#unicode
"အွင်မ်းးး~~ ဟ!"
*ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်*
" အဟင်းး~ ဦး~~တော်ပြီလေကွာ... ဟားး~"
အခန်းကျဉ်းလေးတစ်ခုရဲ့အိပ်ယာထက်ဝယ်..ဘယ်နှစ်ဘဝထဲကများနို့ငတ်လာခဲ့သလဲလို့တောင်မေးရလောက်အောင် သူ့ဗလကြီးနဲ့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကောင်လေးရဲ့နို့တွေကိုအကြမ်းပတမ်းစို့နေလေသော..."ဦး" ဆိုသည့်အထန်ကောင်ကြီးဂျွန်ဂျောင်ကု....
သူတို့နှစ်ယောက်ကအစကတော့အိမ်နီးချင်းတွေပေါ့...နောက်တော့တစ်ဆင့်တက်ကာ ချစ်သူရည်းစားဖြစ်ခဲ့ကြတယ်...အသက်အရွယ်အနေနဲ့ရှစ်နှစ်နီးပါးလောက်ကွာပေမယ့်လဲ ထိုကောင်လေးကသူ့ဦး ကိုသိပ်ချစ်ရှာပါသည်...လူကြီးတွေအပြင်သွားနေချိန်တိုင်း ခိုးခိုးစားနေကြပါသောသူတို့နှစ်ယောက်...
အခုလဲ လူကြီးတွေခရီးသွားတုန်းယွစိန်လေးက သူ့ဦးအိမ်ကိုလာပြီးနို့လာတိုက်ခြင်းဖြစ်သည်...
"ဦး~~တော်တော့လို့ဆိုနေကွာ...အဟင်းးး ကြိမ်းစိပ်နေပြီ "
ခေါင်းကနေတွန်းထုတ်တော့မှမဖယ်ချင်ပဲဖယ်ပေးလိုက်သောထိုလူ နှုတ်ခမ်းကြီးကလဲဆူထားသေး...
"ခ်ခ် ကလေးလဲမဟုတ်ဘဲနှုတ်ခမ်းကြီးကဆူထားတယ် ကရော်ကရော်"
"အာ ဒီကလေး လူကိုလာစနေတယ် "
"စတယ် စမှာပဲကရော်ကရော် "
"ဟဟ စလေ... ဘယ်သူကပိုစနိုင်မလဲကြည့်ရအောင်"
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ကုတင်ကိုမှီပြီးထိုင်နေသောထယ့်ကို ခြေထောက်ကနေဆွဲချလိုက်ပြီး ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်တယ်...ထို့နောက် အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီအဝါပွပွလေးကိုဆွဲချွတ်ချလိုက်ပြီးထယ့်ရဲ့ပေါင်တစ်ချောင်းကိုမြှောက်ကာအကြမ်းပတမ်းနမ်းရှိုက်တယ်..
"ဟဟ ခ်ခ် ယားတယ် ဟ့ အွင်မ်းးး"
ပထမက ယားလို့အော်နေပြီးမှ နောက်လဲကြရောမှတ်လုံးလေးမှိတ်လျှက်ငြီးနေပြန်တယ်...
"အင်းးး ဟားး ကောင်းတယ်~....ဦးးး အ!"
ပေါင်ကိုနမ်းရှိုက်နေရင်းမှ အငယ်ကောင်လေးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ငုံလိုက်တော့ ကြလာတဲ့ညဉ်းသံလေးတွေကစုံနေရောပဲ...
