Loser // larry

Dayak

Louis okuldan yine kafası eğik bir şekilde çıkıp bahçe kapısına doğru ilerledi bizde onun arkasından çıktık bi süre takip ettik ve kalabalıktan çıkınca Zayn onu kolundan tutup herzamanki ara sokağa doğru sürükledi bizde arkasındaydık . Oraya gelince Louis'i yere doğru savurdu ve Louis yere düştü . Burası herzamanki yerimiz genelde pis işlerimizi burada hallederdik çünkü sessiz ve ıssız biryerdi.Louis'e doğru dönüp ona baktım yerde düzlerinin üstüne çökmüş başını öne eğmiş bekliyordu . TANRIM BU ÇOCUĞUN SORUNU NEYDİ NİYE BU KADAR EZİK OLMAK ZORUNDAYDI .Ben bunları düşürken  Zayn karnına sert bi tekme indirdi .Louis gözlerini sıkıp kafasını kaldırdı .

Ve herzamanki titrek sesiyle "D-durun lütfen ben size ne yaptım ki "

Zayn Louis'in saçlarını kavrayıp çekiştirerek kafasını arkaya eğdi ve sinirli bir sesle "Ne mi yaptın ha birde soruyor musun, üstüme bi bak ne halde senin sakarlıkların yüzünden "

Arkada Liam ve Nick alaycı bir tavırla gülüyordu .

"Gerçekten çok özür dilerim isteyerek olmadı bi anda kapıdan içeri girince sizi göremedim çarptım ama bir daha olmaz söz sadece beni bırakın gideyim"

Bunları derken gözleri dolmuştu yine.Zayn saçını birazdaha çekiştirip "Çok beklersin " deyip güldü ve Liam arkamdan "senin için umut yok ezik ancak hastanede açarsın gözlerini seninle işimiz bittiğinde " dedi .

Louis yine sessizce ağlarken sanki kaderine teslim olmuş gibi kafasını eğip bizim ona vurmamızı bekledi .

Nick yanıma gelip omzuma elini attı " İlk darbeyi sen vur hem neşen yerine gelir Harry " diyip sırıttı . Harry dediğinde Louis şaşkın bir şekilde bana bakıp tekrar kafasını indirdi neye bu kafar şaşırdı anlamamıştım .
Mavi gözleri ve yüzüne düşen saçları ona vurmamı zorlaştırıyordu neden böyleydi bilmiyordum ama sanki ona bunu yapmak istemiyordum . Kafasını eğip gözlerini kapadı ve arkada bizimkiler gülmeye başladı .Bende çok sert olmayan bir tekme indirdim karnına ve gerçekten iyi hissettirmişti uzun zamandır kimseyi hırpalamamıştık ve evde olan bitenin sinirini çıkarmam gerekiyordu .Bu sefer daha sert ve hızlı bi şekilde 2. Tekmeyi attım canı acımıştı inledi ve durmadan ard arda 3. Ve 4. Cüyü attığımda sessizce ağlayarak yerde dizlerini karnına çekmiş ellerinide karnına koymuş kıvranıyordu ben duraksayınca Zayn Louis'in üstüne çıktı ve yumruklamaya başladı Liam "benim şu yumruk aletini kullansana iyi canı yanar dağlatalım şu yüzü biraz " dediğinde Zayn gülerek ver anlamında kafasını salladı . Louis gözlerini açmış ve yalvarırcasına bana bakıyordu tam o sırada Zayn Liam'ın elindeki aleti almak için uzandı ve Louis bu korkuyla gözlerini tekrardan kapattı . Zayn Demir'i eline takıp sert bir şekilde yumruk attuğında elmacık kemiği çok fena kanamaya başlamıştı bu alet her neyse baya işe yarıyormuş sevdim ben bunu . Zayn vurmaya devam etti , Louis'in bildiğin yüzü kanla kaplanmıştı ama bi anda gözlerini açtı ve yara dolu suratından bir çift mavi göz parıldadı . Zayn üzerinden kalktı ve Tekmelemeye başladı Liam ve Nick de ona katıldı. Bende benden hiç beklenmeyecek bi şekilde kenarda onları izliyordum . Neden bilmiyorum ama bir şekilde ona vurmak istemiyordum . Ufacık bedeni yerde kıvranırken bizimkiler hiç durmadan tekmeliyorlardı zar sor nefes alır gibi bi hali vardı sanki boğuluyordu.
"I-ilacı-" Bişeyler söylemeye çalışıyordu ama o hiç bişey diyemeden gelen tekmelerle tekrar sustu .Bu yaklaşık 10 dakika böyle devam etti ve Louis bi anda kavranmayı bıraktı kendini salmıştı ve gözleri kapanmıştı .Ağlamayıda kesmişti ve her tekmede yüzünde oluşan o ifade kesilmişti . Zayn'in önüne geçip onu durdurduğumda diğerleride durmuştu ve Louis kana bulanmış suratının arasından gözlerini açtı.

