Kabanata 39.0: Hindi na Kita Kilala

14.3K 402 112
                                    

When A Gay Fell Inlove With A Girl

Kabanata 39.0: Hindi na Kita Kilala

Writtenby: JoeyJMakathangIsip

**
Charnel Fate Cazro
Sitting right here in Room 56 is kinda whimsical and unbelievable. Unbelievable beacuse this is the first time that I'm not listening to my Professor and whimsical because I was pretending that I'm listening the whole time but the thruth is that my mind is somewhere else.

And because what I'm is not the right thing that a governor should do, I decided to lend some ears. I clicked my pen as I start on jotting down kung ano man iyong dini-discuss ng Professor ngunit napahinto naman agad ako sa pagsusulat nang bumalik ulit sa isip ko ang nangyari kagabi...

"Edison?" I asked the person who accidentally bumped me. It took me some time to unveil his face but after some nano seconds, a smiled formed on my face when I finally found out that si Edison nga ang nasa harapan ko.

I waited him to respond but he just gave me a shocked look, I was thinking on what is the reason on why is it thay he's acting na parang nakakita ng multo, and then, I ended with a saying inside my my mind na naybe he's just a bit ashamed kasi nahuli ko siyang naglalagay loveletter kanina sa may locker ko! That's it!' Huminga ako ng konti as I composed myself, magsasalita na sana ako kaso napansin ko ulit ang pagkabato ng emosyong ipinapakita niya.

"Hey?" I smiled as I wave my hand infront of his face to cut his shocked reaction. He seemed to be astonished when he saw me. Parang nagulat siya nung napagtanto niyang ako pala ang nabangga n'ya. Napatingin ako sa suot n'ya, he was wearing a hoody that covers the half portion of his face. I was about utter a word when someone called him from his back...

"Boss!" Biglang nagsitayuan ang mga balahibo ko nang marinig ko iyon, gusto kong batuhin ng toneladang tanong si Edison pero pinigilan ko lang ang sarili ko at dahan-dahang ikinalma.

Boss, why is it that someone is calling him as 'Boss'?

"Boss? Girlpren mo?" tanong ng isang lalaking umakbay kay Edison. Napatingin naman ako sa lalaking umakbay sa kanya. This guy! Ito  'yung lalaking parating kasama ng epokritang si Fear De Guzman. He must be Hell Fortunado, the transferee!

"Hell, stop calling me boss. We're friends so stop calling me like I'm your suprior," tugon ni Edison. Napatanong naman ako sa sarili ko, 'Friends? As far as I know, five fingers lang kaibigan mo. How come that you have some sort of extra friend now?' tanong ko kay Edison sa isipan ko. This is weird.

"Bakit boss? May prob---Ahh! Okay! Gets ko na," tugon ni Hell as he throw a smirk on me like he's some sort of whatever. Bwesit!

"Pareng wilso--opps! Pareng Edison, ba't di mo sinabing may girlfriend mo pa la 'to?"

"The heck you care Hell," Edison said as he walk towards me, nagkatinginan kami, "She's not YET my girlfriend," he said.

I'm not 'YET' his what? Magre-react pa sana ako kaso...

"Hatid na kita," tugon n'ya as he pull my hand that causes my heart abnormally beat like whatever...

"Boss?" Nabalik naman ako sa ulirat mula sa pagbabaliktanaw sa nangyari kagabi nang sumigaw ang kaklase kong si Hell and yeah, he's my classmate.

"You're late Mr. Edison Bermundo." Napunta naman ang lahat ng atensyon sa pinapatungkulan ng Prof. Si Edison.

Wala siyang emosyon nang makapasok siya sa loob ng room namin, he just seriously sat beside me and did not utter any words. I gaze at him. Natagpuan ko siyang nagbabasa na ng libro.

Gusto kong paghinalaan si Edison na siya si Wilson Chavez. But why is it like this? Ba't parang ayaw kong isipin na maaring siya si Wilson? Dahil ba maari n'ya akong patayin o dahil ba nahuhulog... no, this ain't right. Isa 'tong malaking pagkakamali.
*   *   *
"Thanks, balikan mo na lang lang ako mamayang 12 noon," sabi ko sa driver ko at agad na bumaba na ng kotse at tahasan nang pumasok sa loob ng hospital.

When a Gay Fell in Love with a Girl (Part One)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon