Yaprak ' ın ağzından :
Aşağıdan gelen sesler sayesinde gözümü açtım . Tatilde bile uyutmuyor mübarekler . Neyse dedim ve pofuduk terliklerimi giyip , aşağıya indim . Annem elini beline koymuş , sinirle babama bakıyordu . Babam ise oturduğu koltuktan ben masumum bakışları atıyordu . Benim merdivenin başında olduğumu bile görmediler .
-Yaprak , İstanbul 'a gitmeyi kabul etmez . Bu fikri aklından çıkar .
-Bak canım . Yaprak ne derse desin İstanbul 'a gitmek zorundayız .
-Değiliz . Burada kurulu bir hayatımız var , farkındaysan .
-O şirketle ortak olduk diyorum . Niye anlamıyorsun ? Hem Yaprak , İstanbul ' u sever . Özellikle de Nişantaşı 'na hayran olduğunu biliyorsun . Ayriyetten İstanbul 'da daha güzel fen liseleri var . Birine kaydını aldırtırız .
-Sırma 'dan , Sezin 'den , Derya 'dan ve diğer arkadaşlarından nasıl ayrılacak ? Ve en önemlisi Yaprak 'ın okul tercihlerinde hiç bir zaman İstanbul olmadı .
-Yapacağım bir şey yok . Hem şansına ortaokuldaki arkadaşlarından ayrılmadı . Ayrılsaydı zaten arkadaşlıkları bitmiş olacaktı .
-Yaprak lise 1 değil ama . Farkındaysan lise 2 . Arkadaş konusunda biraz geç kalmadık mı ?
Neler dönüyor burada ya ? Olaya karışmak lazım artık .
-Hey gençler , ne bu sabah sabah . Bir uyutmadınız .
Babam ;
-Yaprak 'cım bir şey konuşabilir miyiz ?
-Tabi ki de babacığım .
-İstanbul 'daki bir AVM inşaatı ihalemiz vardı ve o ihaleyi biz kazandık . Haliylen inşaat boyunca İstanbul 'da olmamız gerekiyor . Ayriyetten bu AVM 'leri neredeyse İsatanbul 'un bütün semtlerinde olacak . Yani çok uzun bir süre İstanbul 'da olmamız gerekiyor .
-Yani taşınacağız .
-Evet bebeğim .
-Hayır baba . İstemiyorum . Ben burada mutluyum .
-Yaprak 'cım haklısın ama bunu 1. Sınıftaki gibi düşün . Bak buraya geldik ve ne güzel Sırma ile arkadaşlığınız oldu . İstanbul 'da da öyle olacak .
-O zaman 8 yaşındaydım ama şu an 16 yaşındayım baba . O zaman arkadaş buldum ama şimdi bulamayacağım . Haklısın İstanbul 'u özellikle de Nışantaşı 'nı çok seviyorum ama orada yaşamak istemiyorum . Okulumu , arkadaşlarımı , evimi , kordonu seviyorum . Ve ben bunların hiç birini Nişantaşı 'nın o büyük AVM 'leri ile güzel yolları ile her zaman şık olan insanları ile kıyaslayamam .
-Yaprak , tercihimize saygı duymalısın . Bak orada burada ki okulundan daha güzel olan binlerce okul var .
-Sen zaten tercihini vermişsin baba . Yine de bana sorduğun için sağol .
Ağlayarak odama çıktım . Sırma 'yı , Sezin 'i , Derya 'yı ve en önemlisi Barlas 'ı nasıl bırakacağım ? Zaten benim hayal kurmam , mutlu olmam salaklıktı . Ben kim ? Mutlu olmak kim ? Bir kaç gün yüzüm güldü ya şimdi hayat beni ağlatmasa olmaz . Lanet ediyorum her şeyden . Taşınmak , alışanlıklarından vazgeçmek , sevdiklerini bırakmak kolay sanıyorlar . Oysa hiç biri kolay değil . Özellikle de sırf yüzünü görmek için her gün usanmadan dışarıya çıktığın , onu gördüğünde heyecandan öldüğün birini arkanda bırakıp , gitmek hiç kolay değil .
