In Love With The Badboy

Hoofdstuk 10

*Chloë*

Ik kijk de persoon voor me bang aan terwijl hij me met een enge blik aankijkt. "Laat me los." Sis ik. Altijd sterker over proberen te komen dan je bent. Hij schud zijn hoofd en kijkt me grijnzend aan. "Wat, wil je je vriendje geen kusje geven?" Vraagt hij met een gemene grijns. "Je bent mijn vriendje niet. Je bent mijn ex. Ik heb al een vriendje." Sis ik boos en probeer te ontsnappen. Zonder succes.

Ik probeer hem weg te duwen en geef een stomp in zijn maag. Het werkt niet, hij geeft geen kik, maar mijn hand wel die meteen gaat kloppen. Hij kijkt me boos aan. Nee niet boos, maar woedend. Ik voel de angst door mijn lichaam razen als hij me met een nog engere blik aankijkt. Hij streelt met zijn ruwe hand mijn kaak alsof hij van me houd en slaat dan vol op mijn wang waardoor mijn gezicht naar rechts vliegt. Ik krijg tranen in mijn ogen van de pijn, die ik probeer tegen te houden. Ik laat me niet zwak lijken. Niet voor hem.

Mijn wang brand pijnlijk en hij staat daar maar met een gemene grijns te kijken. Hij tilt zijn hand op en slaat me nog een keer op dezelfde wang. Mijn wang begint te kloppen. Ik kijk bang om me heen als ik nog een klap op mijn wang voel. "Stop alsjeblieft." Smeek ik zacht.

Ik moet hier uit zien te komen voor het uit de hand loopt. Ik besluit om hulp te roepen. "HELP!" Ik krijg nog een klap op mijn wang. Ik probeer me los te wringen maar daardoor slaat hij twee keer zo hard op mijn wang. Het begint te bloeden en ik slaak een pijnlijke gil.

De tranen die ik tegen hield gaan nu over mijn wangen lopen en zorgen voor prikkels op mijn kapotte wang. De tranen mengen zich met mijn bloed en ik zie dat hij zijn hand weer omhoog tilt voor nog een klap, die hij ook geeft waardoor zijn hand onder het bloed zit en mijn wang nog meer gaat bloeden. Hij gaat ook verder kapot en Thomas wil me nog een keer slaan, als hij ruw word weg geduwd. Mijn bloed drupt naar beneden via mijn wang, naar mijn kin en tenslotte tot mijn sjaal.

Ik zak trillend op de grond en klamp me armen vast aan mijn benen. Ik kijk met waterige ogen op en zie iemand mijn ex in elkaar slaan. Ik zucht trillerig en veeg de tranen van mijn wangen. Daardoor raak ik mijn pijnlijke, bloedende wang en slaak een pijnlijke gil.

De jongen kijkt me aan en stopt met in elkaar slaan. Zijn blik verzacht zichtbaar en mijn ex rent snel weg als hij hem heeft los gelaten. hij lijkt plots niet meer dronken. Ik zucht zacht en probeer weer op te staan. Ik zak weer door mijn benen en word opgevangen door twee sterke armen. Ik voel me warm worden wat niet mag. Ik heb luke als vriendje.

Ik kijk omhoog en zie de persoon die me gered heeft me bekijken. Daarna gaat zijn blik naar mijn wang en bekijkt het even. "Sonde van je mooie gezichtje." Zegt hij zacht en veegt een beetje bloed weg. Ik verstijf. Die stem ken ik uit duizenden.

"Waarom heb je me gered?" Vraag ik trillerig. Ik sta slap op mijn benen en klamp me zonder dat ik het wil aan hem vast om niet te vallen. Hij negeert mijn vraag en stelt er een aan mij. "Wie was dat?" Ik twijfel even. Moet ik het hem vertellen? Ik zucht zacht.

"Mijn ex Thomas." Fluister ik zacht als ik besloten heb om het hem te vertellen. Hij zucht even en we beginnen te lopen. Ik zak meteen door mijn benen maar val nog net niet op de grond door zijn armen. "Dit gaat niet werken." Mompelt hij. Hij tilt me op bij mijn rug en mijn knieholtes.

Ik voel vermoeidheid opkomen maar dwing mezelf om mijn ogen open te houden. Ik voel hij gaat lopen en ik kijk naar zijn gezicht. Zijn donkere wenkbrauwen die gefronst zijn, zijn blauwe ogen geconcentreerd op de weg, zijn lippen die in een recht streep getrokken zijn en rode wangen van de kou.

"Waarom sloeg hij je?" Vraagt hij zacht. Ik zucht. Waarom wil hij alles weten? Ik weet toch ook niks van hem? Ik weet niks over hem. Ik ken hem eigenlijk helemaal niet. "Ik weet het niet. Hij is altijd al agressief geweest als hij dronken was." Antwoord ik snel als het me te binnen schiet dat hij nog op een antwoord wachtte.

Hij zucht en kijkt me aan. "Ik breng je naar mijn huis toe. Daar verzorg ik je wang en kan je uitrusten." Zegt hij zacht terwijl hij me bestudeerd. Ik wil er iets tegenin brengen maar houd me in. Hij heeft gelijk, ik moet slapen en mijn wond moet verzorgd worden anders gaat het onsteken.

Ik knik zacht en hij begint weer met lopen nadat hij kort heeft geglimlacht. Hij moet vaker gaan glimlachen, dat staat beter dan die bad boy look van hem. Ik voel een rillingen door me heen gaan en kruip dichter in zijn armen voor warmte. Hij spant zijn spieren aan, stopt met lopen en kijkt me aan. "K-koud." bibber ik. Hij trekt me dichter tegen hem en begint weer te lopen.

Ik geniet van zijn warmte en voel me langzaam ontspannen. Ik luister naar zijn kloppende hart. Ik voel me veilig in zijn armen, anders dan bij Luke. Betekent dat iets? Nee toch? Nee, vast niet. Ik zucht zacht en sluit mijn ogen.

Ik voel me langzaam weg zakken in zijn sterke armen. Ik glimlach als denk aan Luke zijn blauwe ogen. Ik val in slaap in Ansel zijn armen en droom over de mooie blauwe ogen.

Maar wie zegt dat de blauwe ogen niet van Ansel zijn?

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

Hiii. Het spijt me dat het zo lang duurde maar ik had lang geen inspiratie. Sorry x Ik denk dat jullie wel begrepen hebben dat Thomas Brodie Sangster is he? ;)

Vote?♡

Comment?♥

Follow?♡