Beside You (Officer series #1)

Chapter 15

Secretary Ava Charlotte Hudson

Chapter 15

Kyther's POV

I want to cursed myself for being busy everyday. At first I thought that being busy is blessing in disguise, for me to divert my attention ofcourse. Because I admit I don't want a spare time before she's always on my mind that i wanted to load my mind with school and organization stuffs for me to avoid thinking of her, to avoid thinking of Tiffany.

But now it is irritating at all. I want to be with her. I want to be happy like what Vince is feeling every time he is with them.

"Meeting about the school festival later after class, don't forget." Ava reminded me.

"Can I... Ahmm can I.. Be ahmm" hindi ko masabi ng buo ang gusto kong sabihin dahil alam kong sisimulan na naman niya akong asarin.

"Ano iihi ka ba o ano?!" nakapamaywang na tanong niya sa akin.

"Pwede bang malate Mamaya? Ilang minuto lang naman." she's looking at me intently at hindi ko alam ang gagawin ko hanggang sa narinig ko ang matunog niyang pagtawa.

Really? Akala ko naman ay sesermunan niya ako.

"Really ky! Kelan ka pa nalate?.." Yeah, ive never been late before. Actually im in the meeting place five minutes before the exact time. "Wait San ka ba pupunta? Sama!" nakangiting saad niya sakin. Akala naman niya siguro ay kung Saan ako mamasyal.

"Saglit lang naman, well the meeting wouldn't start without me" nagdaretsyo na ako sa pagsusulat at iniwan siyang nakanganga, hindi inaasahan ang sinabi ko. Parehas lang naman kami.

Ayokong sabihin sa kaniya na ihahatid ko si Adlaide sa bahay nila dahil panigurado na doon na niya ako uumpisahang asarin.

Nang mag uwian ay hinintay ko muna siya sa malapit sa music hall, napansin ko kasing nadaan pa siya sa library every after class.

"Can I take you on a date?" pangatlong beses ko na iyong bulong sa sarili ko pinapractice kung tama ba ang pag bigkas at pananalita at tindig ko. "Ah! I don't think I can make it! What's wrong with you Martinez!" pakikipag argumento ko pa sa sarili ko.

Nang mapansin ko na siyang malapit sa akin dahan dahan lang akong nagtago sa likod ng isang estudyante. Why the hell am I hiding?

Wala akong ibang nagawa kundi ayain na naman siya na umuwi dahil hindi ko talaga siya kayang ayain para sa isang date.

Akala niya siguro ang dadaanan namin ay ang office again so I have no choice kung hindi dumaan doon. Wala nalang akong pinansin at humanap ng pwedeng alibi, agad na pumasok sa isip ko ang mga office supplies namin na paubos na.