Zayn bağırarak "Ne durduruyorsun be " dedi

"Tamam yeter işte baksana ufak tefek bişey zaten ölür mölür elimizde kalır sonra dayanamayacak daha fazla" dedim

Zayn, Liam ve Nick sinirle arkalarını dönüp yürümeye başladığında dönüp Louis'e baktım gözleri kapanmıştı ve vücudunda bi hareket yoktu endişeyle eğilip bileğindeki nabza baktığımda çok yavaş attığını fark ettim bu tarz şeylerden anlamazdım ama onunki o kadar yavaş atıyordu ki bir sorun olduğunu anlamamak için salak olmak gerekirdi.Arkamı dönüp bizimkilere seslendim .

"Çocuklar bi gelin Louis iyi değil glb "

"Beter olsun "

"Hayır çok ciddiyim hastaneye yetiştirmemiz gerek nabzı çok düşük"

Hepsi birden bana dönüp şaşkın bir şekilde baktıktan sonra koşarak kaçtılar.Büyük ihtimalle eğer Louis'e birşey olursa olayın başlarına patlamasını istemiyorlardı. Bende öyle düşünüp hızlı adımlarla uzaklaşmaya başlamıştım ki arkamdan bi öksürme sesi geldi .Tam olarak öksürmese denemezdi sanki boğuluyormuş gibiydi nefes almaya çalışıyordu ama alamıyordu.Eğer onu hastaneye götürürsem büyük ihtimalle hapsi boylardım ama bu sokağa kimse gelmezdi ve Louis baygındı onu hastaneye götürecek kimse yoktu . Sesler bi anda kesildiğinde tekrar Louis'e doğru koşmaya başladım ve küçük vücudunu kucağıma aldım . Zaten çok hafifti sokağı döndüğümüzde çok yavaş nefes aldığını fark ettim ve hızlanmaya başladım . Koşarken bi an ne yaptığımız bi ampul gibi kafamda yandı ve olayın ciddiliyetini kavradım . AMAN TANRIM NE YAPMIŞTIK BİZ.Hastaneye vardığımızda onu apar topar bi sedyeye alıp onu bi odaya soktular .Ben koridorda beklerken daha önce hissetmediğim bi pişmanlık hissetmiştim ama yanında farklı bir şeyde vardı sanki kalbim acıyordu .
.
.
.
Yaklaşık 20 dakika sonra odadan bi doktor çıktığında hemen ayağa kalkıp "Durumu nasıl ?" Diye sordum .

"Şuan iyi astım krizi geçirmiş ve vücuduna aldığı darbeler baya kötü , sol bileğinde bir kırık var tekme darbeleri nedeniyle olsa gerek .Alçıya aldık ve yaraları temizledik nefes alışverişi de normale döndü ama Açık açık söylüyorum bir kaç dakika geç gelseniz şuan yaşıyor olmazdı " dedi

Ölüm diyordu ve korkmuştum . Daha önce hiç dövdüğümüz bir çocukta işler bu kadar Ciddiye binmemişti ama belliydi zaten böyle olacağı . Louis çok ufak , çelimsiz ve zayıftı dayanamayacağını anlamam gerekirdi . SALAK KAFAM . Anın şokuyla kafama vurmaya başlamıştım . Ve yerime oturduğumda kalbimdeki o acı daha şiddetli bir şekilde geri gelmişti bana ne oluyordu hiç bir fikrim yok ama olanlar bana bilinç kazandırmıştı .

Bi anda içeri polisler girdi . Büyük ihtimalle doktorlar çağırmıştı çünkü olay ciddiydi ölebile bilirdi resmen . Ama ben tam anlamıyla sıçmıştım onlara ne diyecektim . Hadi diyelim yalan söyledim Louis uyanınca ne olacaktı bizi şikayet ederse hepimiz hapsi boylardık ve tüm gençliğimiz biterdi .

Polisler yanıma geldi ve soru sormaya başladılar .
"Louis tomlinson'ı hastaneye siz getirmişsiniz glb tanışıyor musunuz?"

"Hayır tanışmıyoruz sokakta yürürken gördüm "

"Kimin onu bu hale getirdiğini biliyor musunuz yada gördünüz mü peki"

"Hayır görmedim kimse yoktu "

"Anladım ama yinede buradan ayrılmayın Hastanın ifadesini alacağız , eğer sizin yapmadığınızı doğrularsa gidersiniz "

Onaylarcasına kafamı salladım ama tam anlamıyla SIÇMIŞTIM.

Doktor içeriden "hasta uyandı ifadesini alabilirsiniz "diye seslendi bu da benim ölüm fermanım imzalandı demek oluyordu .

Polisler içeri girdi ve beklerken bir soru takıldı aklıma .Bu çocuğun ailesi neredeydi ? Ölümden dönmüştü ve hastaneye gelme zahmetinde bile bulunmamışlardı .

Bir süre sonra polisler odadan çıktı ve korkuyla ayağa kalktım .