γύρω της - μόλις είχε αρχίσει να νυχτώνει και η πολυκατοικία τους ήταν αρκετά ψηλή για να μετρήσει ένα ένα τα φώτα που είχαν αρχίσει να ανάβουν από το Ελληνικό μέχρι και την Ακρόπολη. Ο καναπές ήταν κάπως άβολος επειδή ήταν παλιός και το κρασί πικρό επειδή ήταν φθηνό, όμως η αλήθεια ήταν πως δεν θα ήθελε να βρισκόταν πουθενά αλλού μέσα στην πόλη. 

''Χάλια ήταν'' της απάντησε και ήρθε λίγο πιο κοντά της. 

Η Έσμε χαμογέλασε και ύστερα χαμογέλασε ''Οι βάρδιες στο καφέ είναι βαρετές χωρίς εσένα''.

''Το φαντάζομαι. Ποιος άλλος θα σφουγγαρίζει το πάτωμα επίτηδες πριν έρθεις μήπως και γλιστρήσεις;'' της αποκρίθηκε η Μηλινόη αγνοώντας το τσίμπημα στην καρδιά της από τα λόγια της Έσμε.