Behind Me|(COMPLETED)|

CHAPTER 23: Maggie

"Maddy tama na!!!Please!" Sigaw ni Ann.

"Bitawan mo ako Ann. Gusto ko'ng malaman kung bakit ako nag-kakaganito!"sigaw ko. Pinipigilan ko s'ya na huwag ako'ng hawakan. Ngayon wala na ako'ng paki-alam kung marami'ng naka-tingin sa'min ngayon.

"Zin,hawakan mo lang s'ya!"utos ni Ann kay Zin. Pinipigilan nila ako'ng sugatan ang sarili ko'ng pulso. Wala na kasi ako'ng maintindihan. Bakit nangyayari ito.

"Maddy!"umiiyak na awat sa'kin ni Ann. Hindi na umu-obra ang iyak n'ya. Para'ng wala na ako'ng paki kanino man. "Kumalma ka paki-usap!"

"Maddy,tama na please. Nandidito kami para makinig sa'yo. Hindi ka nag-iisa!" Aabi namn ni Zin. "Makinig ka sa'min. Please!"

Bumagal ang pag-piglas ko. Hindi ko napigila'ng umiyak ng umiyak. Ila'ng beses na ako'ng umiiyak kahit na gano'n hindi pa rin ako nauubosan ng luha.

"Nandito kami. Kami ang mga kaibigan mo. Hindi ka namin iiwan."mahinahon na sabi ni Ann. Napakalma ako no'n.

Nabitawan ko ang cutter na hawak ko. Hindi ko alam kung saan galing 'yon basta hawak ko nalang basta,nilayo 'yon ni Ann sakin sabay niyakap ako kaya mas napa-iyak ako.

"Huwag mo'ng sasarilinin ang problema mo. Andito lang naman kami para makinig sa sasabihin mo para mabigyan ka namin ng payo." Umiiyak na sabi n'ya. Nakiyakap rin si Zin na nasa likod ko. Nakaramdam ako ng guilt kaya natawa ako pero hindi nila 'yon pansin kasi umiiyak rin ako. Umiiyak na tumatawa.

Lumayo kami sa lugat na marami'ng tao. Pumunta kami sa gilid ng building kung saan kaunti lang ang tao.

"Madz,sabihin mo sa'kin kung ano'ng problema."mahinahon at nag-aalala'ng sabi aabi n'ya. Ito na ata ang tama'bg panahon para magsabi ng totoo.

"S-sobra'ng d-dami'ng gumagambala sa'kin. Dati,multo lang ngayon...."

"Ngayon?" Zin.

"G-ginugulo ako ng mga i-ilusyon. M-mga bata na.... hindi ko naman k-kilala." Naguguluhan ako. "Ngayo'ng a-alam n'yo  na. I-iiwan n'yo na ba ako?"

Umiling si Ann. Ngumiti s'ya ng tipid sa'kin na sa tingin ko pinapagaan n'ya ang loob ko. Nakahinga ako kahit papaano pero hindi pa dito natatapos ang mga gumugulo sa'kin.

"Z-zin. Yo'ng change student ba dito mga ila'ng tao?" Baling ko kay Zin. Nagulat naman sya3at bigla'ng napa-isip.

"Sa tingin ko 18 years old." Sagot nito.

"N-nagpaka-matay ba s'ya?" Tanong ko ulit. Napalunok s'ya,hindi n'ya masagot ang tanong ko.

"W-wala'ng nakaka-alam." Kinakabahan na sabi nito. Napatango naman ako at napa-isip na naman. "B-bakit ka ba nag-tatanong ng g-ganiyan?" Hinarap ko s'ya.

"Gusto ko'ng magpaka-totoo sainyo ang kaso pero para'ng kayo hindi nagpapakatotoo sa'kin. Gusto ko'ng sagutin n'yo ang tanong ko. Bata ba ang pumatay sa kaniya? Bata'ng babae?" Pagkukumperma ko. Nagulat sila,hindi sila makapag-salita. Tumango akonat natawa.

"Hahahaha!!!" Napa-palo pa ako sa hita ko ng makita ko ang mga reaksyon ng mukha nila na mas ikinalakas pa ng tawa ko. "Whaahahahahaha!"

"M-maddy,ano ba'ng.... n-nangyayari sa'yo?"natatakot na sabi n'ya. Kanina todo alala s'ya ngayon naman natatakot s'ya sa inaalala n'ya kanina. Ang gaan lang sa pakiramdam ng tumatawa.

"Gumagaan ang pakiramdam ko kapag tumatawa!" Nakangiti'ng usal ko tapos nilungkutan ang boses. "Masama ba?" Bago ngumisi. "Hindi ko alam kung bakit ako ganito ngayon,tulungan n'yo naman ako." Pahmamakaawa ko. Seryoso ako. Kailangan ko ng tulong.

"M-matutulungan ka n-namin k-kung tutulungan mo ang s-sarili mo."usal ni Zin.

"P-paano?" Naluluha'ng ani ko.sobra'ng bigat na ng nararamdaman ko.