Jimin អង្គុយចាំរាងក្រាស់ត្រឡប់មកវិញក្រោយពីស្លៀកពាក់រួចដៃអង្អែលពោះតិចៗ ព្រោះតែឃ្លានយប់មិញចាំបានថាខ្លួនឯងញាំបាយបានតែបន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ
«ហេតុអីយូយ៉ាងនេះ»Jimin អង្គុយរអ៊ូម្នាក់ឯងឡេីងរងូវព្រោះតែឃ្លាន
ក្រាក
«Minnie បងមកវិញហេីយ»Jungkook ដេីរចូលមកជាមួយថង់អាហារពីថង់ទាំងញញឹមគេរៀបដាក់លេីតុក្បែរគេងទេីបដេីរមករករាងតូច
«Jung»Jimin ញញឹមឡេីងក្រោយឃេីញរាងក្រាស់មកវិញព្រោះគេឃ្លានខ្លាំងណាស់
«មោះបងដឹងថាអូនឃ្លាន»Jungkook ញញឹមគេចូលទៅបីរាងតូចមកអោយអង្គុយលេីសាឡុងដោយខ្លួនក៏អង្គុយក្បែនោះដូចគ្នា
«ទំនងណាស់»Jimin មេីលទៅអាហារដែលរាងក្រាស់ទិញមកទាំងលេបទឹកមាត់ព្រោះគេឃ្លានខ្លាំងណាស់
«បេីអញ្ចឹងឆាប់ញាំទៅ»Jungkook បកចង្កិះអោយរាងតូច ហេីយពួកគេក៏ចាប់ផ្ដេីមញាំយ៉ាងសប្បាយ
Jungkook ចេះតែសម្លឹងមេីលមុខរបស់ Jimin មិនឈប់គេមានអារម្មណ៍ថា Jimin ពិតជាដូចនឹងមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ណាស់
«បងកេីតអីមែនទេ»Jimin ងាក មកសួររាងក្រាសក្រោយពីឃេីញគេអង្គុយមេីលមុខខ្លួនបែបនេះ
«មិនអីទេបងគ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាអូនដូចនឹង»Jungkook និយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវរាងតូចដឹងមុននឹងនិកាត់
«mochi ម្នាក់នោះមែនទេ»Jimin និយាយទាំងមុខស្មេី រាងតូចទម្លាក់ស្លាប់ព្រាបចុះ ធ្វេីអោយរាងក្រាស់មានអារម្មណ៍ថារអៀសចិត្តពេលដែលគេរំលឹកពីអ្នកផ្សេងពេលនៅជាមួយ Jimin
«បងគ្មានចេតនា អូនកុំគិតពីវាអី»Jungkook ប្រញាប់និយាយដេីម្បីកុំអោយរាងតូចមានអារម្មណ៍មិនល្អជាមួយខ្លួនដោយសាតែគេគិតផ្ដេសផ្ដាស
«អូនសួរបងមួយសំនួរបានទេ Jung»Jimin សួរទៅរាងក្រាស់ទាំងទឹកមុខនឹងកែវភ្នែកប្រាកដប្រជាធ្វេីអោយរាងក្រាស់មានអារម្មណ៍មិនល្អ
«សួរ.....សួបាន»Jungkook ញញឹមងក់ក្បាលទាំងដែលខ្លួនកំពុងភ័យខ្លាចរាងតូចខឹង
