1 aralık,
1983.
“yoongi, yüreğim yerinden çıkacakmış gibi atıyor. elim ayağıma dolaştı. ne edeceğiz, nasıl diyeceğiz, böyle böyle diye. ben utanırım, yoongi. bakamam, babamın yüzüne. âh!”
“sakin ol, taehyung. her şey çok güzel olacak. asma o gül yüzünü.”
ellerinden tuttu yoongi taehyung'un. saçlarına bir buse kondurdu. sımsıcak sarıldılar bir birlerine.
herşey, yoongi'nin dediği gibi oluverdi. üç gün sonra, nişanlandılar taehyung'la. ikisi de göğüslerinde koca bir karanfil yeşerttiler.
fakat, jungkook'un bağrı sancıdı usulca. duymadılar hiç. jungkook'a bir taşı kaldı, bir de eksik şiirleri işte. göğsüne sıkacağı yâr'ın hasretini de alıp, kendine karanfilden bir mezar kazdı jungkook. hiç kimsenin hâberi olmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
jungkook, ayçiçeği için sakladığı taşı yangının ortasına atmış
Fanfictionmasal, tamamlandı. sen gittiğin gün, bu kentin gövdesini karanlığa boğmak için, evimizi yaktım, ayçiçeği./23 Taekook. Angst. Bu hikayenin yazarı @alass23 olup tüm hakları ona aittir. Ben sadece Taekook'a uyarlıyorum.
